Close Menu
مجله تخصصی فینیکسمجله تخصصی فینیکس

    Subscribe to Updates

    Get the latest creative news from FooBar about art, design and business.

    What's Hot

    جشنواره فیلم کن ۲۰۲۵ | «ناپدید شدن جوزف منگل» و روسیاهی تاریخ

    جشنواره فیلم کن ۲۰۲۵ | خشم تا بخشش: درامی انسانی در حصار طراحی‌شده

    بازکردن سر شوخی با هالیوود | یادداشتی بر فصل اول سریال استودیو به کارگردانی سث روگن و ایوان گلدبرگ

    Facebook X (Twitter) Instagram Telegram
    Instagram YouTube Telegram Facebook X (Twitter)
    مجله تخصصی فینیکسمجله تخصصی فینیکس
    • خانه
    • سینما
      1. نقد فیلم
      2. جشنواره‌ها
      3. یادداشت‌ها
      4. مصاحبه‌ها
      5. سریال
      6. مطالعات سینمایی
      7. فیلم سینمایی مستند
      8. ۱۰ فیلم برتر سال ۲۰۲۴
      9. همه مطالب

      سکوت به مثابه‌ی عصیان | درباره‌ی «پرسونا»ی برگمان

      ۱۸ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      «گناهکاران»؛ کلیسا، گیتار و خون‌آشام

      ۱۲ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      رئالیسم اجتماعی یا موعظه‌گری در مذمت فلاکت | نگاهی به فیلم «رها»

      ۱۰ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      حافظه در برابر استبداد | از سازه‌ی روایی تا زیبایی‌شناسی مقاومت

      ۲۰ فروردین , ۱۴۰۴

      جشنواره فیلم کن ۲۰۲۵ | «ناپدید شدن جوزف منگل» و روسیاهی تاریخ

      ۲ خرداد , ۱۴۰۴

      جشنواره فیلم کن ۲۰۲۵ | خشم تا بخشش: درامی انسانی در حصار طراحی‌شده

      ۱ خرداد , ۱۴۰۴

      جشنواره فیلم کن ۲۰۲۵ | هارمونیِ ناتمام: تصویری براق و بی‌طپش از عشق در «تاریخچهٔ صدا»

      ۱ خرداد , ۱۴۰۴

      جشنواره فیلم کن ۲۰۲۵ | زخم‌های بیدار در شب: انتقام ناتمامِ «یک تصادف ساده»

      ۳۰ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      یک پنجره برای دیدن؛ ایرانی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها | در دنیای تو ساعت چند است؟

      ۳۱ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      من ترانه، اورکای ایران زمین هستم | نگاهی به فیلم «اورکا» ساخته‌ی سحر مصیبی

      ۲۸ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      یک پنجره برای دیدن؛ کلاسیک‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها | به بهانۀ ۷۵ سالگی فیلم «همه چیز درباره ایو»

      ۲۷ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      یک پنجره برای دیدن؛ ایرانی‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها | بن‌بست

      ۲۴ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      من با نینو بزرگ شدم | گفتگو با فرانچسکو سرپیکو، بازیگر سریال «دوست نابغه من»

      ۱۹ فروردین , ۱۴۰۴

      اعتماد بین سینماگر و نویسنده از بین رفته است | گفتگو با شیوا ارسطویی

      ۲۴ اسفند , ۱۴۰۳

      گفتگوی اختصاصی | نانا اکوتیمیشویلی: زنان در گرجستان در آرزوی عدالت و دموکراسی هستند

      ۲۳ اسفند , ۱۴۰۳

      مصاحبه اختصاصی | پرده‌برداری از اشتیاق: دنی کوته از «برای پل» و سیاست‌های جنسیت در سینما می‌گوید

      ۱۸ اسفند , ۱۴۰۳

      بازکردن سر شوخی با هالیوود | یادداشتی بر فصل اول سریال استودیو به کارگردانی سث روگن و ایوان گلدبرگ

      ۱ خرداد , ۱۴۰۴

      تاسیانی به رنگ آبی، کمیکی که تبدیل به گلوله شد | نگاهی به فضاسازی و شخصیت‌پردازی در سریال تاسیان

      ۱۴ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      سرانجام، جزا! | یادداشتی بر سه اپیزود ابتدایی فصل دوم سریال آخرین بازمانده‌ از ما

      ۱۱ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      سریال Andor: چگونه سال‌های «گنگستری» استالین جوان الهام‌بخش مجموعه‌ی جنگ ستارگان شد

      ۸ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      وقتی سینما قصه می‌گوید | نگاهی به کتاب روایت و روایتگری در سینما

      ۲۳ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      رئالیسم اجتماعی در سینمای ایران

      ۱۷ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      گزارش کارگاه تخصصی آفرینش سینمایی با مانی حقیقی در تورنتو

