Close Menu
مجله تخصصی فینیکسمجله تخصصی فینیکس

    Subscribe to Updates

    Get the latest creative news from FooBar about art, design and business.

    What's Hot

    هفت روز از هفت وادی عشق و شک و زندان | نگاهی به فیلم «هفت روز»، ساخته‌ی علی صمدی احدی، محصول آلمان، ۲۰۲۴

    مرد خانه | داستان کوتاه از فرانک اُکانر

    یک پنجره برای دیدن؛ کلاسیک‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها | به بهانۀ ۷۵ سالگی فیلم «جنگل آسفالت»

    Facebook X (Twitter) Instagram Telegram
    Instagram YouTube Telegram Facebook X (Twitter)
    مجله تخصصی فینیکسمجله تخصصی فینیکس
    • خانه
    • سینما
      1. نقد فیلم
      2. جشنواره‌ها
      3. یادداشت‌ها
      4. مصاحبه‌ها
      5. سریال
      6. مطالعات سینمایی
      7. فیلم سینمایی مستند
      8. ۱۰ فیلم برتر سال ۲۰۲۴
      9. همه مطالب

      سکوت به مثابه‌ی عصیان | درباره‌ی «پرسونا»ی برگمان

      ۱۸ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      «گناهکاران»؛ کلیسا، گیتار و خون‌آشام

      ۱۲ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      رئالیسم اجتماعی یا موعظه‌گری در مذمت فلاکت | نگاهی به فیلم «رها»

      ۱۰ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      حافظه در برابر استبداد | از سازه‌ی روایی تا زیبایی‌شناسی مقاومت

      ۲۰ فروردین , ۱۴۰۴

      برلیناله ۲۰۲۵ | گفتگو با نادر ساعی‌ور

      ۶ اسفند , ۱۴۰۳

      «هیچ حیوانی این چنین درنده نیست»؛ برهان قربانی و روایت امروزی شکسپیر

      ۳ اسفند , ۱۴۰۳

      برلیناله ۲۰۲۵ | گزارش فیلم ماه آبی به کارگردانی ریچارد لینکلیتر

      ۲ اسفند , ۱۴۰۳

      ماه آبی: سرود اندوهگین برای هنر، زیبایی و اشتیاق

      ۳۰ بهمن , ۱۴۰۳

      هفت روز از هفت وادی عشق و شک و زندان | نگاهی به فیلم «هفت روز»، ساخته‌ی علی صمدی احدی، محصول آلمان، ۲۰۲۴

      ۲۱ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      یک پنجره برای دیدن؛ کلاسیک‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها | به بهانۀ ۷۵ سالگی فیلم «جنگل آسفالت»

      ۲۰ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      سمفونی خون و گلوله | یادداشتی بر فیلم جنگاوری به کارگردانی ری مندوزا و الکس گارلند

      ۱۸ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      یک پنجره برای دیدن؛ ایرانی‌ها | نرگس

      ۱۷ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      من با نینو بزرگ شدم | گفتگو با فرانچسکو سرپیکو، بازیگر سریال «دوست نابغه من»

      ۱۹ فروردین , ۱۴۰۴

      اعتماد بین سینماگر و نویسنده از بین رفته است | گفتگو با شیوا ارسطویی

      ۲۴ اسفند , ۱۴۰۳

      گفتگوی اختصاصی | نانا اکوتیمیشویلی: زنان در گرجستان در آرزوی عدالت و دموکراسی هستند

      ۲۳ اسفند , ۱۴۰۳

      مصاحبه اختصاصی | پرده‌برداری از اشتیاق: دنی کوته از «برای پل» و سیاست‌های جنسیت در سینما می‌گوید

      ۱۸ اسفند , ۱۴۰۳

      تاسیانی به رنگ آبی، کمیکی که تبدیل به گلوله شد | نگاهی به فضاسازی و شخصیت‌پردازی در سریال تاسیان

      ۱۴ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      سرانجام، جزا! | یادداشتی بر سه اپیزود ابتدایی فصل دوم سریال آخرین بازمانده‌ از ما

      ۱۱ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      سریال Andor: چگونه سال‌های «گنگستری» استالین جوان الهام‌بخش مجموعه‌ی جنگ ستارگان شد

      ۸ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      بازخوانی یک سریال ماندگار | قصه‌های مجید و قصه‌های کیومرث

      ۲۰ فروردین , ۱۴۰۴

      رئالیسم اجتماعی در سینمای ایران

      ۱۷ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      گزارش کارگاه تخصصی آفرینش سینمایی با مانی حقیقی در تورنتو

      ۱۵ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      سینما به مثابه‌ی هنر | نگاهی به کتاب «دفترهای سرافیو گوبینو فیلم‌بردار سینما» اثر لوئیجی پیراندللو

      ۷ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      دیدن و دریافت در روایتِ فیلم

