Close Menu
مجله تخصصی فینیکسمجله تخصصی فینیکس

    Subscribe to Updates

    Get the latest creative news from FooBar about art, design and business.

    What's Hot

    ۲۱ فیلمی که بی‌صبرانه منتظر هستیم در جشنواره کن ۲۰۲۵ تماشا کنیم

    جهنم‌گردی با آقای یوزف پرونک؛ نگاهی به رمان کوتاه «یوزف پرونک نابینا و ارواح مُرده»

    «ساتریکون» یا دوزخ فلینی

    Facebook X (Twitter) Instagram Telegram
    Instagram YouTube Telegram Facebook X (Twitter)
    مجله تخصصی فینیکسمجله تخصصی فینیکس
    • خانه
    • سینما
      1. نقد فیلم
      2. جشنواره‌ها
      3. یادداشت‌ها
      4. مصاحبه‌ها
      5. سریال
      6. مطالعات سینمایی
      7. فیلم سینمایی مستند
      8. ۱۰ فیلم برتر سال ۲۰۲۴
      9. همه مطالب

      سکوت به مثابه‌ی عصیان | درباره‌ی «پرسونا»ی برگمان

      ۱۸ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      «گناهکاران»؛ کلیسا، گیتار و خون‌آشام

      ۱۲ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      رئالیسم اجتماعی یا موعظه‌گری در مذمت فلاکت | نگاهی به فیلم «رها»

      ۱۰ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      حافظه در برابر استبداد | از سازه‌ی روایی تا زیبایی‌شناسی مقاومت

      ۲۰ فروردین , ۱۴۰۴

      ۲۱ فیلمی که بی‌صبرانه منتظر هستیم در جشنواره کن ۲۰۲۵ تماشا کنیم

      ۲۶ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      برلیناله ۲۰۲۵ | گفتگو با نادر ساعی‌ور

      ۶ اسفند , ۱۴۰۳

      «هیچ حیوانی این چنین درنده نیست»؛ برهان قربانی و روایت امروزی شکسپیر

      ۳ اسفند , ۱۴۰۳

      برلیناله ۲۰۲۵ | گزارش فیلم ماه آبی به کارگردانی ریچارد لینکلیتر

      ۲ اسفند , ۱۴۰۳

      یک پنجره برای دیدن؛ ایرانی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها | بن‌بست

      ۲۴ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      هفت روز از هفت وادی عشق و شک و زندان | نگاهی به فیلم «هفت روز»، ساخته‌ی علی صمدی احدی، محصول آلمان، ۲۰۲۴

      ۲۱ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      یک پنجره برای دیدن؛ کلاسیک‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها | به بهانۀ ۷۵ سالگی فیلم «جنگل آسفالت»

      ۲۰ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      سمفونی خون و گلوله | یادداشتی بر فیلم جنگاوری به کارگردانی ری مندوزا و الکس گارلند

      ۱۸ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      من با نینو بزرگ شدم | گفتگو با فرانچسکو سرپیکو، بازیگر سریال «دوست نابغه من»

      ۱۹ فروردین , ۱۴۰۴

      اعتماد بین سینماگر و نویسنده از بین رفته است | گفتگو با شیوا ارسطویی

      ۲۴ اسفند , ۱۴۰۳

      گفتگوی اختصاصی | نانا اکوتیمیشویلی: زنان در گرجستان در آرزوی عدالت و دموکراسی هستند

      ۲۳ اسفند , ۱۴۰۳

      مصاحبه اختصاصی | پرده‌برداری از اشتیاق: دنی کوته از «برای پل» و سیاست‌های جنسیت در سینما می‌گوید

      ۱۸ اسفند , ۱۴۰۳

      تاسیانی به رنگ آبی، کمیکی که تبدیل به گلوله شد | نگاهی به فضاسازی و شخصیت‌پردازی در سریال تاسیان

      ۱۴ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      سرانجام، جزا! | یادداشتی بر سه اپیزود ابتدایی فصل دوم سریال آخرین بازمانده‌ از ما

      ۱۱ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      سریال Andor: چگونه سال‌های «گنگستری» استالین جوان الهام‌بخش مجموعه‌ی جنگ ستارگان شد

      ۸ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      بازخوانی یک سریال ماندگار | قصه‌های مجید و قصه‌های کیومرث

