مطالب مقالات

اکنون در قسمت هشتم مقاله‌ی قسمتی خود به بخش مهمی می‌رسیم که به دال و مدلول و ربط و ارتباط میان نظریه فیلم و پروسه ساخت و درک و فهم فرم است.

این تعبیر را می‌توان برای یکی از صحنه‌های واپسینِ مشق شب به‌کار برد. وقتی پورنوگرافیِ سرود مذهبی توی حیاط توسط ناظم خوانده شده

راننده تاکسی کارگردان: مارتین اسکورسیزی فیلمنامه: پل شریدر بازیگران: رابرت دنیرو، هاروی کایتل، سیبیل شپرد، جودی فاستر محصول ۱۹۷۶- آمریکا

شنای پروانه با تمام کاستی‌های پُرشمار سعی دارد در آغاز، معنای دیگر -و امروزیِ- پروانه‌گی را تصویر کند: وقتی «پروانه» سرگردان در خیابان‌هاست

ژول و جیم کارگردان و نویسنده فیلمنامه: فرانسوا تروفو بازیگران: ژان مورو، اسکار ورنر، هانری سر محصول ۱۹۶۲- فرانسه

اگر کارگر باشی هفت روز هفته از آسمان برایت سنگ می‌بارد.” این جمله را در فیلم «بارش سنگ‌ها»‌ی کن لوچ از زبان جیمی شخصیت اصلی فیلم می‌شنویم

محاكمه نویسنده و کارگردان: اورسن ولز بازیگران: آنتونی هاپکینز، ژان مورو، رومی اشنایدر، الزا مارتینلی، اورسن ولز

اسب تورین روایت آخرالزمان است -وارونه‌گی چرخه‌ی شش روزه‌ی آفرینش. یک کلان-روایت عهد عتیق دچار دگرگونی می‌شود؛ ترتیب شش روزه بهم می‌ریزد

تنهایی یکی از مهم‌ترین تم‌هایی است که سینما به آن پرداخته. تنهایی می‌تواند درد یک فیلسوف یا روشنفکر سرخورده و به یاس فلسفی رسیده باشد

به پازل شماره ۷ می‌رسیم که که یکی از پنج شاخصه‌ی حیاتی در فرماسیون هر اثر سینمایی و به کل هر پدیده هنری در عالم محسوب می‌شود؛ «مسئله مولف»