      ۲۷ فروردین , ۱۴۰۴

      نصرت کریمی؛ دست‌ هنرمندی که قرار بود قطع‌ شود

      ۲۹ فروردین , ۱۴۰۴

      چرا ما می­‌خواهیم باور کنیم که جیم موریسون هنوز زنده است؟

      ۱۸ فروردین , ۱۴۰۴

      هم‌آواز نبود، آوازی هم نبود | نگاهی به مستند «ماه سایه» ساخته‌ی آزاده بیزارگیتی

      ۸ فروردین , ۱۴۰۴

      نصرت کریمی، مردی برای تمام فصول

      ۲۴ اسفند , ۱۴۰۳

      هفت روز از هفت وادی عشق و شک و زندان | نگاهی به فیلم «هفت روز»، ساخته‌ی علی صمدی احدی، محصول آلمان، ۲۰۲۴

      ۲۱ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      مرد خانه | داستان کوتاه از فرانک اُکانر

      ۲۱ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      یک پنجره برای دیدن؛ کلاسیک‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها | به بهانۀ ۷۵ سالگی فیلم «جنگل آسفالت»

      ۲۰ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      نگاهی به داستان «گل‌ها» نوشته‌ی «آلیس واکر»

      ۲۰ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      هفت روز از هفت وادی عشق و شک و زندان | نگاهی به فیلم «هفت روز»، ساخته‌ی علی صمدی احدی، محصول آلمان، ۲۰۲۴

      ۲۱ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      یک پنجره برای دیدن؛ کلاسیک‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها | به بهانۀ ۷۵ سالگی فیلم «جنگل آسفالت»

      ۲۰ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      سینمای شخصی سام فولر؛ مردی با سیگار برگ

      ۱۹ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      سکوت به مثابه‌ی عصیان | درباره‌ی «پرسونا»ی برگمان

      ۱۸ اردیبهشت , ۱۴۰۴
    • ادبیات
      1. نقد و نظریه ادبی
      2. تازه های نشر
      3. داستان
      4. گفت و گو
      5. همه مطالب

      نگاهی به داستان «گل‌ها» نوشته‌ی «آلیس واکر»

      ۲۰ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      درهم‌ریختگی زبان‌ها

      ۱۴ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      نگاهی به داستان «ویزور» نوشته‌ی ریموند کارور

      ۱۳ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      بازخوانی یک شاهکار | «مسخ» نوشته‌ی فرانتس کافکا

      ۱۱ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      نگاهی به داستان «خانواده‌ی مصنوعی» نوشته‌ی آن تایلر

      ۲ فروردین , ۱۴۰۴

      شعف در دلِ تابستان برفی | درباره «برف در تابستان» نوشتۀ سایاداویو جوتیکا

      ۲۸ اسفند , ۱۴۰۳

      رازهای کافکا | نوشتهٔ استوآرت جفریز

      ۲۴ بهمن , ۱۴۰۳

      دربارۀ رمان «آنقدر سرد که برف ببارد» نوشتۀ جسیکا اَو

      ۱۸ دی , ۱۴۰۳

      مرد خانه | داستان کوتاه از فرانک اُکانر

      ۲۱ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      داستان‌های فینیکس | ۱۵- رفیق

      ۱۶ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      داستان‌های فینیکس | ۱۴- نمایش افسانه‌ای برای وقتی دیگر

      ۹ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      داستان‌های فینیکس | ۱۳- زمستان استخوان

      ۲ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      اعتماد بین سینماگر و نویسنده از بین رفته است | گفتگو با شیوا ارسطویی

      ۲۴ اسفند , ۱۴۰۳

      هر رابطۀ عشقی مستلزم یک حذف اساسی است | گفتگو با انزو کرمن

      ۱۶ اسفند , ۱۴۰۳

      زمان و تنهایی | گفتگو با پائولو جوردانو، خالقِ رمان «تنهایی اعداد اول»

      ۷ اسفند , ۱۴۰۳

      همچون سفر، مادر و برفی که در نهایت آب می‌شود | گفتگو با جسیکا او نویسندۀ رمان «آنقدر سرد که برف ببارد»

      ۲۳ بهمن , ۱۴۰۳

      مرد خانه | داستان کوتاه از فرانک اُکانر

      ۲۱ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      نگاهی به داستان «گل‌ها» نوشته‌ی «آلیس واکر»

      ۲۰ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      داستان‌های فینیکس | ۱۵- رفیق

      ۱۶ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      درهم‌ریختگی زبان‌ها

      ۱۴ اردیبهشت , ۱۴۰۴
    • تئاتر
      1. تاریخ نمایش
      2. گفت و گو
      3. نظریه تئاتر
      4. نمایش روی صحنه
      5. همه مطالب

      گفتگو با فرخ غفاری دربارۀ جشن هنر شیراز، تعزیه و تئاتر شرق و غرب

      ۲۸ آذر , ۱۴۰۳

      عباس نعلبندیان با تفاوت آغاز می‌شود!