      ۲۰ فروردین , ۱۴۰۴

      وقتی سینما قصه می‌گوید | نگاهی به کتاب روایت و روایتگری در سینما

      ۲۳ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      رئالیسم اجتماعی در سینمای ایران

      ۱۷ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      گزارش کارگاه تخصصی آفرینش سینمایی با مانی حقیقی در تورنتو

      ۱۵ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      سینما به مثابه‌ی هنر | نگاهی به کتاب «دفترهای سرافیو گوبینو فیلم‌بردار سینما» اثر لوئیجی پیراندللو

      ۷ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      نصرت کریمی؛ دست‌ هنرمندی که قرار بود قطع‌ شود

      ۲۹ فروردین , ۱۴۰۴

      چرا ما می­‌خواهیم باور کنیم که جیم موریسون هنوز زنده است؟

      ۱۸ فروردین , ۱۴۰۴

      هم‌آواز نبود، آوازی هم نبود | نگاهی به مستند «ماه سایه» ساخته‌ی آزاده بیزارگیتی

      ۸ فروردین , ۱۴۰۴

      نصرت کریمی، مردی برای تمام فصول

      ۲۴ اسفند , ۱۴۰۳

      ۲۱ فیلمی که بی‌صبرانه منتظر هستیم در جشنواره کن ۲۰۲۵ تماشا کنیم

      ۲۶ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      جهنم‌گردی با آقای یوزف پرونک؛ نگاهی به رمان کوتاه «یوزف پرونک نابینا و ارواح مُرده»

      ۲۶ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      «ساتریکون» یا دوزخ فلینی

      ۲۵ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      یک پنجره برای دیدن؛ ایرانی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها | بن‌بست

      ۲۴ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      ۲۱ فیلمی که بی‌صبرانه منتظر هستیم در جشنواره کن ۲۰۲۵ تماشا کنیم

      ۲۶ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      «ساتریکون» یا دوزخ فلینی

      ۲۵ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      یک پنجره برای دیدن؛ ایرانی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها | بن‌بست

      ۲۴ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      وقتی سینما قصه می‌گوید | نگاهی به کتاب روایت و روایتگری در سینما

      ۲۳ اردیبهشت , ۱۴۰۴
    • ادبیات
      1. نقد و نظریه ادبی
      2. تازه های نشر
      3. داستان
      4. گفت و گو
      5. همه مطالب

      جهنم‌گردی با آقای یوزف پرونک؛ نگاهی به رمان کوتاه «یوزف پرونک نابینا و ارواح مُرده»

      ۲۶ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      نگاهی به داستان «گل‌ها» نوشته‌ی «آلیس واکر»

      ۲۰ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      درهم‌ریختگی زبان‌ها

      ۱۴ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      نگاهی به داستان «ویزور» نوشته‌ی ریموند کارور

      ۱۳ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      نگاهی به داستان «خانواده‌ی مصنوعی» نوشته‌ی آن تایلر

      ۲ فروردین , ۱۴۰۴

      شعف در دلِ تابستان برفی | درباره «برف در تابستان» نوشتۀ سایاداویو جوتیکا

      ۲۸ اسفند , ۱۴۰۳

      رازهای کافکا | نوشتهٔ استوآرت جفریز

      ۲۴ بهمن , ۱۴۰۳

      دربارۀ رمان «آنقدر سرد که برف ببارد» نوشتۀ جسیکا اَو

      ۱۸ دی , ۱۴۰۳

      داستان‌های فینیکس | ۱۶- آئورا

      ۲۳ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      مرد خانه | داستان کوتاه از فرانک اُکانر

      ۲۱ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      داستان‌های فینیکس | ۱۵- رفیق

      ۱۶ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      داستان‌های فینیکس | ۱۴- نمایش افسانه‌ای برای وقتی دیگر

      ۹ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      اعتماد بین سینماگر و نویسنده از بین رفته است | گفتگو با شیوا ارسطویی

      ۲۴ اسفند , ۱۴۰۳

      هر رابطۀ عشقی مستلزم یک حذف اساسی است | گفتگو با انزو کرمن

      ۱۶ اسفند , ۱۴۰۳

      زمان و تنهایی | گفتگو با پائولو جوردانو، خالقِ رمان «تنهایی اعداد اول»