      ۱۵ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      سینما به مثابه‌ی هنر | نگاهی به کتاب «دفترهای سرافیو گوبینو فیلم‌بردار سینما» اثر لوئیجی پیراندللو

      ۷ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      «رقصیدن پینا باوش»؛ همین که هستی بسیار زیباست

      ۲۹ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      نصرت کریمی؛ دست‌ هنرمندی که قرار بود قطع‌ شود

      ۲۹ فروردین , ۱۴۰۴

      چرا ما می­‌خواهیم باور کنیم که جیم موریسون هنوز زنده است؟

      ۱۸ فروردین , ۱۴۰۴

      هم‌آواز نبود، آوازی هم نبود | نگاهی به مستند «ماه سایه» ساخته‌ی آزاده بیزارگیتی

      ۸ فروردین , ۱۴۰۴

      جشنواره فیلم کن ۲۰۲۵ | «ناپدید شدن جوزف منگل» و روسیاهی تاریخ

      ۲ خرداد , ۱۴۰۴

      جشنواره فیلم کن ۲۰۲۵ | خشم تا بخشش: درامی انسانی در حصار طراحی‌شده

      ۱ خرداد , ۱۴۰۴

      بازکردن سر شوخی با هالیوود | یادداشتی بر فصل اول سریال استودیو به کارگردانی سث روگن و ایوان گلدبرگ

      ۱ خرداد , ۱۴۰۴

      جشنواره فیلم کن ۲۰۲۵ | هارمونیِ ناتمام: تصویری براق و بی‌طپش از عشق در «تاریخچهٔ صدا»

      ۱ خرداد , ۱۴۰۴

      جشنواره فیلم کن ۲۰۲۵ | «ناپدید شدن جوزف منگل» و روسیاهی تاریخ

      ۲ خرداد , ۱۴۰۴

      جشنواره فیلم کن ۲۰۲۵ | خشم تا بخشش: درامی انسانی در حصار طراحی‌شده

      ۱ خرداد , ۱۴۰۴

      بازکردن سر شوخی با هالیوود | یادداشتی بر فصل اول سریال استودیو به کارگردانی سث روگن و ایوان گلدبرگ

      ۱ خرداد , ۱۴۰۴

      جشنواره فیلم کن ۲۰۲۵ | هارمونیِ ناتمام: تصویری براق و بی‌طپش از عشق در «تاریخچهٔ صدا»

      ۱ خرداد , ۱۴۰۴
    • ادبیات
      1. نقد و نظریه ادبی
      2. تازه های نشر
      3. داستان
      4. گفت و گو
      5. همه مطالب

      جهنم‌گردی با آقای یوزف پرونک؛ نگاهی به رمان کوتاه «یوزف پرونک نابینا و ارواح مُرده»

      ۲۶ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      نگاهی به داستان «گل‌ها» نوشته‌ی «آلیس واکر»

      ۲۰ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      درهم‌ریختگی زبان‌ها

      ۱۴ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      نگاهی به داستان «ویزور» نوشته‌ی ریموند کارور

      ۱۳ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      نگاهی به داستان «خانواده‌ی مصنوعی» نوشته‌ی آن تایلر

      ۲ فروردین , ۱۴۰۴

      شعف در دلِ تابستان برفی | درباره «برف در تابستان» نوشتۀ سایاداویو جوتیکا

      ۲۸ اسفند , ۱۴۰۳

      رازهای کافکا | نوشتهٔ استوآرت جفریز

      ۲۴ بهمن , ۱۴۰۳

      دربارۀ رمان «آنقدر سرد که برف ببارد» نوشتۀ جسیکا اَو

      ۱۸ دی , ۱۴۰۳

      داستان‌های فینیکس | ۱۷- وسواس

      ۳۰ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      داستان‌های فینیکس | ۱۶- آئورا

      ۲۳ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      مرد خانه | داستان کوتاه از فرانک اُکانر

      ۲۱ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      داستان‌های فینیکس | ۱۵- رفیق

      ۱۶ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      اعتماد بین سینماگر و نویسنده از بین رفته است | گفتگو با شیوا ارسطویی

      ۲۴ اسفند , ۱۴۰۳

      هر رابطۀ عشقی مستلزم یک حذف اساسی است | گفتگو با انزو کرمن

      ۱۶ اسفند , ۱۴۰۳

      زمان و تنهایی | گفتگو با پائولو جوردانو، خالقِ رمان «تنهایی اعداد اول»

      ۷ اسفند , ۱۴۰۳

      همچون سفر، مادر و برفی که در نهایت آب می‌شود | گفتگو با جسیکا او نویسندۀ رمان «آنقدر سرد که برف ببارد»

      ۲۳ بهمن , ۱۴۰۳

      داستان‌های فینیکس | ۱۷- وسواس

      ۳۰ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      جهنم‌گردی با آقای یوزف پرونک؛ نگاهی به رمان کوتاه «یوزف پرونک نابینا و ارواح مُرده»

      ۲۶ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      وقتی سینما قصه می‌گوید | نگاهی به کتاب روایت و روایتگری در سینما

      ۲۳ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      داستان‌های فینیکس | ۱۶- آئورا

      ۲۳ اردیبهشت , ۱۴۰۴
    • تئاتر
      1. تاریخ نمایش
      2. گفت و گو
      3. نظریه تئاتر
      4. نمایش روی صحنه
      5. همه مطالب

      گفتگو با فرخ غفاری دربارۀ جشن هنر شیراز، تعزیه و تئاتر شرق و غرب

      ۲۸ آذر , ۱۴۰۳

      عباس نعلبندیان با تفاوت آغاز می‌شود!