      ۱۹ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      او؛ اُگوست استریندبرگ است!

      ۲۸ فروردین , ۱۴۰۴

      کارل گئورگ بوشنر، پیشگام درام اکسپرسیونیستی 

      ۷ فروردین , ۱۴۰۴

      سفری میان سطور و روابط آدم‌ها | درباره نمایشنامه «شهر زیبا» نوشته کانر مک‌فرسن

      ۲۸ دی , ۱۴۰۳

      تاب‌آوری در زمانه فردگرایی | درباره نمایش «کتابخانه نیمه‌شب»

      ۱۵ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      نمایشی درباره زندگی سهراب شهید ثالث | درباره اجرای «فوگ غربت» به نویسندگی و کارگردانی نیما شهرابی

      ۱ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      نمایشی که تمام تماشاگران را از حال می‌­برد

      ۳۰ فروردین , ۱۴۰۴

      اندکی عشق و کمی بیشتر اقتدارگرایی | درباره نمایش «هارشدگی» به کارگردانی پویان باقرزاده

      ۲۱ فروردین , ۱۴۰۴

      عباس نعلبندیان با تفاوت آغاز می‌شود!

      ۱۹ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      تاب‌آوری در زمانه فردگرایی | درباره نمایش «کتابخانه نیمه‌شب»

      ۱۵ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      نمایشی درباره زندگی سهراب شهید ثالث | درباره اجرای «فوگ غربت» به نویسندگی و کارگردانی نیما شهرابی

      ۱ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      نمایشی که تمام تماشاگران را از حال می‌­برد

      ۳۰ فروردین , ۱۴۰۴
    • نقاشی
      1. آثار ماندگار
      2. گالری ها
      3. همه مطالب

      پنجاه تابلو | ۴۴- فلیکس نوسبام: نقاش هولوکاست

      ۱۵ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      پنجاه تابلو | ۴۳- مردان برهنه از نگاه سیلویا اسلی

      ۸ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      پنجاه تابلو | ۴۲- پیتر دویگ: نقاش نقاشان

      ۱ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      پنجاه تابلو | ۴۱- اریک فیشل: در جست‌وجوی حقیقت‌های پنهان

      ۲۵ فروردین , ۱۴۰۴

      فرانسیس بیکن؛ آخرالزمان بشر قرن بیستم

      ۲۱ دی , ۱۴۰۳

      گنجی که سال‌ها در زیرزمین موزۀ هنرهای معاصر تهران پنهان بود |  گفتگو با عليرضا سميع آذر

      ۱۵ آذر , ۱۴۰۳

      پنجاه تابلو | ۴۴- فلیکس نوسبام: نقاش هولوکاست

      ۱۵ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      پنجاه تابلو | ۴۳- مردان برهنه از نگاه سیلویا اسلی

      ۸ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      پنجاه تابلو | ۴۲- پیتر دویگ: نقاش نقاشان

      ۱ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      پنجاه تابلو | ۴۱- اریک فیشل: در جست‌وجوی حقیقت‌های پنهان

      ۲۵ فروردین , ۱۴۰۴
    • موسیقی
      1. آلبوم های روز
      2. اجراها و کنسرت ها
      3. مرور آثار تاریخی
      4. همه مطالب

