مطالب پرونده شماره ۳

وقتی که بحث سینمای سیاسی پیش می‌آید و این که هنر سیاسی در قرن معاصر چیست، بسیاری مهم‌ترین چیزی که به آن فکر می‌کنند مسئله‌ی سرمایه است

گدار در حین گفتن آخرین کلمات تصویر خود را نشان می‌دهد و تصویرها برای ما احتمالا معنی وداع با هر دو را دارد

بدون شک یک فیلم‌ساز هست که فعالیت هنری و بار فرمیک آثارش یک تکامل و بلوغ ساختاری در مضمون‌ها و تم‌های سیاسی دارد، کوستا گاوراس

امروزه پس از گذشت بیش از بیست سال از نخستین اکران فیلم باشگاه مبارزه این عنوان خود به تنهایی بدل به یک کلیشه مجزا و مستقل گشته است

بهومیل هرابال که از جمله تحصیلکرده‌ها و روشنفکران اهل چک است که سال‌ها کارگری کرده و شاید این داستان، اصلا مستند داستانی خودش است

ورود تئوری انتقادی به حیطه‌‌ی شهرسازی را می‌‌توان به دلیل عدم توانایی نظریه‌‌ی مارکسیستی در پاسخگویی به مشکلات شهری دانست

بی‌هیچ مقدمه‌ای می‌توان گفت دنباله‌رو ساخته برناردو برتولوچی کالبدشکافی فاشیسم است. فیلمی اقتباسی از رمانی به همین نام، اثر نویسنده‌ی شهیر ایتالیایی آلبرتو موراویا

رپ فارسی با کمک ذوق و استعداد آرتیست‌هایش مسیری که همزادش آمریکایی‌اش در نزدیک به سی سال طی کرد، در زمانی کمتر از یک دهه می‌پیماید

طبیعت و  اجتماع از صافی ذهن هنرمند می‌گذرد و اثری هنری را پدید می‌آوردکه عامل ذهنیت در آن نقش مهمی ایفا می‌کند. به همین دلیل، میان اثر هنری و واقعیت فاصله‌ای غیر قابل برداشت وجود  دارد

آنجا که ما در مقابل امر مسلم سکوت می‌کنیم نیازمند سیلی بزرگی هستیم تا از خواب بیدار شویم، سیلی بزرگی از جانب بنکسی