      ۱۹ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      او؛ اُگوست استریندبرگ است!

      ۲۸ فروردین , ۱۴۰۴

      کارل گئورگ بوشنر، پیشگام درام اکسپرسیونیستی 

      ۷ فروردین , ۱۴۰۴

      سفری میان سطور و روابط آدم‌ها | درباره نمایشنامه «شهر زیبا» نوشته کانر مک‌فرسن

      ۲۸ دی , ۱۴۰۳

      تاب‌آوری در زمانه فردگرایی | درباره نمایش «کتابخانه نیمه‌شب»

      ۱۵ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      نمایشی درباره زندگی سهراب شهید ثالث | درباره اجرای «فوگ غربت» به نویسندگی و کارگردانی نیما شهرابی

      ۱ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      نمایشی که تمام تماشاگران را از حال می‌­برد

      ۳۰ فروردین , ۱۴۰۴

      اندکی عشق و کمی بیشتر اقتدارگرایی | درباره نمایش «هارشدگی» به کارگردانی پویان باقرزاده

      ۲۱ فروردین , ۱۴۰۴

      عباس نعلبندیان با تفاوت آغاز می‌شود!

      ۱۹ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      تاب‌آوری در زمانه فردگرایی | درباره نمایش «کتابخانه نیمه‌شب»

      ۱۵ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      نمایشی درباره زندگی سهراب شهید ثالث | درباره اجرای «فوگ غربت» به نویسندگی و کارگردانی نیما شهرابی

      ۱ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      نمایشی که تمام تماشاگران را از حال می‌­برد

      ۳۰ فروردین , ۱۴۰۴
    • نقاشی
      1. آثار ماندگار
      2. گالری ها
      3. همه مطالب

      پنجاه تابلو | ۴۶- جهان بی‌نقاب کریستین شاد

      ۲۹ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      پنجاه تابلو | ۴۵- جرج گروس: نقاشی از دل دادائیسم و آنارشیسم

      ۲۲ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      پنجاه تابلو | ۴۴- فلیکس نوسبام: نقاش هولوکاست

      ۱۵ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      پنجاه تابلو | ۴۳- مردان برهنه از نگاه سیلویا اسلی

      ۸ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      فرانسیس بیکن؛ آخرالزمان بشر قرن بیستم

      ۲۱ دی , ۱۴۰۳

      گنجی که سال‌ها در زیرزمین موزۀ هنرهای معاصر تهران پنهان بود |  گفتگو با عليرضا سميع آذر

      ۱۵ آذر , ۱۴۰۳

      پنجاه تابلو | ۴۶- جهان بی‌نقاب کریستین شاد

      ۲۹ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      پنجاه تابلو | ۴۵- جرج گروس: نقاشی از دل دادائیسم و آنارشیسم

      ۲۲ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      پنجاه تابلو | ۴۴- فلیکس نوسبام: نقاش هولوکاست

      ۱۵ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      پنجاه تابلو | ۴۳- مردان برهنه از نگاه سیلویا اسلی

      ۸ اردیبهشت , ۱۴۰۴
    • موسیقی
      1. آلبوم های روز
      2. اجراها و کنسرت ها
      3. مرور آثار تاریخی
      4. همه مطالب

