Close Menu
مجله تخصصی فینیکسمجله تخصصی فینیکس

    Subscribe to Updates

    Get the latest creative news from FooBar about art, design and business.

    What's Hot

    عباس نعلبندیان با تفاوت آغاز می‌شود!

    سینمای شخصی سام فولر؛ مردی با سیگار برگ

    سکوت به مثابه‌ی عصیان | درباره‌ی «پرسونا»ی برگمان

    Facebook X (Twitter) Instagram Telegram
    Instagram YouTube Telegram Facebook X (Twitter)
    مجله تخصصی فینیکسمجله تخصصی فینیکس
    • خانه
    • سینما
      1. نقد فیلم
      2. جشنواره‌ها
      3. یادداشت‌ها
      4. مصاحبه‌ها
      5. سریال
      6. مطالعات سینمایی
      7. فیلم سینمایی مستند
      8. ۱۰ فیلم برتر سال ۲۰۲۴
      9. همه مطالب

      سکوت به مثابه‌ی عصیان | درباره‌ی «پرسونا»ی برگمان

      ۱۸ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      «گناهکاران»؛ کلیسا، گیتار و خون‌آشام

      ۱۲ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      رئالیسم اجتماعی یا موعظه‌گری در مذمت فلاکت | نگاهی به فیلم «رها»

      ۱۰ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      حافظه در برابر استبداد | از سازه‌ی روایی تا زیبایی‌شناسی مقاومت

      ۲۰ فروردین , ۱۴۰۴

      برلیناله ۲۰۲۵ | گفتگو با نادر ساعی‌ور

      ۶ اسفند , ۱۴۰۳

      «هیچ حیوانی این چنین درنده نیست»؛ برهان قربانی و روایت امروزی شکسپیر

      ۳ اسفند , ۱۴۰۳

      برلیناله ۲۰۲۵ | گزارش فیلم ماه آبی به کارگردانی ریچارد لینکلیتر

      ۲ اسفند , ۱۴۰۳

      ماه آبی: سرود اندوهگین برای هنر، زیبایی و اشتیاق

      ۳۰ بهمن , ۱۴۰۳

      سمفونی خون و گلوله | یادداشتی بر فیلم جنگاوری به کارگردانی ری مندوزا و الکس گارلند

      ۱۸ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      یک پنجره برای دیدن؛ ایرانی‌ها | نرگس

      ۱۷ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      پذیرفته شدن فیلم «زن و بچه» به کارگردانی سعید روستایی در کن ۲۰۲۵ جنجال‌برانگیز شد

      ۱۶ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      یک پنجره برای دیدن؛ کلاسیک‌ها | در آستانۀ ۶۰ سالگی «یک مرد و یک زن» و به بهانۀ ادای احترام جشنواره کن ۲۰۲۵ به فیلم

      ۱۳ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      من با نینو بزرگ شدم | گفتگو با فرانچسکو سرپیکو، بازیگر سریال «دوست نابغه من»

      ۱۹ فروردین , ۱۴۰۴

      اعتماد بین سینماگر و نویسنده از بین رفته است | گفتگو با شیوا ارسطویی

      ۲۴ اسفند , ۱۴۰۳

      گفتگوی اختصاصی | نانا اکوتیمیشویلی: زنان در گرجستان در آرزوی عدالت و دموکراسی هستند

      ۲۳ اسفند , ۱۴۰۳

      مصاحبه اختصاصی | پرده‌برداری از اشتیاق: دنی کوته از «برای پل» و سیاست‌های جنسیت در سینما می‌گوید

      ۱۸ اسفند , ۱۴۰۳

      تاسیانی به رنگ آبی، کمیکی که تبدیل به گلوله شد | نگاهی به فضاسازی و شخصیت‌پردازی در سریال تاسیان

      ۱۴ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      سرانجام، جزا! | یادداشتی بر سه اپیزود ابتدایی فصل دوم سریال آخرین بازمانده‌ از ما

      ۱۱ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      سریال Andor: چگونه سال‌های «گنگستری» استالین جوان الهام‌بخش مجموعه‌ی جنگ ستارگان شد

      ۸ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      بازخوانی یک سریال ماندگار | قصه‌های مجید و قصه‌های کیومرث

      ۲۰ فروردین , ۱۴۰۴

      رئالیسم اجتماعی در سینمای ایران

      ۱۷ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      گزارش کارگاه تخصصی آفرینش سینمایی با مانی حقیقی در تورنتو

      ۱۵ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      سینما به مثابه‌ی هنر | نگاهی به کتاب «دفترهای سرافیو گوبینو فیلم‌بردار سینما» اثر لوئیجی پیراندللو

      ۷ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      دیدن و دریافت در روایتِ فیلم