      ۷ اسفند , ۱۴۰۳

      همچون سفر، مادر و برفی که در نهایت آب می‌شود | گفتگو با جسیکا او نویسندۀ رمان «آنقدر سرد که برف ببارد»

      ۲۳ بهمن , ۱۴۰۳

      جهنم‌گردی با آقای یوزف پرونک؛ نگاهی به رمان کوتاه «یوزف پرونک نابینا و ارواح مُرده»

      ۲۶ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      وقتی سینما قصه می‌گوید | نگاهی به کتاب روایت و روایتگری در سینما

      ۲۳ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      داستان‌های فینیکس | ۱۶- آئورا

      ۲۳ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      مرد خانه | داستان کوتاه از فرانک اُکانر

      ۲۱ اردیبهشت , ۱۴۰۴
    • تئاتر
      1. تاریخ نمایش
      2. گفت و گو
      3. نظریه تئاتر
      4. نمایش روی صحنه
      5. همه مطالب

      گفتگو با فرخ غفاری دربارۀ جشن هنر شیراز، تعزیه و تئاتر شرق و غرب

      ۲۸ آذر , ۱۴۰۳

      عباس نعلبندیان با تفاوت آغاز می‌شود!

      ۱۹ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      او؛ اُگوست استریندبرگ است!

      ۲۸ فروردین , ۱۴۰۴

      کارل گئورگ بوشنر، پیشگام درام اکسپرسیونیستی 

      ۷ فروردین , ۱۴۰۴

      سفری میان سطور و روابط آدم‌ها | درباره نمایشنامه «شهر زیبا» نوشته کانر مک‌فرسن

      ۲۸ دی , ۱۴۰۳

      تاب‌آوری در زمانه فردگرایی | درباره نمایش «کتابخانه نیمه‌شب»

      ۱۵ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      نمایشی درباره زندگی سهراب شهید ثالث | درباره اجرای «فوگ غربت» به نویسندگی و کارگردانی نیما شهرابی

      ۱ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      نمایشی که تمام تماشاگران را از حال می‌­برد

      ۳۰ فروردین , ۱۴۰۴

      اندکی عشق و کمی بیشتر اقتدارگرایی | درباره نمایش «هارشدگی» به کارگردانی پویان باقرزاده

      ۲۱ فروردین , ۱۴۰۴

      عباس نعلبندیان با تفاوت آغاز می‌شود!

      ۱۹ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      تاب‌آوری در زمانه فردگرایی | درباره نمایش «کتابخانه نیمه‌شب»

      ۱۵ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      نمایشی درباره زندگی سهراب شهید ثالث | درباره اجرای «فوگ غربت» به نویسندگی و کارگردانی نیما شهرابی

      ۱ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      نمایشی که تمام تماشاگران را از حال می‌­برد

      ۳۰ فروردین , ۱۴۰۴
    • نقاشی
      1. آثار ماندگار
      2. گالری ها
      3. همه مطالب

      پنجاه تابلو | ۴۵- جرج گروس: نقاشی از دل دادائیسم و آنارشیسم

      ۲۲ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      پنجاه تابلو | ۴۴- فلیکس نوسبام: نقاش هولوکاست

      ۱۵ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      پنجاه تابلو | ۴۳- مردان برهنه از نگاه سیلویا اسلی

      ۸ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      پنجاه تابلو | ۴۲- پیتر دویگ: نقاش نقاشان

      ۱ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      فرانسیس بیکن؛ آخرالزمان بشر قرن بیستم

      ۲۱ دی , ۱۴۰۳

      گنجی که سال‌ها در زیرزمین موزۀ هنرهای معاصر تهران پنهان بود |  گفتگو با عليرضا سميع آذر

      ۱۵ آذر , ۱۴۰۳

      پنجاه تابلو | ۴۵- جرج گروس: نقاشی از دل دادائیسم و آنارشیسم

      ۲۲ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      پنجاه تابلو | ۴۴- فلیکس نوسبام: نقاش هولوکاست

      ۱۵ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      پنجاه تابلو | ۴۳- مردان برهنه از نگاه سیلویا اسلی

      ۸ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      پنجاه تابلو | ۴۲- پیتر دویگ: نقاش نقاشان