      در فاصله‌ای دور از زمین | تحلیل جامع آلبوم The Overview اثر استیون ویلسون

      ۱۷ فروردین , ۱۴۰۴

      گرمی ۲۰۲۵ | وقتی موسیقی زیر سایه انتقادات و مصالحه قرار می‌گیرد

      ۱۲ اسفند , ۱۴۰۳

      دریم تیتر و Parasomnia:  یک ادیسه‌ی صوتی در ناخودآگاه ما

      ۲ اسفند , ۱۴۰۳

      وودستاک: اعتراضی فراتر از زمین‌های گلی

      ۲۳ دی , ۱۴۰۳

      چرا ما می­‌خواهیم باور کنیم که جیم موریسون هنوز زنده است؟

      ۱۸ فروردین , ۱۴۰۴

      زناکیس و موسیقی

      ۲۷ دی , ۱۴۰۳

      چرا ما می­‌خواهیم باور کنیم که جیم موریسون هنوز زنده است؟

      ۱۸ فروردین , ۱۴۰۴

      در فاصله‌ای دور از زمین | تحلیل جامع آلبوم The Overview اثر استیون ویلسون

      ۱۷ فروردین , ۱۴۰۴

      گرمی ۲۰۲۵ | وقتی موسیقی زیر سایه انتقادات و مصالحه قرار می‌گیرد

      ۱۲ اسفند , ۱۴۰۳

      دریم تیتر و Parasomnia:  یک ادیسه‌ی صوتی در ناخودآگاه ما

      ۲ اسفند , ۱۴۰۳
    • معماری

      معماری می‌تواند روح یک جامعه را لمس کند | جایزه پریتزکر ۲۰۲۵

      ۱۴ فروردین , ۱۴۰۴

      پاویون سرپنتاین ۲۰۲۵ اثر مارینا تبسم

      ۱۶ اسفند , ۱۴۰۳

      طراحان مد، امضای خود را در گراند پَله ثبت می‌کنند | گزارشی از Runway مد شانل

      ۹ اسفند , ۱۴۰۳

      جزیره‌ کوچک (Little Island)، جزیره‌ای سبز در قلب نیویورک

      ۲۵ بهمن , ۱۴۰۳

      نُه پروژه‌ برتر از معماری معاصر ایران | به انتخاب Architizer

      ۱۸ بهمن , ۱۴۰۳
    • اندیشه

      جنگ خدایان و غول‌ها

      ۳۱ فروردین , ۱۴۰۴

      ملی‌گرایی در فضای امروز کانادا: از سرودهای جمعی تا تشدید بحث‌های سیاسی

      ۴ فروردین , ۱۴۰۴

      ترامپ و قدرت تاریخ: بازخوانی دیروز برای ساخت فردا

      ۶ بهمن , ۱۴۰۳

      در دفاع از زیبایی انسانی

      ۱۲ دی , ۱۴۰۳

      اسطوره‌ی آفرینش | کیهان‌زایی و کیهان‌شناسی

      ۲ دی , ۱۴۰۳
    • پرونده‌های ویژه
      1. پرونده شماره ۱
      2. پرونده شماره ۲
      3. پرونده شماره ۳
      4. پرونده شماره ۴
      5. پرونده شماره ۵
      6. همه مطالب

      دموکراسی در فضای شهری و انقلاب دیجیتال

      ۲۱ خرداد , ۱۳۹۹

      دیجیتال: آینده یک تحول

      ۱۲ خرداد , ۱۳۹۹

      رابطه‌ی ویدیوگیم و سینما؛ قرابت هنر هفت و هشت

      ۱۲ خرداد , ۱۳۹۹

      Videodrome و مونولوگ‌‌هایی برای بقا

      ۱۲ خرداد , ۱۳۹۹

      مسیح در سینما / نگاهی به فیلم مسیر سبز

      ۱۵ مرداد , ۱۳۹۹

      آیا واقعا جویس از مذهب دلسرد شد؟

      ۱۵ مرداد , ۱۳۹۹

      بالتازار / لحظه‌ی لمس درد در اتحاد با مسیح!

