جشنواره فیلم کن ۲۰۲۵ | گدار در قاب شیشهای: «موج نو» لینکلیتر محافظت می‌کند، اما تحریک نمیکند۲۸ اردیبهشت , ۱۴۰۴
یک پنجره برای دیدن؛ کلاسیکها | به بهانۀ ۷۵ سالگی فیلم «همه چیز درباره ایو»۲۷ اردیبهشت , ۱۴۰۴
هفت روز از هفت وادی عشق و شک و زندان | نگاهی به فیلم «هفت روز»، ساختهی علی صمدی احدی، محصول آلمان، ۲۰۲۴۲۱ اردیبهشت , ۱۴۰۴
یک پنجره برای دیدن؛ کلاسیکها | به بهانۀ ۷۵ سالگی فیلم «جنگل آسفالت»۲۰ اردیبهشت , ۱۴۰۴
مصاحبه اختصاصی | پردهبرداری از اشتیاق: دنی کوته از «برای پل» و سیاستهای جنسیت در سینما میگوید۱۸ اسفند , ۱۴۰۳
تاسیانی به رنگ آبی، کمیکی که تبدیل به گلوله شد | نگاهی به فضاسازی و شخصیتپردازی در سریال تاسیان۱۴ اردیبهشت , ۱۴۰۴
سینما به مثابهی هنر | نگاهی به کتاب «دفترهای سرافیو گوبینو فیلمبردار سینما» اثر لوئیجی پیراندللو۷ اردیبهشت , ۱۴۰۴
جشنواره فیلم کن ۲۰۲۵ | گدار در قاب شیشهای: «موج نو» لینکلیتر محافظت می‌کند، اما تحریک نمیکند۲۸ اردیبهشت , ۱۴۰۴
یک پنجره برای دیدن؛ کلاسیکها | به بهانۀ ۷۵ سالگی فیلم «همه چیز درباره ایو»۲۷ اردیبهشت , ۱۴۰۴
جشنواره فیلم کن ۲۰۲۵ | گدار در قاب شیشهای: «موج نو» لینکلیتر محافظت می‌کند، اما تحریک نمیکند۲۸ اردیبهشت , ۱۴۰۴
یک پنجره برای دیدن؛ کلاسیکها | به بهانۀ ۷۵ سالگی فیلم «همه چیز درباره ایو»۲۷ اردیبهشت , ۱۴۰۴
جهنمگردی با آقای یوزف پرونک؛ نگاهی به رمان کوتاه «یوزف پرونک نابینا و ارواح مُرده»۲۶ اردیبهشت , ۱۴۰۴
همچون سفر، مادر و برفی که در نهایت آب میشود | گفتگو با جسیکا او نویسندۀ رمان «آنقدر سرد که برف ببارد»۲۳ بهمن , ۱۴۰۳
جهنمگردی با آقای یوزف پرونک؛ نگاهی به رمان کوتاه «یوزف پرونک نابینا و ارواح مُرده»۲۶ اردیبهشت , ۱۴۰۴
نمایشی درباره زندگی سهراب شهید ثالث | درباره اجرای «فوگ غربت» به نویسندگی و کارگردانی نیما شهرابی۱ اردیبهشت , ۱۴۰۴
اندکی عشق و کمی بیشتر اقتدارگرایی | درباره نمایش «هارشدگی» به کارگردانی پویان باقرزاده۲۱ فروردین , ۱۴۰۴
نمایشی درباره زندگی سهراب شهید ثالث | درباره اجرای «فوگ غربت» به نویسندگی و کارگردانی نیما شهرابی۱ اردیبهشت , ۱۴۰۴
روشنفکران ایرانی با دفاع از «قیصر» به سینمای ایران ضربه زدند / گفتگو با آربی اوانسیان (بخش دوم)۲۸ شهریور , ۱۴۰۳
تاریخ سینما به مثابه قصه پریان / نقد فیلم روزی روزگاری در هالیوود ساخته کوئنتین تارانتینوامین نور روزی روزگاری در هالیوود تارانتینو با یک تیر چند نشان می‌زند. او با استفاده از تاریخ سینما هم داستان خودش را تعریف می‌کند، هم تاریخ سینمای شخصی ساختگی خودش را می‌سازد