      ۱ اردیبهشت , ۱۴۰۴
    • موسیقی
      1. آلبوم های روز
      2. اجراها و کنسرت ها
      3. مرور آثار تاریخی
      4. همه مطالب

      در فاصله‌ای دور از زمین | تحلیل جامع آلبوم The Overview اثر استیون ویلسون

      ۱۷ فروردین , ۱۴۰۴

      گرمی ۲۰۲۵ | وقتی موسیقی زیر سایه انتقادات و مصالحه قرار می‌گیرد

      ۱۲ اسفند , ۱۴۰۳

      دریم تیتر و Parasomnia:  یک ادیسه‌ی صوتی در ناخودآگاه ما

      ۲ اسفند , ۱۴۰۳

      وودستاک: اعتراضی فراتر از زمین‌های گلی

      ۲۳ دی , ۱۴۰۳

      چرا ما می­‌خواهیم باور کنیم که جیم موریسون هنوز زنده است؟

      ۱۸ فروردین , ۱۴۰۴

      زناکیس و موسیقی

      ۲۷ دی , ۱۴۰۳

      چرا ما می­‌خواهیم باور کنیم که جیم موریسون هنوز زنده است؟

      ۱۸ فروردین , ۱۴۰۴

      در فاصله‌ای دور از زمین | تحلیل جامع آلبوم The Overview اثر استیون ویلسون

      ۱۷ فروردین , ۱۴۰۴

      گرمی ۲۰۲۵ | وقتی موسیقی زیر سایه انتقادات و مصالحه قرار می‌گیرد

      ۱۲ اسفند , ۱۴۰۳

      دریم تیتر و Parasomnia:  یک ادیسه‌ی صوتی در ناخودآگاه ما

      ۲ اسفند , ۱۴۰۳
    • معماری

      معماری می‌تواند روح یک جامعه را لمس کند | جایزه پریتزکر ۲۰۲۵

      ۱۴ فروردین , ۱۴۰۴

      پاویون سرپنتاین ۲۰۲۵ اثر مارینا تبسم

      ۱۶ اسفند , ۱۴۰۳

      طراحان مد، امضای خود را در گراند پَله ثبت می‌کنند | گزارشی از Runway مد شانل

      ۹ اسفند , ۱۴۰۳

      جزیره‌ کوچک (Little Island)، جزیره‌ای سبز در قلب نیویورک

      ۲۵ بهمن , ۱۴۰۳

      نُه پروژه‌ برتر از معماری معاصر ایران | به انتخاب Architizer

      ۱۸ بهمن , ۱۴۰۳
    • اندیشه

      جنگ خدایان و غول‌ها

      ۳۱ فروردین , ۱۴۰۴

      ملی‌گرایی در فضای امروز کانادا: از سرودهای جمعی تا تشدید بحث‌های سیاسی

      ۴ فروردین , ۱۴۰۴

      ترامپ و قدرت تاریخ: بازخوانی دیروز برای ساخت فردا

      ۶ بهمن , ۱۴۰۳

      در دفاع از زیبایی انسانی

      ۱۲ دی , ۱۴۰۳

      اسطوره‌ی آفرینش | کیهان‌زایی و کیهان‌شناسی

      ۲ دی , ۱۴۰۳
    • پرونده‌های ویژه
      1. پرونده شماره ۱
      2. پرونده شماره ۲
      3. پرونده شماره ۳
      4. پرونده شماره ۴
      5. پرونده شماره ۵
      6. همه مطالب

      دموکراسی در فضای شهری و انقلاب دیجیتال

      ۲۱ خرداد , ۱۳۹۹

      دیجیتال: آینده یک تحول

      ۱۲ خرداد , ۱۳۹۹

      رابطه‌ی ویدیوگیم و سینما؛ قرابت هنر هفت و هشت

      ۱۲ خرداد , ۱۳۹۹

      Videodrome و مونولوگ‌‌هایی برای بقا

      ۱۲ خرداد , ۱۳۹۹

      مسیح در سینما / نگاهی به فیلم مسیر سبز

      ۱۵ مرداد , ۱۳۹۹

      آیا واقعا جویس از مذهب دلسرد شد؟

      ۱۵ مرداد , ۱۳۹۹

      بالتازار / لحظه‌ی لمس درد در اتحاد با مسیح!