      ۲۷ فروردین , ۱۴۰۴

      نصرت کریمی؛ دست‌ هنرمندی که قرار بود قطع‌ شود

      ۲۹ فروردین , ۱۴۰۴

      چرا ما می­‌خواهیم باور کنیم که جیم موریسون هنوز زنده است؟

      ۱۸ فروردین , ۱۴۰۴

      هم‌آواز نبود، آوازی هم نبود | نگاهی به مستند «ماه سایه» ساخته‌ی آزاده بیزارگیتی

      ۸ فروردین , ۱۴۰۴

      نصرت کریمی، مردی برای تمام فصول

      ۲۴ اسفند , ۱۴۰۳

      عباس نعلبندیان با تفاوت آغاز می‌شود!

      ۱۹ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      سینمای شخصی سام فولر؛ مردی با سیگار برگ

      ۱۹ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      سکوت به مثابه‌ی عصیان | درباره‌ی «پرسونا»ی برگمان

      ۱۸ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      سمفونی خون و گلوله | یادداشتی بر فیلم جنگاوری به کارگردانی ری مندوزا و الکس گارلند

      ۱۸ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      سینمای شخصی سام فولر؛ مردی با سیگار برگ

      ۱۹ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      سکوت به مثابه‌ی عصیان | درباره‌ی «پرسونا»ی برگمان

      ۱۸ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      سمفونی خون و گلوله | یادداشتی بر فیلم جنگاوری به کارگردانی ری مندوزا و الکس گارلند

      ۱۸ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      رئالیسم اجتماعی در سینمای ایران

      ۱۷ اردیبهشت , ۱۴۰۴
    • ادبیات
      1. نقد و نظریه ادبی
      2. تازه های نشر
      3. داستان
      4. گفت و گو
      5. همه مطالب

      درهم‌ریختگی زبان‌ها

      ۱۴ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      نگاهی به داستان «ویزور» نوشته‌ی ریموند کارور

      ۱۳ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      بازخوانی یک شاهکار | «مسخ» نوشته‌ی فرانتس کافکا

      ۱۱ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      از آلزایمر و دیگر شیاطین | نگاهی به رمان «ذهن مه‌زده» اثر جی برنلف

      ۴ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      نگاهی به داستان «خانواده‌ی مصنوعی» نوشته‌ی آن تایلر

      ۲ فروردین , ۱۴۰۴

      شعف در دلِ تابستان برفی | درباره «برف در تابستان» نوشتۀ سایاداویو جوتیکا

      ۲۸ اسفند , ۱۴۰۳

      رازهای کافکا | نوشتهٔ استوآرت جفریز

      ۲۴ بهمن , ۱۴۰۳

      دربارۀ رمان «آنقدر سرد که برف ببارد» نوشتۀ جسیکا اَو

      ۱۸ دی , ۱۴۰۳

      داستان‌های فینیکس | ۱۵- رفیق

      ۱۶ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      داستان‌های فینیکس | ۱۴- نمایش افسانه‌ای برای وقتی دیگر

      ۹ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      داستان‌های فینیکس | ۱۳- زمستان استخوان

      ۲ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      داستان‌های فینیکس | ۱۲- هاکلبری فین

      ۲۶ فروردین , ۱۴۰۴

      اعتماد بین سینماگر و نویسنده از بین رفته است | گفتگو با شیوا ارسطویی

      ۲۴ اسفند , ۱۴۰۳

      هر رابطۀ عشقی مستلزم یک حذف اساسی است | گفتگو با انزو کرمن

      ۱۶ اسفند , ۱۴۰۳

      زمان و تنهایی | گفتگو با پائولو جوردانو، خالقِ رمان «تنهایی اعداد اول»

      ۷ اسفند , ۱۴۰۳

      همچون سفر، مادر و برفی که در نهایت آب می‌شود | گفتگو با جسیکا او نویسندۀ رمان «آنقدر سرد که برف ببارد»

      ۲۳ بهمن , ۱۴۰۳

      داستان‌های فینیکس | ۱۵- رفیق

      ۱۶ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      درهم‌ریختگی زبان‌ها

      ۱۴ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      نگاهی به داستان «ویزور» نوشته‌ی ریموند کارور

      ۱۳ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      بازخوانی یک شاهکار | «مسخ» نوشته‌ی فرانتس کافکا

      ۱۱ اردیبهشت , ۱۴۰۴
    • تئاتر
      1. تاریخ نمایش
      2. گفت و گو
      3. نظریه تئاتر
      4. نمایش روی صحنه
      5. همه مطالب

      گفتگو با فرخ غفاری دربارۀ جشن هنر شیراز، تعزیه و تئاتر شرق و غرب

      ۲۸ آذر , ۱۴۰۳

      عباس نعلبندیان با تفاوت آغاز می‌شود!

