مطالب سینما

پل شریدر را چگونه به یاد می‌‌آوریم؟ خالق تراویس بیکل و جیک لاموتا یا کارگردان هاردکور و ژیگولوی آمریکایی، شریدرِ فیلمنامه‌‌نویس یا کارگردان، یا اصلا شریدری که به عنوان محقق و نویسنده کتاب ارزشمند سبک استعلایی در سینما می‌‌شناسیم؟

در ابتدای خون به پا خواهد شد دنیل پلین‌ویو در تاریکی به دنبال نقره در گودالی عمیق می‌گردد، او نهایتا خودش را در این راه مصدوم می‌کند و به سختی به از گودال بیرون می‌رود. بدون هیچ توضیح اضافه‌ای شخصیت پلین‌ویو یه شخصیت عملگرا به ما نشان داده می‌شود

دولمایت می‌تواند به راحتی در دسته بهترین کمدی سال قرار بگیرد. فیلمی بامزه که کمدی‌اش بر پایه دیالوگ‌های هوشمندانه است. بدون ادا و اطوار به سادگی داستان خودش را می‌گوید و با یک خضوع و فروتنی که حاصل یک عمر تجربه بازیگری‌ او است به پایان می رسد.

الماس های نتراشیده فیلم راحتی نیست. بیننده برای ورود به جهان فیلم، باید حسابی حواس خود را جمع کند. هرلحظه، هر حرکت دوربین می‌تواند تاکیدی بر یک بخش از فیلم باشد. اما با این حال از همان ثانیهٔ اولش یقهٔ تماشاگر را می‌گیرد

جهان با من برقص دغدغه‌ی انسانِ امروز را دارد؛ سروش صحت که بدون شک فرزند زمانه خودش است در این فیلم اخلاقیات را در مفهوم کلیِ زیستِ این‌جهانی در دنیای اطراف ما نشانه گرفته و با ایجاد شخصیت‌هایی که هر کدام می‌توانند تیپ و یا نماینده بخشی از یک جامعه بزرگ‌تر باشند، خواسته اقشار مختلف جامعه را هدف قرار دهد.