      ۱۵ مرداد , ۱۳۹۹

      آخرین وسوسه شریدر

      ۱۵ مرداد , ۱۳۹۹

      هنرمند و پدیده‌ی سینمای سیاسی-هنر انقلابی

      ۱۲ مهر , ۱۳۹۹

      پایان سینما: گدار و سیاست رادیکال

      ۱۲ مهر , ۱۳۹۹

      گاوراس و خوانش راسیونالیستی ایدئولوژی

      ۱۲ مهر , ۱۳۹۹

      انقلاب به مثابه هیچ / بررسی فیلم باشگاه مبارزه

      ۱۲ مهر , ۱۳۹۹

      پورن‌مدرنیسم: الیگارشی تجاوز

      ۲۱ بهمن , ۱۳۹۹

      بازنمایی تجاوز در سینمای آمریکا

      ۲۱ بهمن , ۱۳۹۹

      تصویر تجاوز در سینمای جریان اصلی

      ۲۱ بهمن , ۱۳۹۹

      آیا آزارگری جنسی پایانی خواهد داشت؟

      ۲۱ بهمن , ۱۳۹۹

      سیاست‌های سینما و جشنواره‌های ایرانی

      ۳۱ تیر , ۱۴۰۰

      خدمت و خیانت جشنواره‌ها

      ۳۱ تیر , ۱۴۰۰

      اوج و حضیض در یک ژانر / فیلم کوتاه ایرانی در جشنواره‌های خارجی

      ۳۱ تیر , ۱۴۰۰

      درباره حضور فیلم‌های محمد رسول اف در جشنواره‌های خارجی

      ۳۱ تیر , ۱۴۰۰

      سیاست‌های سینما و جشنواره‌های ایرانی

      ۳۱ تیر , ۱۴۰۰

      اوج و حضیض در یک ژانر / فیلم کوتاه ایرانی در جشنواره‌های خارجی

      ۳۱ تیر , ۱۴۰۰

      درباره حضور فیلم‌های محمد رسول اف در جشنواره‌های خارجی

      ۳۱ تیر , ۱۴۰۰

      ناشاد در غربت و وطن / جعفر پناهی و حضور در جشنواره‌های جهانی

      ۳۱ تیر , ۱۴۰۰
    • ستون آزاد

      نمایش فیلم مهیج سیاسی در تورنتو – ۳ مِی در Innis Town Hall و Global Link

      ۵ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      آنچه پالین کیل نمی‌توانست درباره‌ی سینمادوستان جوان تشخیص دهد

      ۳ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      هر کجا باشم، شعر مال من است

      ۳۰ اسفند , ۱۴۰۳

      لهجه من، هویت من: وقتی نژادپرستی زبانی خودش را پشت تمسخر پنهان می‌کند

      ۱۴ اسفند , ۱۴۰۳

      کانادا: سرزمین غرولند، چسب کاغذی و دزدهای حرفه‌ای!

      ۱۱ دی , ۱۴۰۳
    • گفتگو

      ساندنس ۲۰۲۵ | درخشش فیلم‌های ایرانی «راه‌های دور» و «چیزهایی که می‌کُشی»

      ۱۳ بهمن , ۱۴۰۳

      روشنفکران ایرانی با دفاع از «قیصر» به سینمای ایران ضربه زدند / گفتگو با آربی اوانسیان (بخش دوم)

      ۲۸ شهریور , ۱۴۰۳

      علی صمدی احدی و ساخت هفت روز: یک گفتگو

      ۲۱ شهریور , ۱۴۰۳

      «سیاوش در تخت جمشید» شبیه هیچ فیلم دیگری نیست / گفتگو با آربی اُوانسیان (بخش اول)

      ۱۴ شهریور , ۱۴۰۳

      مصاحبه اختصاصی با جهانگیر کوثری، کارگردان فیلم «من فروغ هستم» در جشنواره فیلم کوروش

      ۲۸ مرداد , ۱۴۰۳
    • درباره ما
    مجله تخصصی فینیکسمجله تخصصی فینیکس
    سینما یادداشت‌ها

