نویسنده: امیر گنجوی

در روز اول جشنواره توانستیم سه فیلم از بخش اصلی را ببینیم. فیلم افتتاحیه به نام آنت، اثر لئوس اراکس، فیلم زانو و فیلم همه چیز خوب پیش رفت

وقتی که بحث سینمای سیاسی پیش می‌آید و این که هنر سیاسی در قرن معاصر چیست، بسیاری مهم‌ترین چیزی که به آن فکر می‌کنند مسئله‌ی سرمایه است

ماری کروتزه به شکلی استادانه‌ واقعیت تلخ زندگی در جامعه‌ای کاپیتالیستی را به نمایش گذاشته است. استفاده‌ی عالی از زبان، طراحی صحنه، لباس، موسیقی و بازی‌های خاص و غیرقابل پیش‌بینی بازیگرها جنبه‌ای خارق‌العاده به این فیلم بخشیده‌ است

جدیدترین فیلم امین آلپر، داستان سه خواهر، با آن ساختار اسطوره‌ای و نقاشی‌گونه‌اش، بازنمایی تعالی‌گرایانه‌ی روزمرگی در مناطق روستایی ترکیه است

گزارش‌های امیر گنجوی از جشنواره فیلم برلین 2020

پتزولد در اوندین از همان اول ما را با شخصیت اصلی، قهرمانِ زن، آشنا می‌کند و می‌توانیم ببینیم که با شخصیت‌های اطرافش تفاوت‌هایی دارد، طرز متفاوت راه رفتنش، و اینکه خیلی آدم تنهایی است و با کسی ارتباط دوستی برقرار نمی‌کند

ایده‌ام در آتلانتیکس این بود که وقتی آدم‌ها در دریا می‌میرند، قبری ندارند بنابراین روحشان سیار و در حرکت است، اعتقادی که کاملا جهانی است. این تصور همانقدر که آفریقایی‌ها به آن اعتقاد دارند، چیزی فرانسوی هم هست، و در پایان واقعا اهمیت ندارد که ایده از کجا می‌آید یا اینکه حقیقت دارد یا نه.

پینوکیوی ماتئو گارونه جذاب و دلنشین است. بازی‌ جذابی که روبرتو بنینی به عنوان پدر ژپتو نشان داده و همچنین عروسک چوبی دلپذیری که ساخته شده‌ و شخصیت‌های موازی مثل حلزون، فرشته‌ی مهربان، گربه و روباه، و همچنین مدیرسیرک فضا را برای ما جذاب و دلپذیر کرده

اولین فیلمتان نزدیکی، درباره‌ی خانواده‌ای یهودی و آدم‌ربایی است. حالا با دختر قدبلند فیلمی تاریخی ساخته‌اید. چرا تصمیم گرفتید این مسیر متفاوت را پیش بگیرید؟ زیاد…

مشاهده‌ی اتفاقاتی که در این چند روز در امریکا رخ داد این حقیقت را ثابت کرد که هنوز فضای فیزیکی شهری نقش اساسی را در ایجاد پروسه‌های دموکراسی بر عهده دارد