نویسنده: پژمان خلیل‌زاده
فیلم بازدیدکننده موزه. تولید: اتحاد جماهیر شوروی. کارگردان: کنستانتین لوپوشانسکی دومین فیلم در سری مطالب فراموش‌شدگان بر پرده.
در بخش نخست فراموش‌شدگان بر پرده به سراغ برلین، سمفونی یک شهر بزرگ، تولید: آلمان – ۱۹۲۷، کارگردان: والتر روتمان رفته‌ایم
اکنون در قسمت هشتم مقاله‌ی قسمتی خود به بخش مهمی می‌رسیم که به دال و مدلول و ربط و ارتباط میان نظریه فیلم و پروسه ساخت و درک و فهم فرم است.
به پازل شماره ۷ می‌رسیم که که یکی از پنج شاخصه‌ی حیاتی در فرماسیون هر اثر سینمایی و به کل هر پدیده هنری در عالم محسوب می‌شود؛ «مسئله مولف»
مبحث فروش و راندمان بازار بر محوریت گیشه سینماها در حول یک فیلم، همیشه امر غالب و حیاتی وجودین هر اثر سینمایی محسوب می‌شود
اکنون در قسمت پنجم به بخش مهم دیگری در اجزای مثمرثمر فرم و ساختار قوام‌مند می‌رسیم: فرم ایدئولوژی تزاحم و تجانس
در زمان انتشار فیلم مردی به نام اتو شاهد این بودیم که مدام این نسخه امریکایی را با نسخه سوئدی‌اش مقایسه می‌کنند
با چند فیلم کوتاه درخشان از جمله کابوس‌های عصرگاهی، بادکنک قرمز و دو مرد و یک کمد (رومن پولانسکی) دوباره به فیلم کوتاه جلب شد
این قسمت می‌خواهیم از پارامتر ابژکتیو و رونمای ساختار یک اثر سینمایی به سراغ پارادایم سوژگی فرم متن تصادم در جهت شفافیت عنصر چهارم برویم
فرم زیست توازن در امر فرم یکی از وجوهات مهم ساختاری مسئله زیستی و رابطه مواصلاتی خودآگاه و ناخودآگاه مولف با مضمون و متن مورد نظر است