      ۱۹ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      او؛ اُگوست استریندبرگ است!

      ۲۸ فروردین , ۱۴۰۴

      کارل گئورگ بوشنر، پیشگام درام اکسپرسیونیستی 

      ۷ فروردین , ۱۴۰۴

      سفری میان سطور و روابط آدم‌ها | درباره نمایشنامه «شهر زیبا» نوشته کانر مک‌فرسن

      ۲۸ دی , ۱۴۰۳

      تاب‌آوری در زمانه فردگرایی | درباره نمایش «کتابخانه نیمه‌شب»

      ۱۵ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      نمایشی درباره زندگی سهراب شهید ثالث | درباره اجرای «فوگ غربت» به نویسندگی و کارگردانی نیما شهرابی

      ۱ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      نمایشی که تمام تماشاگران را از حال می‌­برد

      ۳۰ فروردین , ۱۴۰۴

      اندکی عشق و کمی بیشتر اقتدارگرایی | درباره نمایش «هارشدگی» به کارگردانی پویان باقرزاده

      ۲۱ فروردین , ۱۴۰۴

      عباس نعلبندیان با تفاوت آغاز می‌شود!

      ۱۹ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      تاب‌آوری در زمانه فردگرایی | درباره نمایش «کتابخانه نیمه‌شب»

      ۱۵ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      نمایشی درباره زندگی سهراب شهید ثالث | درباره اجرای «فوگ غربت» به نویسندگی و کارگردانی نیما شهرابی

      ۱ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      نمایشی که تمام تماشاگران را از حال می‌­برد

      ۳۰ فروردین , ۱۴۰۴
    • نقاشی
      1. آثار ماندگار
      2. گالری ها
      3. همه مطالب

      پنجاه تابلو | ۴۴- فلیکس نوسبام: نقاش هولوکاست

      ۱۵ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      پنجاه تابلو | ۴۳- مردان برهنه از نگاه سیلویا اسلی

      ۸ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      پنجاه تابلو | ۴۲- پیتر دویگ: نقاش نقاشان

      ۱ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      پنجاه تابلو | ۴۱- اریک فیشل: در جست‌وجوی حقیقت‌های پنهان

      ۲۵ فروردین , ۱۴۰۴

      فرانسیس بیکن؛ آخرالزمان بشر قرن بیستم

      ۲۱ دی , ۱۴۰۳

      گنجی که سال‌ها در زیرزمین موزۀ هنرهای معاصر تهران پنهان بود |  گفتگو با عليرضا سميع آذر

      ۱۵ آذر , ۱۴۰۳

      پنجاه تابلو | ۴۴- فلیکس نوسبام: نقاش هولوکاست

      ۱۵ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      پنجاه تابلو | ۴۳- مردان برهنه از نگاه سیلویا اسلی

      ۸ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      پنجاه تابلو | ۴۲- پیتر دویگ: نقاش نقاشان

      ۱ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      پنجاه تابلو | ۴۱- اریک فیشل: در جست‌وجوی حقیقت‌های پنهان

      ۲۵ فروردین , ۱۴۰۴
    • موسیقی
      1. آلبوم های روز
      2. اجراها و کنسرت ها
      3. مرور آثار تاریخی
      4. همه مطالب