      ۱۵ مرداد , ۱۳۹۹

      آخرین وسوسه شریدر

      ۱۵ مرداد , ۱۳۹۹

      هنرمند و پدیده‌ی سینمای سیاسی-هنر انقلابی

      ۱۲ مهر , ۱۳۹۹

      پایان سینما: گدار و سیاست رادیکال

      ۱۲ مهر , ۱۳۹۹

      گاوراس و خوانش راسیونالیستی ایدئولوژی

      ۱۲ مهر , ۱۳۹۹

      انقلاب به مثابه هیچ / بررسی فیلم باشگاه مبارزه

      ۱۲ مهر , ۱۳۹۹

      پورن‌مدرنیسم: الیگارشی تجاوز

      ۲۱ بهمن , ۱۳۹۹

      بازنمایی تجاوز در سینمای آمریکا

      ۲۱ بهمن , ۱۳۹۹

      تصویر تجاوز در سینمای جریان اصلی

      ۲۱ بهمن , ۱۳۹۹

      آیا آزارگری جنسی پایانی خواهد داشت؟

      ۲۱ بهمن , ۱۳۹۹

      سیاست‌های سینما و جشنواره‌های ایرانی

      ۳۱ تیر , ۱۴۰۰

      خدمت و خیانت جشنواره‌ها

      ۳۱ تیر , ۱۴۰۰

      اوج و حضیض در یک ژانر / فیلم کوتاه ایرانی در جشنواره‌های خارجی

      ۳۱ تیر , ۱۴۰۰

      درباره حضور فیلم‌های محمد رسول اف در جشنواره‌های خارجی

      ۳۱ تیر , ۱۴۰۰

      سیاست‌های سینما و جشنواره‌های ایرانی

      ۳۱ تیر , ۱۴۰۰

      اوج و حضیض در یک ژانر / فیلم کوتاه ایرانی در جشنواره‌های خارجی

      ۳۱ تیر , ۱۴۰۰

      درباره حضور فیلم‌های محمد رسول اف در جشنواره‌های خارجی

      ۳۱ تیر , ۱۴۰۰

      ناشاد در غربت و وطن / جعفر پناهی و حضور در جشنواره‌های جهانی

      ۳۱ تیر , ۱۴۰۰
    • ستون آزاد

      نمایش فیلم مهیج سیاسی در تورنتو – ۳ مِی در Innis Town Hall و Global Link

      ۵ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      آنچه پالین کیل نمی‌توانست درباره‌ی سینمادوستان جوان تشخیص دهد

      ۳ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      هر کجا باشم، شعر مال من است

      ۳۰ اسفند , ۱۴۰۳

      لهجه من، هویت من: وقتی نژادپرستی زبانی خودش را پشت تمسخر پنهان می‌کند

      ۱۴ اسفند , ۱۴۰۳

      کانادا: سرزمین غرولند، چسب کاغذی و دزدهای حرفه‌ای!

      ۱۱ دی , ۱۴۰۳
    • گفتگو

      ساندنس ۲۰۲۵ | درخشش فیلم‌های ایرانی «راه‌های دور» و «چیزهایی که می‌کُشی»

      ۱۳ بهمن , ۱۴۰۳

      روشنفکران ایرانی با دفاع از «قیصر» به سینمای ایران ضربه زدند / گفتگو با آربی اوانسیان (بخش دوم)

      ۲۸ شهریور , ۱۴۰۳

      علی صمدی احدی و ساخت هفت روز: یک گفتگو

      ۲۱ شهریور , ۱۴۰۳

      «سیاوش در تخت جمشید» شبیه هیچ فیلم دیگری نیست / گفتگو با آربی اُوانسیان (بخش اول)

      ۱۴ شهریور , ۱۴۰۳

      مصاحبه اختصاصی با جهانگیر کوثری، کارگردان فیلم «من فروغ هستم» در جشنواره فیلم کوروش

      ۲۸ مرداد , ۱۴۰۳
    • درباره ما
    مجله تخصصی فینیکسمجله تخصصی فینیکس
    پرونده‌های ویژه معماری پرونده شماره ۳

    سیلی بزرگ گرافیتی / بنکسی

    سمیرا ارجمندیسمیرا ارجمندی۱۲ مهر , ۱۳۹۹
    اشتراک گذاری Email Telegram WhatsApp
    بنکسی
    اشتراک گذاری
    Email Telegram WhatsApp

    هیچ واکنشی انقلابی‌تر از فریاد خشم و نفرت آن هم در سکوت نیست. اعتراض به وضعیت موجود، با خلق هنری که فریاد نمی‌کشد، بلکه خلق می‌کند تا به واسطه پیامش ماندگار شود. هنر از دیرباز جایگاهِ به تصویر کشیدن واکنش یا اعتراض به وضع موجود بوده است. امر سیاسی از ترسیم نقاشی سوم ماه مه توسط گویا برای اعتراض به جنگ، تا تابلو گرنیکا حدود  130 سال بعد، در خلال جنگ‌های اسپانیا توسط پیکاسو، خود را در قالب زیباترین و ماندگارترین آثار هنری نشان داده است. در فضای هنری سال‌های دور، این فریاد معمولا با ارائه کار هنری بر بستر رنگ و بوم بوده تا به امروز که هنرمند چینی Ai Weiwei آن را با چیدمان نشان می‌دهد. اما این امر در فضای شهری معاصر به گونه‌ی دیگری خود را نشان می‌دهد. جدا از داشتن بوم و رنگ و گالری برای ارائه‌ی کارها، فارغ از در اختیار داشتن نهاد یا سازمانی که به آنها اعتبار ببخشد، بر دیوار، عنصری معمارانه، جایی که مردم، خود، نگاشتن را نه در قالب یک هنرمند بلکه معترضینی با اسپری‌های رنگی در گوشه و کنار خیابان نشان می‌دهند. آنجا که ما در مقابل امر مسلم سکوت می‌کنیم نیازمند سیلی بزرگی هستیم تا از خواب بیدار شویم. سیلی به واسطه‌ی شوک از این اتفاق که یک روز صبح از خواب بیدار می‌شوی و لکه‌ی رنگ بزرگی را بر در و دیوار خانه‌ی خود می‌بینی؛ سیلی بزرگی از جانب بنکسی. شعاری که یک آن، تو را از خلال زندگی پر رنگ و لعاب بیرون می‌کشد و با پدیده‌ی گرافیتی مواجه می‌کند. گرافیتی همان سیلی بزرگ است. سیلی بزرگی که هر هنرمندی در کارگاه خود می‌توانست با خط و نقش به نقد سیستمی اجتماعی سیاسی وارد کند و در فضای سفید گالری به نمایش بگذارد، اما مردم آن را بر سطح شهر ترسیم کردند. نکته‌ی مهم این که بستر گرافیتی دقیقا در همان جایی ظهور پیدا می‌کند که باید اتفاق بیافتد: در خیابان و در حضور مردم. همان جایی که مردم را ناخودآگاه با خود همراه می‌کند و فضای شهری و خیابان را از گذرگاهی بی‌تامل و عجولانه، به جایگاه فکر و تامل تبدیل می‌کند.