    پدر، مادر ما متهم هستیم / درباره «پسر» ساخته فلوریان زلر

    امیرحسین باباییامیرحسین بابایی۱۳ شهریور , ۱۴۰۲
    اشتراک گذاری Email Telegram WhatsApp
    اشتراک گذاری
    Email Telegram WhatsApp

    دومین اثر بلند «فلورین زلر» پس از فیلم درخشان «پدر» روایت تراژدی دیگری از روانی آسیب‌دیده و درگیر است. «زلر» با ساخت «پسر» در حقیقت قسمت دوم تریلوژی که در ذهن دارد را کامل کرده است. «پسر» نیز مانند فیلم قبلی او ابتدا نمایشنامه‌ای منتشر شده‌ای او برای صحنه تئاتر بوده است و سپس پای در مسیر سینما گذارده است.
    «پسر» روایت روان زخم‌خورده و آسیب‌دیده‌ای است که آن‌قدر رنجور شده که توانی برای ادامه‌دادن ندارد. پیتر (هیو جکمن) مدیر موفقی است که با همسر تازه‌اش بث (ونسا کربی) و نوزاد تازه‌متولدشده‌شان تئو زندگی می‌کند و به‌تازگی به‌عنوان یکی از مدیران کمپین انتخاباتی سناتوری برگزیده شده است. همچنین از ازدواج قبلی‌اش پسر نوجوانی به نام نیکلاس (زن مک گراث) دارد. پسری که از طلاق پدر و مادرش ضربه‌ای روحی جدی خورده است که به‌تدریج در طول اثر ریشه‌های عمیقش هویدا می‌شود. فیلم در حقیقت در جستجوی تبعاتی است که طلاق والدین بر کودکان می‌گذارد و به‌نوعی انگشت اتهام را به‌سوی آنها نشانه می‌گیرد.
    اما برعکس «پدر» که با تمرکزش بر روان در حال اضمحلال «آنتونی هاپکینز» فضاسازی بسیار خلاقانه‌ای را بنا کرده بود و مدام ما را حیرت‌زده می‌کرد. در «پسر» نتوانسته است آن‌گونه که باید عمیق شود و اثر مولفه‌های کلیشه شده‌ای را به تصویر می‌کشد که تقریبن همگان درباره آن می‌دانند و این تلنگر نمی‌تواند از محدوده داستان فراتر رود. شاید یکی از دلایل این امر باشد که تمام تمرکز فیلم بر رابطه پدر و پسر باقی می‌ماند و فیلم بیش از آن که بتواند کالبدشکافی دقیقی از واقعه ارائه دهد درگیر احساسات‌گرایی است. هر چند در پردازش این احساسات بسیار موفق ظاهر شده است. مربع بازیگری فیلم کار خود را به‌خوبی به سرانجام رسانده است و در برانگیختن احساسات مخاطب کاملن موفق بوده است. «زلر» سعی کرده با فلش‌بک‌هایی به کودکی نیکلاس نشان دهد که او چه کودک شاد، باهوش و آینده داری بوده است و این جدایی روان او را به حدی مضمحل کرده که دیگر انگیزه‌ای برای ادامه‌دادن ندارد. اما چون اطلاعات خیلی مهمی درباره رابطه پیتر و مادر نیکلاس، کیت (با بازی لورا درن) ارائه نمی‌دهد. منطق روایی دچار سکته می‌شود. درست است که در مجموع طلاق والدین اثر مهلکی بر هر کودکی می‌تواند بگذارد اما نمی‌توان موقعیت‌های روابط انسانی را به آری یا نه تقلیل داد چرا که پیچ و خمهای فراوانی در رابطه زوجین وجود دارد و در بسیاری مواقع اتفاقن این جدایی به نفع کودک تمام می‌شود. اگر قرار باشد کانون گرم خانواده به میدان نبرد تبدیل شود در درازمدت آسیب بسیار عمیق‌تری از خود بر جای می‌گذارد تا طلاق آنها. با این شیوه دید انگاری زلر یکسره می‌کوشد که به ما بقبولاند که طلاق با وجود فرزند یکسره کار غلط، اشتباه و مرگباری محسوب می‌شود. درصورتی‌که این‌گونه نیست. در مرکز قرارگرفتن نیکلاس باعث شده که بقیه شخصیت‌های فیلم حضوری تیپیک داشته باشند. ما هیچ اطلاعی به‌غیراز چند جمله کوتاه از رابطه بث و پیتر نداریم. دقیقن مانند اینکه چیز زیادی درباره گذشته پیتر و مادر نیکلاس نمی‌دانیم. هرچند این امر باعث می‌شود که تمرکز بیشتری بر نیکلاس داشته باشیم که شاید قصد کارگردان هم همین بوده است؛ اما درعین‌حال موقعیتی که فیلم می‌سازد شکل محدودی پیدا می‌کند و باعث می‌شود که اثر گذاریش در مرزهای احساسی فیلم باقی بماند و راهی به ماندگاری عمیق‌تر نداشته باشد. البته در این نمایش احساسات و پردازش آن زلر موفق بوده است و سکانس‌های اثر به‌دقت کارگردانی شده اند. مانند سکانسی که پیتر و همسر سابقش در رستورانی نشسته و درباره نیکلاس صحبت می‌کنند و کارگردان عامدانه آنها را در قاب‌های جداگانه به نمایش می‌گذارد و هیچ قاب دونفره‌ای نمی‌بینیم تا جدایی آنها معنی ویژه‌تری به خود بگیرد. موسیقی درخشان «هانس زیمر» نیز به فضاسازی اثر کمک شایانی کرده است. زیمر مثل همیشه با درک درستش از فیلم موفق شده موسیقی خلق کند که بسیار شباهت به مرثیه‌ای دارد برای درد و رنجی که نیکلاس با آن درگیر است و روان زخمی که لحظه‌ای آرام نمی‌گیرد.
    پیتر هر چه می‌کوشد پدری باشد که به قول خودش شباهتی به پدر خودش نداشته باشد ناموفق است. تک سکانس حضور «آنتونی هاپکینز» هر چند نمایش عمیقی محسوب نمی‌شود. اما سکانس درخشان دیگری از بازی فوق‌العاده اوست که برای فیلم قبلی زیلر جایزه اسکار را ربود. پدری قدرتمند که اهمیتی برای احساسات قائل نیست و پیتر را به سخره می‌گیرد که چرا اتفاقات چند ده سال پیش را به دست فراموشی نسپرده است.