      در فاصله‌ای دور از زمین | تحلیل جامع آلبوم The Overview اثر استیون ویلسون

      ۱۷ فروردین , ۱۴۰۴

      گرمی ۲۰۲۵ | وقتی موسیقی زیر سایه انتقادات و مصالحه قرار می‌گیرد

      ۱۲ اسفند , ۱۴۰۳

      دریم تیتر و Parasomnia:  یک ادیسه‌ی صوتی در ناخودآگاه ما

      ۲ اسفند , ۱۴۰۳

      وودستاک: اعتراضی فراتر از زمین‌های گلی

      ۲۳ دی , ۱۴۰۳

      چرا ما می­‌خواهیم باور کنیم که جیم موریسون هنوز زنده است؟

      ۱۸ فروردین , ۱۴۰۴

      زناکیس و موسیقی

      ۲۷ دی , ۱۴۰۳

      چرا ما می­‌خواهیم باور کنیم که جیم موریسون هنوز زنده است؟

      ۱۸ فروردین , ۱۴۰۴

      در فاصله‌ای دور از زمین | تحلیل جامع آلبوم The Overview اثر استیون ویلسون

      ۱۷ فروردین , ۱۴۰۴

      گرمی ۲۰۲۵ | وقتی موسیقی زیر سایه انتقادات و مصالحه قرار می‌گیرد

      ۱۲ اسفند , ۱۴۰۳

      دریم تیتر و Parasomnia:  یک ادیسه‌ی صوتی در ناخودآگاه ما

      ۲ اسفند , ۱۴۰۳
    • معماری

      معماری می‌تواند روح یک جامعه را لمس کند | جایزه پریتزکر ۲۰۲۵

      ۱۴ فروردین , ۱۴۰۴

      پاویون سرپنتاین ۲۰۲۵ اثر مارینا تبسم

      ۱۶ اسفند , ۱۴۰۳

      طراحان مد، امضای خود را در گراند پَله ثبت می‌کنند | گزارشی از Runway مد شانل

      ۹ اسفند , ۱۴۰۳

      جزیره‌ کوچک (Little Island)، جزیره‌ای سبز در قلب نیویورک

      ۲۵ بهمن , ۱۴۰۳

      نُه پروژه‌ برتر از معماری معاصر ایران | به انتخاب Architizer

      ۱۸ بهمن , ۱۴۰۳
    • اندیشه

      جنگ خدایان و غول‌ها

      ۳۱ فروردین , ۱۴۰۴

      ملی‌گرایی در فضای امروز کانادا: از سرودهای جمعی تا تشدید بحث‌های سیاسی

      ۴ فروردین , ۱۴۰۴

      ترامپ و قدرت تاریخ: بازخوانی دیروز برای ساخت فردا

      ۶ بهمن , ۱۴۰۳

      در دفاع از زیبایی انسانی

      ۱۲ دی , ۱۴۰۳

      اسطوره‌ی آفرینش | کیهان‌زایی و کیهان‌شناسی

      ۲ دی , ۱۴۰۳
    • پرونده‌های ویژه
      1. پرونده شماره ۱
      2. پرونده شماره ۲
      3. پرونده شماره ۳
      4. پرونده شماره ۴
      5. پرونده شماره ۵
      6. همه مطالب

      دموکراسی در فضای شهری و انقلاب دیجیتال

      ۲۱ خرداد , ۱۳۹۹

      دیجیتال: آینده یک تحول

      ۱۲ خرداد , ۱۳۹۹

      رابطه‌ی ویدیوگیم و سینما؛ قرابت هنر هفت و هشت

      ۱۲ خرداد , ۱۳۹۹

      Videodrome و مونولوگ‌‌هایی برای بقا

      ۱۲ خرداد , ۱۳۹۹

      مسیح در سینما / نگاهی به فیلم مسیر سبز

      ۱۵ مرداد , ۱۳۹۹

      آیا واقعا جویس از مذهب دلسرد شد؟

      ۱۵ مرداد , ۱۳۹۹

      بالتازار / لحظه‌ی لمس درد در اتحاد با مسیح!

      ۱۵ مرداد , ۱۳۹۹

      آخرین وسوسه شریدر

      ۱۵ مرداد , ۱۳۹۹

      هنرمند و پدیده‌ی سینمای سیاسی-هنر انقلابی

      ۱۲ مهر , ۱۳۹۹

      پایان سینما: گدار و سیاست رادیکال

      ۱۲ مهر , ۱۳۹۹

      گاوراس و خوانش راسیونالیستی ایدئولوژی

      ۱۲ مهر , ۱۳۹۹

      انقلاب به مثابه هیچ / بررسی فیلم باشگاه مبارزه

      ۱۲ مهر , ۱۳۹۹

      پورن‌مدرنیسم: الیگارشی تجاوز

      ۲۱ بهمن , ۱۳۹۹

      بازنمایی تجاوز در سینمای آمریکا

      ۲۱ بهمن , ۱۳۹۹

      تصویر تجاوز در سینمای جریان اصلی

      ۲۱ بهمن , ۱۳۹۹

      آیا آزارگری جنسی پایانی خواهد داشت؟

      ۲۱ بهمن , ۱۳۹۹

      سیاست‌های سینما و جشنواره‌های ایرانی

      ۳۱ تیر , ۱۴۰۰

      خدمت و خیانت جشنواره‌ها

      ۳۱ تیر , ۱۴۰۰

      اوج و حضیض در یک ژانر / فیلم کوتاه ایرانی در جشنواره‌های خارجی

      ۳۱ تیر , ۱۴۰۰

      درباره حضور فیلم‌های محمد رسول اف در جشنواره‌های خارجی

      ۳۱ تیر , ۱۴۰۰

      سیاست‌های سینما و جشنواره‌های ایرانی

      ۳۱ تیر , ۱۴۰۰

      اوج و حضیض در یک ژانر / فیلم کوتاه ایرانی در جشنواره‌های خارجی

      ۳۱ تیر , ۱۴۰۰

      درباره حضور فیلم‌های محمد رسول اف در جشنواره‌های خارجی

      ۳۱ تیر , ۱۴۰۰

      ناشاد در غربت و وطن / جعفر پناهی و حضور در جشنواره‌های جهانی

      ۳۱ تیر , ۱۴۰۰
    • ستون آزاد

      نمایش فیلم مهیج سیاسی در تورنتو – ۳ مِی در Innis Town Hall و Global Link

      ۵ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      آنچه پالین کیل نمی‌توانست درباره‌ی سینمادوستان جوان تشخیص دهد

