نویسنده: علی فرهمند
آیا شبگرد آگاهانه از کلیشه‌ها بهره می‌گیرد یا برگرفته از موقعیت‌های کهنه‌شده ژنریک؟ فیلمی برای تماشاگری عام یا تلنگری به مخاطب خاص سینما
آیا دانه انجیر معابد فیلمی است سیاسی؟ و اصلاً «فیلم سیاسی» به چه معناست؟ عوام، زمانی از تعبیر «سیاسی» بهره می‌جویند
پرسش‌ها در شاهد سرراست به پاسخ می‌رسد به‌جز یکی. پیشه قاتل چیست و چه سمتی در دولت دارد؟ این سؤالی است که ژانر امکان دست‌یابی به آن را نمی‌دهد
دو نکته در مواجه با کیک محبوب من: آیا واکنش غیرمعمول مهین در تصرف و نگهداری جنازه فرامرز را می‌توان امری منطق‌گرا و عقلایی در نظر داشت
میان‌ستاره‌ای روی مرزی از سینمای معاصر و کلیشه‌های هالیوود حرکت می‌کند. چیدمان تصویر-حرکت‌ها با اتکا بر رؤیای نجات انسان و نجاح قهرمان
به‌نظر نمی‌رسد موتسارت در بستر متن آمادئوس، رابطه‌ای روحانی با پروردگارش داشته باشد. او بیش‌تر ولنگاری می‌نماید که به مناسک دینی بی‌اعتقاد است
ابرمرد سینما پرتره‌ای است از ناصر ملک‌مطیعی؛ فردی که به‌تعبیری نخستین سوپر-استار سینمای ایران به‌حساب می‌آید. دورنمای زندگی ملک‌مطیعی
بن‌بست ساخته پرویز صیاد براساس نقل از دفتر خاطرات یک دوشیزه نوشته آنتوان چخوف، فیلمی است درباره تنها بودن، خیال بافتن و باز تنها شدن
دنیای کارلوس در فیلم فرشته از لوئیس اورتگا دنیایی عادی‌سازی‌شده نسبت به احساسات است. خشونت همان‌قدر عادی است که عاطفه یا گرایشات جنسی
ویپلش ساخته دیمین شزل به‌ظاهر درامی است درباره موفقیت امّا در واقع، «پیرنگِ بلوغ» را به ضد آن تبدیل و در ستایش زشتی‌هاست