    نگاهی به تاریخ جریان گرافیتی در آمریکا نشان می‌دهد که شهرهایی مثل نیویورک، بستر مهم‌ترین اتفاقات در جریان گرافیتی در شهر بوده است. درخشیدن رنگ‌ها نه تنها بر دیوار، که بر قطارهایی شهری که نام هنرمند ناشناس بر آن نقش بسته است. و قطارهایی که می‌رود تا تمام مردم شهر را نظاره‌گر این گرافیتی‌ها کند. جایی که تشخیص گرافیتی از کالیگرافی دشوار می‌شود! گرافیتی‌ها ابتدا از ثبتِ نامِ مردم بر دیوارها شروع شد. جدا از جنبه‌ی سرگرمی، این مساله پیامی سیاسی با خود به همراه دارد، با این مضمون که من به عنوان شهروند وجود دارم و مهم هستم. جنبشی که در نهایت به Subway Art نیز نامیده شد. ولی این خودنمایی مواجهه با قانون را با خود داشت و تبدیل به مساله‌ای شد که شورش جمعی به پا کرد. زبان جدید بصری که برای بسیاری جنبه‌ی سرگرمی داشت، کم کم به رساندن پیام‌های سیاسی بر در و دیوار شد منتهی شد. این در حالی ا‌ست که تا به حال هنرمندان گرافیتی نه درآمدی از این شیوه‌ی ارائه کسب کرده‌اند و نه از حمایت نهادهای سیاسی-دولتی برخوردار بوده‌اند.

    subway art

    نکته‌ای که گرافیتی را از سایر هنرها جدا می‌کند، فارغ از پیامی که منتقل می‌کند، شیوه‌ی بیان خاص آن است. هنری مردمی که در نمایشگاهی به پهنای شهر فرصت جلوه و نمود به آن داده می‌شود. گرافیتی بر سطوح و دیوار شهر، جدای از نقدهایی که با مضمون خراب کردن منظر شهری بر آن وارد است، هنر را در گسترده‌ترین سطح ممکن در معرض دید قرار می‌دهد. پیام هنرمند بدون نیاز به پرداخت هزینه‌ای توسط مردم منتقل می‌شود. هم‌چنین، ناشناس ماندن هنرمندان گرافیتی آن را به هنری مرموز و جذاب تبدیل کرده است. این گونه از برخورد، مثل قدم گذاشتن در تونلی است که نمی‌دانی هر لحظه چه تصویری برای رو کردن دارد.  این مساله تناقضی زیبا است؛ هنری بدون حاشیه در پوسته‌ی ناشناسی، با بیشترین تاثیرگذاری. گمنام بودن هنرمندان این شاخه از هنر شهری مهر تاییدی بر این مساله است که در وهله‌ی اول لذتی بصری و درونی هنرمند را ترغیب به آن کار می‌کند. این مساله  در کنار انتقال پیام‌هایی است که عمدتا  انتقادهای اجتماعی با خود به همراه دارد. در راس تمام هنرمندان گرافیتی، بنکسی (Banksy) هنرمندی در سایه و ناشناس است. کارهای او کنایه‌ای به مسایل سیاسی و اجتماعی دارند و  نوک پیکان نقد را سمت فرهنگ غالب سرمایه‌داری می‌گیرد. هنری که عموما توسط سیستم حکومتی، غیرقانونی شمرده می‌شود و توسط پلیس، ممنوع. از بریستول، محل زندگی بنکسی تا نیویورک و پاریس، از نقد مساله‌ی حضور همیشگی پلیس و دوربین‌های امنیتی در برخورد با مردم، تا اعتراض به دیوار حائلی که فلسطین و اسراییل را از یکدیگر جدا می‌کند.

    دیوار فلسطین بنکسی

    در دهه‌ی اول قرن 21 پس از 10 سال از اولین فعالیت‌های بنکسی به عنوان هنرمند خیابانی، در خیابان‌های بریستول، کارهای او دیگر Vandalism یا خرابکاری شناخته نمی‌شد. پدیده‌ای که در خیابان‌های نیویورک با خشونت شروع شد، به درک عمومی از نقاشی‌هایی با پیامی سیاسی اجتماعی ختم شد. در حقیقت بنکسی بازی گرافیتی را به نفع هنر و مردم عوض کرد و دیوار تبدیل به تریبونی برای اعتراض و نمایش حرف‌ها و نقدهای نگفته شد.