      ۳ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      هر کجا باشم، شعر مال من است

      ۳۰ اسفند , ۱۴۰۳

      لهجه من، هویت من: وقتی نژادپرستی زبانی خودش را پشت تمسخر پنهان می‌کند

      ۱۴ اسفند , ۱۴۰۳

      کانادا: سرزمین غرولند، چسب کاغذی و دزدهای حرفه‌ای!

      ۱۱ دی , ۱۴۰۳
    • گفتگو

      ساندنس ۲۰۲۵ | درخشش فیلم‌های ایرانی «راه‌های دور» و «چیزهایی که می‌کُشی»

      ۱۳ بهمن , ۱۴۰۳

      روشنفکران ایرانی با دفاع از «قیصر» به سینمای ایران ضربه زدند / گفتگو با آربی اوانسیان (بخش دوم)

      ۲۸ شهریور , ۱۴۰۳

      علی صمدی احدی و ساخت هفت روز: یک گفتگو

      ۲۱ شهریور , ۱۴۰۳

      «سیاوش در تخت جمشید» شبیه هیچ فیلم دیگری نیست / گفتگو با آربی اُوانسیان (بخش اول)

      ۱۴ شهریور , ۱۴۰۳

      مصاحبه اختصاصی با جهانگیر کوثری، کارگردان فیلم «من فروغ هستم» در جشنواره فیلم کوروش

      ۲۸ مرداد , ۱۴۰۳
    • درباره ما
    مجله تخصصی فینیکسمجله تخصصی فینیکس
    تئاتر

    شوخی، حماقت، نفرت / دربارهٔ نمایش «دعوت به مراسم قطع دست» نوشتهٔ مارتین مک‌دونا

    متین جلوانیمتین جلوانی۱۴ مرداد , ۱۴۰۳
    اشتراک گذاری Email Telegram WhatsApp
    اشتراک گذاری
    Email Telegram WhatsApp

    نمایش «دعوت به مراسم قطع دست» بر اساس نمایشنامه‌ای از مارتین مک‌دونا با نام «مراسم قطع دست در اسپوکن»، توسط پلتفرم راکورد با ترجمهٔ پریسا جوانفر، به کارگردانی ایلا تهرانی و با بازی محمد نادری، علیرضا جلالی‌تبار، ویدا جوان و محمدهادی عطایی در حال اجرا است. «دعوت به مراسم قطع دست» در مورد مردی است که ۲۷ سال پیش دست چپ خود را از دست داده و در این مدت، تمام کشور را به دنبال دست گمشده خود گشته است. در شهر کوچک اسپوکن، یک زوج ادعا می‌کنند که دست بریده‌شدهٔ او را در اختیار دارند و در تلاش‌اند تا این دست گم‌شده را به او بفروشند. قرار این معامله در یک مهمان‌سرا رخ می‌دهد که کارمندی عجیب و غریب نیز در آن‌جا کار می‌کند. در این نوشته به بررسی اجرای نمایش «دعوت به مراسم قطع دست» در چهار جنبه اصلی می‌پردازیم: متن، کارگردانی، بازی‌ها و صحنه-لباس-گریم.

    جهان غریب مک‌دونا

    نمایشنامه را مارتین مک‌دونا نوشته که حالا دیگر ۳۰ سال است در زمینه‌های نویسندگی و کارگردانی تئاتر و سینما فعالیت می‌کند و شهرتی جهانی دارد. در ایران، مک‌دونا شاید بیش از همه به خاطر فیلم «در بروژ» شناخته‌شده باشد اما فعالیت اصلی او تئاتر و نمایشنامه‌نویسی است که شروع فعالیت‌های هنری‌اش نیز همین بوده. یکی از معروف‌ترین اجراهای نمایشنامه‌های مک‌دونا در ایران نیز بدون شک نمایش «مرد بالشی» است. نمایشنامه‌های «غرب غم‌زده»، «جمجمه‌ای در کانه‌مارا»، «مامورهای اعدام» و «یک ماجرای خیلی خیلی خیلی سیاه» از جمله نمایشنامه‌های او است که در ایران نیز ترجمه شده و در دسترس  قرار دارد.