    شخصیت شکننده نیکلاس وقتی آسیب جدی‌تری می‌خورد که از منزل مادر به خانه پدرش نقل‌مکان می‌کند و شاهد رابطه خوش پدرش با زن جدیدش و نوزاد تازه‌متولدشده‌شان است و انگاری همه حسرت‌های نبود پدر برایش جدی‌تر و عمیق‌تر می‌شود. آنچه اثر به‌عنوان هشداری جدی مطرح می‌کند. ریشه‌های عمیق افسردگی روانی نوجوانان است که باید جدی گرفته شود چرا که در ظاهر چیزی مشخص نیست؛ ولی در باطن درد و رنج هر روزه و اندوه بر هم انباشته شده است که آنها را به سمت مازوخیسم و در نهایت گرایش به خودکشی سوق می‌دهد. جایی برای احساسات‌گرایی نیست و باید در چنین موقعیت‌هایی از کمک حرفه‌ای روانپزشکی بهره برد. به‌نوعی به ما یادآوری می‌کند که درصورتی‌که تسلیم شرایط شوید بی شک تراژدی غیر قابل جبرانی مانند آنچه در اثر اتفاق افتاد در انتظارتان خواهد بود؛ فیلم‌برداری «بن اسمیتارد» (مدیر فیلم‌برداری فیلم اول زیلر نیز هست) همان چیزی است که زیلر برای فضاسازی اثرش نیاز داشته است. او که نشان داده در فیلم‌برداری صحنه‌های داخلی استاد است. تنها سکانسی در «پسر» که غافلگیری فوق‌العاده‌ای دارد و ما را به یاد فیلم قبلی زلر «پدر» می‌اندازد سکانس پایانی اثر است. اگر زلر موفق شده بود در طول فیلم نیز بیشتر با درونیات شخصیت‌ها کار کند شاهد فیلم به‌مراتب ماندگارتر و اثرگذارتر بودیم.
    سکانسی که پس از خودکشی نیکلاس شاهد فلش فورداری به سالیان آتی هستیم و ناگهان او را شاهدیم که آمده تا از زندگی جدیدش، کتابی که منتشر کرده و حال خوبش سخن بگوید. هر چند بعد متوجه می‌شویم که همه اینها در ذهن پیتر اتفاق افتاده و نیکلاس که بر اثر اهمال پدر و مادرش از آسایشگاه روانی مرخص شده بود. در دومین تلاشش برای خودکشی موفق شده و داغ و حسرتی ابدی را برای والدینش بر جای گذارده است. سکانسی که هیو جکمن و ونسا کربی نقطه اوج بازی خود را در این فیلم به نمایش می‌گذارند.
    «پسر» فیلم تلخ و دردناکی است. تأثیری دوچندان بر هر کسی که تجربه والدشدن را دارد می‌گذارد و هر چند ممکن است بر صورت مخاطبان اشک جاری کند. اما قادر به بیان عمیق‌تری از چنین مسائل بحرانی نیست و خود را در همان سطحی که آغاز کرده محصور می‌کند. البته این نکته را نیز نباید فراموش کرد که توقع بالای ما از زلر به‌خاطر توانایی‌های حیرت‌انگیزی است که در فیلم اولش به نمایش گذارده بود و می‌توان همچنان این امید را داشت که در آینده همچنان ما را شگفت‌زده کند.