    اجرای ساده و بدون کلیشه‌ی پروژه‌های شهری بنکسی پیام‌هایی با خود دارد. او در ساده‌ترین شکل بیان می‌کند که شما مردم مخاطب من هستید، ببینید، تامل و تعمق کنید، پولی هم نپردازید. آثار بنکسی گویی منبع بیشماری از شوخ‌طبعی کنایه‌آمیز بوده است. تا بدین جا او ثابت کرده است که به عشق هنری اعتراضی در خیابان ها حضور دارد؛ به قول خودش همین که بدانم مردم کارم را دوست دارند برایم کافی‌است. هنگامی که در مسکو با ورودی 20 یورو آثارش را در معرض نمایش گذاشتند، در شبکه‌های اجتماعی تاکید کرد که من هرگز از مخاطبانم وجهی دریافت نکردم. در تمام این سال‌ها گرافیتی‌های او جریانی به وجود آورده برآمده از مردم و نه به معنای عامه‌پسند بودن، بلکه به معنای حرکتی مردم‌دوستانه، که کمتر نهاد هنری آن را به رسمیت شناخته است. و آنجا که توسط معتبرترین حراجی ها اثرش درمعرض فروش قرار می‌گیرد خود، منتقد سیستم ارزش گذاری می‌شود و با فشار یک دکمه اثر را تخریب می‌کند. اتفاقی که در یک چشم بر هم زدن، پس از فرود آمدن چکش قیمت‌گذاری، کل جامعه هنری جهان را در یک لحظه میخکوب کرد. باید این نکته را اضافه کنم که هنر گرافیتی، گونه‌ای از هنر شهری و معماری به شمار می‌آید. هنری که متعلق به گالری‌ها نیست و نبوده و تا به امروز جایگاهش را در دیواره‌ی شهرها به عنوان هنری تاثیرگذار حفظ کرده است. هنری که حتی توسط مردم، هم رادیکال و همراه با کنایه‌ها‌ی ظریف شناخته می‌شود. هنری که نشان‌دهنده‌‌ی هوش خالق‌اش برای بیان مفاهیم انسانی همراه با شوخ‌طبعی است.

    استنسیل بنکسی

    تمام آنچه که بنکسی ارائه داده به کنار، اما گرافیتی تاثیرگذار او بر دیوار جداکننده فلسطین یکی از مهم‌ترین پروژه‌های برون مرزی او بود. از نظر نگارنده این پروژه انقدر مهم و قابل ارزش است که بتوانیم بنکسی را به عنوان یکی از مهم‌ترین هنرمندان موثر با پیام‌های اجتماعی سیاسی در تاریخ هنر یاد کنیم. استفاده از تکنیک استنسیل که با اسپری روی دیوار می‌پاشد مهم نیست، حتی اهمیتی ندارد که نتواند به سبک نقاشان کلاسیک پرسپکتیو منطبق با اصول در بیاورد؛ چیزی که ما به آن احتیاج داریم بهتر کردن جهان اطراف با بینش آگاهی‌بخشی است که بنکسی به مردم جهان می‌دهد. این آگاهی مهم‌ترین و انقلابی‌ترین کاری است که می‌توان در جهان امروز انجام داد. همان سیلی بزرگی که هر کس نیاز دارد دریافت کند تا مراقب اتفاقات جهان باشد.

    با تکنیک استنسیل، او نه تنها در بریستول، که از لندن تا فلسطین عملکرد همه سیاستمداران دنیا را به باد انتقاد گرفت و این نگاه او را به هنرمندی جهانی تبدیل کرد. در حقیقت بنکسی برآمده از هنری بود که تقریبا ممنوع بود، او برای اعتراض به زندانیان زندان گوانتانامو آنها را در دیزنی‌لند با شیطنت خاصی به تصویر کشید. نه تنها حیوانات بلکه چهره آدم‌ها مثل بچه‌ها و پلیس‌ها هم بر در و دیوار شهر حضور پیدا کردند. در سال‌های اخیر خیابان‌های لندن پر بود از عکس موش و میمون، و کنایه‌هایی که بر سبک زندگیِ دیکته شده بر مردم وارد می‌کند. فرهنگی زیرزمینی که با تمام مردم از نژادها و رنگ و پوست و هر سن و سالی حرف می‌زد، و آنها را احمق نمی‌پنداشت؛ افتخاری به مردم می‌داد که هنر برای شما است و شما هستید که هنر را به تمامی درک می‌کنید. او در حقیقت خیابان را به مکانی برای تامل و اندیشیدن در رادیکال‌ترین شکل ممکن تبدیل کرد.

