مطالب یادداشت‌ها

جهان با من برقص دغدغه‌ی انسانِ امروز را دارد؛ سروش صحت که بدون شک فرزند زمانه خودش است در این فیلم اخلاقیات را در مفهوم کلیِ زیستِ این‌جهانی در دنیای اطراف ما نشانه گرفته و با ایجاد شخصیت‌هایی که هر کدام می‌توانند تیپ و یا نماینده بخشی از یک جامعه بزرگ‌تر باشند، خواسته اقشار مختلف جامعه را هدف قرار دهد.

این هزارتوی غریب به حرکت خود ادامه می‌دهد و هر‌ گاه که صلاح ببیند برای آفرینش آثار جدید، الگو‌های نو -هم‌چون سینمای دیجیتال- خلق می‌کند و یا ابزار‌های بی‌سابقه متناسب با آن را برمی‌گزیند

پیش‌‌بینی لوهان درباره ظهور پدیده اینترنت سال‌‌ها بعد در فیلم Videodrome (1984) ساخته دیوید کراننبرگ به شکل دیگری متبلور شده‌‌است. مکس رن مدیر یک کانال تلویزیونی است که برنامه‌‌هایی با محتوای اعمال جنسی و خشونت‌‌آمیز پخش می‌‌کند.

ویدیو بعد از تلویزیون دومین مدیومی بود که هاله‌ مقدس سینما را به طور کامل شکست و تبدیل به بازیچه‌ای در دست همه شد. تنها راه باقی‌مانده برای سینما به درون کشیدن و باج دادن به ویدیو بود. سینما خود، اسب تروجان ویدیو را به پشت دیوارهای دژ آورد و همه چیز را از نو تعریف کرد.