    فلوریان زلر پسر
    اشتراک Email Telegram WhatsApp Copy Link
    مقاله قبلی«مخلوقات بیچاره» لانتیموس و قدرت جهان زنانه
    مقاله بعدی ونیز ۲۰۲۳ |‌ درباره فیلم‌های پولانسکی و وودی آلن
    امیرحسین بابایی

    مطالب مرتبط

    ۲۱ فیلمی که بی‌صبرانه منتظر هستیم در جشنواره کن ۲۰۲۵ تماشا کنیم

    فینیکس

    «ساتریکون» یا دوزخ فلینی

    پرویز جاهد

    یک پنجره برای دیدن؛ ایرانی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها | بن‌بست

    سحر عصرآزاد
    نظرتان را به اشتراک بگذارید

    Comments are closed.

    پیشنهاد سردبیر

    دان سیگل و اقتباس نئو نوآر از «آدمکش‌ها»ی ارنست همینگوی

    داستان‌های فینیکس | ۱- فیل در تاریکی

    گچ | داستان کوتاه از دیوید سالایی

    ما را همراهی کنید
    • YouTube
    • Instagram
    • Telegram
    • Facebook
    • Twitter
    پربازدیدترین ها
    Demo
    پربازدیدترین‌ها

    ۲۱ فیلمی که بی‌صبرانه منتظر هستیم در جشنواره کن ۲۰۲۵ تماشا کنیم

    جهنم‌گردی با آقای یوزف پرونک؛ نگاهی به رمان کوتاه «یوزف پرونک نابینا و ارواح مُرده»

    «ساتریکون» یا دوزخ فلینی

    پیشنهاد سردبیر

    لهجه من، هویت من: وقتی نژادپرستی زبانی خودش را پشت تمسخر پنهان می‌کند

    امیر گنجوی

    آن سوی فینچر / درباره فیلم Mank (منک)

    امین نور

    چرا باید فیلم‌های معمایی را چند بار دید؟ / تجربه تماشای دوباره فایت کلاب

    پریسا جوانفر

    مجله تخصصی فینیکس در راستای ایجاد فضایی کاملا آزاد در بیان نظرات، از نویسنده‌ها و افراد حرفه‌ای و شناخته‌شده در زمینه‌های تخصصیِ سینما، ادبیات، اندیشه، نقاشی، تئاتر، معماری و شهرسازی شکل گرفته است.
    این وبسایت وابسته به مرکز فرهنگی هنری فینیکس واقع در تورنتو کانادا است. لازم به ذکر است که موضع‌گیری‌های نویسندگان کاملاً شخصی است و فینیکس مسئولیتی در قبال مواضع ندارد.
    حقوق کلیه مطالب برای مجله فرهنگی – هنری فینیکس محفوظ است. نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

    10 Center Ave, Unit A Second Floor, North York M2M 2L3
    • Home

    Type above and press Enter to search. Press Esc to cancel.