مطالب کریستوفر نولان

میان‌ستاره‌ای روی مرزی از سینمای معاصر و کلیشه‌های هالیوود حرکت می‌کند. چیدمان تصویر-حرکت‌ها با اتکا بر رؤیای نجات انسان و نجاح قهرمان

اوپنهایمر یک ناسازگاری است؛ هم‌زمان فرمی است گسیخته و پیوسته. پیوسته است چون فیلمی است سرراست با آغاز و فرجامی معلوم و قهرمان و هدفِ آشکار

اپنهایمر داستان صعود و سقوط است و پارادوکس‌های پایان‌ناپذیر زندگی آدمی و روایتی کامل از شخصیتی که در جستجوی خداگونگی است

اوپنهایمر دو ساعت تمام با صحنه‌های تکراری، دیالوگ‌های بی‌پایان و فضای خسته‌کننده به همراه یک موسیقی ممتد تماشاگرش را جان به لب می‌کند

مفهوم زمان در فیلم/سریال لینچ از پیچیده‌ترین لایه‌های کشف‌کردنی آن است. و فرقش با Tenet چیست؟ فرق میان جار زدن و در سکوت کار خود را کردن.