    وقتی شخصیت‌هایی که مک‌دونا خلق می‌کند در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند، با وجود تمام شباهت‌ها و تفاوت‌هایی که دارند، دنیایی عجیب و غریب با قواعد و قوانینی خاص و منحصر به فرد ایجاد می‌کنند. چرا که در این دنیا، مضامینی هم‌چون عشق، نفرت، برادری، خشونت، بلاهت و دیاثت، با لحنی طنزآمیز بیان شده و باعث می‌شوند که هر مخاطبی، در هر جایگاهی که قرار دارد و با هر تجربهٔ زیسته‌ای، برداشتی متفاوت و متناسب با ذهنیت شخصی خودش از آن موقعیت‌ها و شخصیت‌ها پیدا کند. به ویژه این‌که مک‌دونا، با ورود به وادی کمدی سیاه -از آن‌جایی که کمدی سیاه دست بر روی نقاط عمیق و نیمهٔ تاریک درونیات انسانی می‌گذارد- باعث می‌شود که مخاطب، در دنیای شخصی خودش غوطه‌ور شده و این‌جا است که انواع برداشت‌های متنوع و گاهی متضاد، توسط مخاطبین از نمایشنامه ایجاد می‌شود. ممکن است این طور به نظر برسد که به دلیلِ این اتفاق، نمایشنامه‌های مک‌دونا دچار تشویش، آشوب و پراکندگی باشند، اما نکته اینجاست که با تاکید بسیار زیاد باید اذعان نمود که امتیاز اصلیِ نمایشنامه‌های مک‌دونا، همین تشویش‌ها، آشوب‌های ظاهرا غیرقابل‌کنترل و پراکنده‌گویی‌هایی است که گاهی حتی بی‌ربط به نظر می‌رسند. جذابیتِ خروجیِ نمایش‌هایی که از روی آثار مک‌دونا اجرا می‌شوند نیز از همین‌جا سرمنشا می‌گیرد.

     دعوت به مراسم قطع دست

    دراماتورژی و اجرای «دعوت به مراسم قطع دست»

    دراماتورژ و کارگردانِ نمایش «دعوت به مراسم قطع دست» ایلا تهرانی است. محمد نادری نیز در کارگردانی به او مشاوره داده و گروه کارگردانی شامل پریسا جوانفر و محمدعلی معبر نیز در در این زمینه مشارکت داشته‌اند. خروجی نهاییِ این نمایش از لحاظ کارگردانی، افت و خیزهایی دارد. در قسمت‌هایی از کار، متن دارای ریتم و تمپوی بالاتری است اما دیالوگ‌ها از زبان بازیگران کندتر از آن چیزی ادا می‌شوند که باید. قسمت‌هایی هم هستند که برعکسِ این اتفاق رخ داده. از طرفی مشخص است که دراماتورژ، شناخت و تجزیه و تحلیلِ درستی از هر کدام از این چهار شخصیت، داشته و می‌توان مطمئن بود که تحقیق و پژوهشی متناسب نسبت به زیر و بمِ هر کدام از شخصیت‌ها انجام شده؛ اما این آنالیزها به تنهایی کافی نیستند. کارگردان باید مطمئن شود که این آنالیزها در درجهٔ نخست به خوبی برای بازیگران تشریح شوند؛ و در درجهٔ بعدی نیز فرصت کافی به بازیگران برای ته‌نشین شدن این مفاهیم و مضامین در ذهن‌شان و سپس زمان لازم برای اتود زدن شخصیت‌ها و تمرین کافی برای به اجرا در آوردن‌شان در نظر گرفته شود. موضوع مهمی که احتمالا به علت شتاب‌زدگی در اجرای نمایش، کمی مغفول واقع شده است.

    به طور کلی مشخص است که کارگردان و گروه کارگردانی و مشاوره‌اش تسلط کافی روی متن داشته‌اند و یکی از دلایل اصلیِ کشش اجرا که بیننده را تا پایان با خود همراه نگه می‌دارد همین است؛ اما خروجی نهاییِ اجرا به گونه‌ای است که در بعضی از بخش‌های میانی ممکن است برای بیننده کسل‌کننده به نظر برسد و یا تمرکزش از اجرا منحرف و مخدوش شود.

    دعوت به مراسم قطع دست

    بازیگری 

    در توانایی‌ها و حرفه‌ای بودنِ هر چهار بازیگرِ این اجرا هیچ شک و شبهه‌ای وجود ندارد. در عین حال، امضای شخصی هر کدام از بازیگرها بر روی شخصیتی که نقشش را بازی می‌کنند به خوبی احساس می‌شود. نکتهٔ مثبت دیگری که در این‌جا لازم به ذکر است، توانایی بالای آن‌ها در بداهه‌پردازی‌هایی است که در هر نمایشی ممکن است رخ دهد. به طور مثال ممکن است یک جمله یا دیالوگی فراموش شود و یا حرکتی جابجا شود. اتفاقی که در غریب به اتفاق اجراها به دلیل زنده و روی صحنه بودنشان رخ می‌دهد. اما این که در ابتدا خودِ آن بازیگر چه واکنشی نشان دهد و سپس این که هم‌بازی‌هایش چطور نسبت به این اتفاق واکنش نشان دهند، مساله‌ای است که فقط با اصطلاحا خاک صحنه خوردن و داشتن تجربهٔ کافی در بازیگری رفع و رجوع می‌شود.