    پرنده صلح

    بنکسی نه تنها مردم را به تفکر انتقادی وامی‌دارد، که مسوولیت خود را به عنوان هنرمندی سیاسی به خوبی انجام می‌دهد. ارتباط و همراهی مردم با این هنرمند ناشناس، چنان پر رنگ می‌شود که مردم را ترغیب به خرید آثار هنری خود می‌کند. حتی کسانی که تا به حال هیچ اثر هنری خریداری نکرده‌اند مشتاق به داشتن آن میشوند. در حقیقت مساله‌ای که بنکسی را از هنرمندان دیگر متمایز می‌کند، همراه کردن عامه‌ی مردم با خود است. از طرفی آن‌چنان بنکسی محبوب قلب هنرمندان می‌شود که گه‌گاه از او با عنوان نامزد ریاست جمهوری محبوب یاد می‌کنند. در جریان کشته شدن هزاران نفر در خلال مهاجرت‌های غیر قانونی در دریای مدیترانه، او در آخرین اقدام‌اش با خریدِ یک کشتی و به آب انداختن آن به پناهجویان مدیترانه کمک قابل توجهی کرد. این بار عمق تاثیرگذاری بنکسی بر پهنای آب‌های مدیترانه بود. کمک به مردمی که همیشه ناشناس باقی خواهند ماند، هم‌چون خود بنکسی. کمکی بی‌بازگشت به مردمی که نه می‌دانیم از کجا آمده‌اند و نه می‌دانیم به کجا می‌روند. کمکی از فرد ناشناس به مردمی ناشناس در چهره دختری که همیشه بر دیوار خیابان‌ها به دنبال بادکنک قرمز رنگش بود، و حالا نماد بچه‌های به آب افتاده در دریای مدیترانه برای رسیدن به منزلگاه است.

    کشتی بنکسی

    این مطلب به کوشش تیم تحریریه مجله تخصصی فینیکس تهیه و تدوین شده است.

    بنکسی گرافیتی
    اشتراک Email Telegram WhatsApp Copy Link
    مقاله قبلیفراسوی فیلم خوب و فیلم بد / درخصوص سینمای نیکلاس ویندینگ‌رفن
    مقاله بعدی بررسی ارتباط هنرمند و سیاست در دوران پسا ایسم
    سمیرا ارجمندی

    مطالب مرتبط

    معماری می‌تواند روح یک جامعه را لمس کند | جایزه پریتزکر ۲۰۲۵

    سمیرا ارجمندی

    پاویون سرپنتاین ۲۰۲۵ اثر مارینا تبسم

    سمیرا ارجمندی

    طراحان مد، امضای خود را در گراند پَله ثبت می‌کنند | گزارشی از Runway مد شانل

    سمیرا ارجمندی
    نظرتان را به اشتراک بگذارید

    Comments are closed.

    پیشنهاد سردبیر

    دان سیگل و اقتباس نئو نوآر از «آدمکش‌ها»ی ارنست همینگوی

    داستان‌های فینیکس | ۱- فیل در تاریکی

    گچ | داستان کوتاه از دیوید سالایی

    ما را همراهی کنید
    • YouTube
    • Instagram
    • Telegram
    • Facebook
    • Twitter
    پربازدیدترین ها
    Demo
    پربازدیدترین‌ها

    جشنواره فیلم کن ۲۰۲۵ | «ناپدید شدن جوزف منگل» و روسیاهی تاریخ

    جشنواره فیلم کن ۲۰۲۵ | خشم تا بخشش: درامی انسانی در حصار طراحی‌شده

    بازکردن سر شوخی با هالیوود | یادداشتی بر فصل اول سریال استودیو به کارگردانی سث روگن و ایوان گلدبرگ

    پیشنهاد سردبیر

    لهجه من، هویت من: وقتی نژادپرستی زبانی خودش را پشت تمسخر پنهان می‌کند

    امیر گنجوی

    آن سوی فینچر / درباره فیلم Mank (منک)

    امین نور

    چرا باید فیلم‌های معمایی را چند بار دید؟ / تجربه تماشای دوباره فایت کلاب

    پریسا جوانفر

    مجله تخصصی فینیکس در راستای ایجاد فضایی کاملا آزاد در بیان نظرات، از نویسنده‌ها و افراد حرفه‌ای و شناخته‌شده در زمینه‌های تخصصیِ سینما، ادبیات، اندیشه، نقاشی، تئاتر، معماری و شهرسازی شکل گرفته است.
    این وبسایت وابسته به مرکز فرهنگی هنری فینیکس واقع در تورنتو کانادا است. لازم به ذکر است که موضع‌گیری‌های نویسندگان کاملاً شخصی است و فینیکس مسئولیتی در قبال مواضع ندارد.
    حقوق کلیه مطالب برای مجله فرهنگی – هنری فینیکس محفوظ است. نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

    10 Center Ave, Unit A Second Floor, North York M2M 2L3
    • Home

    Type above and press Enter to search. Press Esc to cancel.