    متن نمایش به گونه‌ای است که برداشت‌های مختلفی از هر شخصیت ممکن است بشود اما، این طور به نظر می‌رسد که نقش کارمایکل (با بازی علیرضا جلالی‌تبار) نیاز به خشونت، بی‌رحمی و عصبیتِ بیش‌تری داشته، به ویژه در ادای کلمات و دیالوگ‌ها. چرا که این شخصیت باید پرخاش و خشم ناشی از ۲۷ سال نفرت را به نمایش بگذارد. نقش مروین، کارمند مهمان‌سرا (با بازی محمد نادری) تلفیقی از خباثت و دیاثت دارد، فردی فرصت‌طلب و در عین حال کودن، که نفع شخصی‌اش را در شارلاتان بودنش می‌توان دید. محمد نادری این نقش را حرفه‌ای اجرا می‌کند و یکی از عوامل اصلی جذابیت این نمایش هم همین کاراکتر است. اما این طور به نظر می‌رسد که نیاز است غلظت شرور بودنش را در بازی نادری بیش‌تر و محسوس‌تر ببینیم. ویدا جوان نقش کاراکتر مارلین را بازی می‌کند که مشخص است درک درستی از آن دارد. نحوهٔ ادای دیالوگ‌ها و استرسِ صحیح کلمات در جملات، به همراه لحن بیانی خط‌کشی‌شده باعث شده تا به اجراهای جهانی این اجرا نزدیک شده باشد. چیزی که می‌توانست این نقش را در بهترین و کامل‌ترین حالت خودش قرار دهد، تزریق انرژی و شور و هیجان بیش‌تر است. مساله‌ای که نیاز به تحرک بیش‌تر و گاهی غیرعادی بازیگر بر روی صحنه دارد که احتمالا به دلایلی، دچار سانسور و یا حتی خودسانسوری نیز شده باشد. نقش توبی (با بازی محمدهادی عطایی) چیزی کم و کاست ندارد. اضطرار و ترس کاراکتر را هم در بیان و هم در اکت عطایی می‌توان دید. لرزش لازم برای القای ترس از یک سو و سرعت و قاطعیت بیان از سویی دیگر، ترکیبی از شرِ ترکیب‌شده با حماقت ایجاد کرده که مادهٔ اصلی و خام شخصیت‌های خلق‌شده توسط مک‌دوناست.

     دعوت به مراسم قطع دست

    طراحی صحنه، لباس و گریم 

    یکی از موارد مهم در تئاتر، طراحی صحنه، لباس و گریم بازیگران است. دکوری که برای این اجرا تهیه و درست شده، کاملا بر اساس توصیفاتی است که در نمایشنامه مک‌دونا وجود دارد و منطبق بر نمونه اجراهای جهانی نمایش؛ اما اگر ابعاد اتاقِ این مهمان‌سرا، کوچک‌تر، خفه‌تر و بسته‌تر در نظر گرفته می‌شد، نه تنها فضاسازی با متن هم‌راستا می‌شد، که بر روی بازی بازیگران و کنش‌ها و کشش‌های بین شخصیت‌ها تاثیر بیش‌تر و به‌سزایی می‌گذاشت. هم‌چنین یک دکور متحرک در این اجرا وجود دارد که بخشی دیگر از مهمان‌سرا را به نمایش می‌گذارد و کاراکتر مروین به تنهایی در آن حضور دارد. به طور کلی مشخص نیست که این دکور کجای مهمان‌سرا است. به دلیل اینکه شخصیت مسئول پذیرش مهمان‌سرا را تنها در این صحنه می‌بینیم، ابتدا به نظر می‌رسد که بخش پذیرش مهمان‌سرا است اما از طرفی به دلیل عدم وجود شباهت لازم، ممکن است این طور برداشت شود که اتاق شخصی کارمند مهمان‌سرا است. به اعتقاد من این ابهام و عدم دقت در طراحی دکور صحنه مهمان‌سرا، از ضعف‌های طراحی صحنه این نمایش است.

    طراحی لباس و گریمِ بازیگران در نمایش «دعوت به مراسم قطع دست»، معقول، متناسب، هم‌خوان با متن و به‌درستی انجام شده. مواردی از جمله شلوارک بازیگر نقش مروین و یا شمعی که روشن می‌شود، خود به بخشی از روایت تبدیل می‌شوند که هر چند نشان‌دهندهٔ قدرت متنِ مک‌دونا است، اما با اجرای درست، کارکرد لازم را پیدا کرده است. گریم بازیگران هم فکرشده و معنادار است، هر چند که می‌توانست در اجرا، حرفه‌ای‌تر انجام شود؛ چرا که گاه در حین اجرا مشکلاتی برای بازیگران به وجود می‌آید که هم تمرکز خود بازیگر را از بین می‌برد و هم تماشاگر را.

    نمایش «دعوت به مراسم قطع دست»، با همه افت و خیزهایش، اجرای قابل قبولی از نمایشنامهٔ مک‌دونا است که دیدن آن توصیه می‌شود. اجرای آثار نمایشی نویسندگان برجسته تئاتر جهان، به صورت مستقیم یا برداشت آزاد، سابقه‌ای طولانی در ایران دارد و در سال‌های اخیر به رغم محدودیت‌های موجود در تئاتر ایران هم‌چنان ادامه یافته است. تجربهٔ مواجههٔ مستقیم با صحنه و بازیگر به صورت زنده، اتفاقی است که در دنیای امروز و زندگی پر رفت و آمد ما کم‌تر اتفاق می‌افتد و اجرایی که ارزشش را داشته باشد، تو گویی چون نوری می‌شود که درون ذات قصه‌دوستِ تماشاگر بودن‌مان را روشن و در وجودمان چیزی را حرکت می‌دهد. نمایش «دعوت به مراسم قطع دست» از جمله اجراهای پرکششی است که با تماشاگر ارتباط تنگاتنگی ایجاد می‌کند و او را تا پایان نمایش نگه می‌دارد.

    تئاتر نمایش مارتین مک دونا
    اشتراک Email Telegram WhatsApp Copy Link
    مقاله قبلیناداستان‌؛ این رسانه‌ی گرم / درباره‌ی یک قالب ادبی نوظهور
    مقاله بعدی پنجاه تابلو / ۱۴- انقلاب شبانه
    متین جلوانی

    مطالب مرتبط

    عباس نعلبندیان با تفاوت آغاز می‌شود!

    جواد عاطفه

    تاب‌آوری در زمانه فردگرایی | درباره نمایش «کتابخانه نیمه‌شب»

    محمدحسن خدایی

    نمایشی درباره زندگی سهراب شهید ثالث | درباره اجرای «فوگ غربت» به نویسندگی و کارگردانی نیما شهرابی

    محمدحسن خدایی
    نظرتان را به اشتراک بگذارید

    Comments are closed.

    پیشنهاد سردبیر

    دان سیگل و اقتباس نئو نوآر از «آدمکش‌ها»ی ارنست همینگوی

    داستان‌های فینیکس | ۱- فیل در تاریکی

    گچ | داستان کوتاه از دیوید سالایی

    ما را همراهی کنید
    • YouTube
    • Instagram
    • Telegram
    • Facebook
    • Twitter
    پربازدیدترین ها
    Demo
    پربازدیدترین‌ها

    عباس نعلبندیان با تفاوت آغاز می‌شود!

    سینمای شخصی سام فولر؛ مردی با سیگار برگ

    سکوت به مثابه‌ی عصیان | درباره‌ی «پرسونا»ی برگمان

    پیشنهاد سردبیر

    لهجه من، هویت من: وقتی نژادپرستی زبانی خودش را پشت تمسخر پنهان می‌کند

    امیر گنجوی

    آن سوی فینچر / درباره فیلم Mank (منک)

    امین نور

    چرا باید فیلم‌های معمایی را چند بار دید؟ / تجربه تماشای دوباره فایت کلاب

    پریسا جوانفر

    مجله تخصصی فینیکس در راستای ایجاد فضایی کاملا آزاد در بیان نظرات، از نویسنده‌ها و افراد حرفه‌ای و شناخته‌شده در زمینه‌های تخصصیِ سینما، ادبیات، اندیشه، نقاشی، تئاتر، معماری و شهرسازی شکل گرفته است.
    این وبسایت وابسته به مرکز فرهنگی هنری فینیکس واقع در تورنتو کانادا است. لازم به ذکر است که موضع‌گیری‌های نویسندگان کاملاً شخصی است و فینیکس مسئولیتی در قبال مواضع ندارد.
    حقوق کلیه مطالب برای مجله فرهنگی – هنری فینیکس محفوظ است. نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

    10 Center Ave, Unit A Second Floor, North York M2M 2L3
    • Home

    Type above and press Enter to search. Press Esc to cancel.