      در فاصله‌ای دور از زمین | تحلیل جامع آلبوم The Overview اثر استیون ویلسون

      ۱۷ فروردین , ۱۴۰۴

      گرمی ۲۰۲۵ | وقتی موسیقی زیر سایه انتقادات و مصالحه قرار می‌گیرد

      ۱۲ اسفند , ۱۴۰۳

      دریم تیتر و Parasomnia:  یک ادیسه‌ی صوتی در ناخودآگاه ما

      ۲ اسفند , ۱۴۰۳

      وودستاک: اعتراضی فراتر از زمین‌های گلی

      ۲۳ دی , ۱۴۰۳

      چرا ما می­‌خواهیم باور کنیم که جیم موریسون هنوز زنده است؟

      ۱۸ فروردین , ۱۴۰۴

      زناکیس و موسیقی

      ۲۷ دی , ۱۴۰۳

      چرا ما می­‌خواهیم باور کنیم که جیم موریسون هنوز زنده است؟

      ۱۸ فروردین , ۱۴۰۴

      در فاصله‌ای دور از زمین | تحلیل جامع آلبوم The Overview اثر استیون ویلسون

      ۱۷ فروردین , ۱۴۰۴

      گرمی ۲۰۲۵ | وقتی موسیقی زیر سایه انتقادات و مصالحه قرار می‌گیرد

      ۱۲ اسفند , ۱۴۰۳

      دریم تیتر و Parasomnia:  یک ادیسه‌ی صوتی در ناخودآگاه ما

      ۲ اسفند , ۱۴۰۳
    • معماری

      معماری می‌تواند روح یک جامعه را لمس کند | جایزه پریتزکر ۲۰۲۵

      ۱۴ فروردین , ۱۴۰۴

      پاویون سرپنتاین ۲۰۲۵ اثر مارینا تبسم

      ۱۶ اسفند , ۱۴۰۳

      طراحان مد، امضای خود را در گراند پَله ثبت می‌کنند | گزارشی از Runway مد شانل

      ۹ اسفند , ۱۴۰۳

      جزیره‌ کوچک (Little Island)، جزیره‌ای سبز در قلب نیویورک

      ۲۵ بهمن , ۱۴۰۳

      نُه پروژه‌ برتر از معماری معاصر ایران | به انتخاب Architizer

      ۱۸ بهمن , ۱۴۰۳
    • اندیشه

      جنگ خدایان و غول‌ها

      ۳۱ فروردین , ۱۴۰۴

      ملی‌گرایی در فضای امروز کانادا: از سرودهای جمعی تا تشدید بحث‌های سیاسی

      ۴ فروردین , ۱۴۰۴

      ترامپ و قدرت تاریخ: بازخوانی دیروز برای ساخت فردا

      ۶ بهمن , ۱۴۰۳

      در دفاع از زیبایی انسانی

      ۱۲ دی , ۱۴۰۳

      اسطوره‌ی آفرینش | کیهان‌زایی و کیهان‌شناسی

      ۲ دی , ۱۴۰۳
    • پرونده‌های ویژه
      1. پرونده شماره ۱
      2. پرونده شماره ۲
      3. پرونده شماره ۳
      4. پرونده شماره ۴
      5. پرونده شماره ۵
      6. همه مطالب

      دموکراسی در فضای شهری و انقلاب دیجیتال

      ۲۱ خرداد , ۱۳۹۹

      دیجیتال: آینده یک تحول

      ۱۲ خرداد , ۱۳۹۹

      رابطه‌ی ویدیوگیم و سینما؛ قرابت هنر هفت و هشت

      ۱۲ خرداد , ۱۳۹۹

      Videodrome و مونولوگ‌‌هایی برای بقا

      ۱۲ خرداد , ۱۳۹۹

      مسیح در سینما / نگاهی به فیلم مسیر سبز

      ۱۵ مرداد , ۱۳۹۹

      آیا واقعا جویس از مذهب دلسرد شد؟

      ۱۵ مرداد , ۱۳۹۹

      بالتازار / لحظه‌ی لمس درد در اتحاد با مسیح!

      ۱۵ مرداد , ۱۳۹۹

      آخرین وسوسه شریدر

      ۱۵ مرداد , ۱۳۹۹

      هنرمند و پدیده‌ی سینمای سیاسی-هنر انقلابی

      ۱۲ مهر , ۱۳۹۹

      پایان سینما: گدار و سیاست رادیکال

      ۱۲ مهر , ۱۳۹۹

      گاوراس و خوانش راسیونالیستی ایدئولوژی

      ۱۲ مهر , ۱۳۹۹

      انقلاب به مثابه هیچ / بررسی فیلم باشگاه مبارزه

      ۱۲ مهر , ۱۳۹۹

      پورن‌مدرنیسم: الیگارشی تجاوز

      ۲۱ بهمن , ۱۳۹۹

      بازنمایی تجاوز در سینمای آمریکا

      ۲۱ بهمن , ۱۳۹۹

      تصویر تجاوز در سینمای جریان اصلی

      ۲۱ بهمن , ۱۳۹۹

      آیا آزارگری جنسی پایانی خواهد داشت؟

      ۲۱ بهمن , ۱۳۹۹

      سیاست‌های سینما و جشنواره‌های ایرانی

      ۳۱ تیر , ۱۴۰۰

      خدمت و خیانت جشنواره‌ها

      ۳۱ تیر , ۱۴۰۰

      اوج و حضیض در یک ژانر / فیلم کوتاه ایرانی در جشنواره‌های خارجی

      ۳۱ تیر , ۱۴۰۰

      درباره حضور فیلم‌های محمد رسول اف در جشنواره‌های خارجی

      ۳۱ تیر , ۱۴۰۰

      سیاست‌های سینما و جشنواره‌های ایرانی

      ۳۱ تیر , ۱۴۰۰

      اوج و حضیض در یک ژانر / فیلم کوتاه ایرانی در جشنواره‌های خارجی

      ۳۱ تیر , ۱۴۰۰

      درباره حضور فیلم‌های محمد رسول اف در جشنواره‌های خارجی

      ۳۱ تیر , ۱۴۰۰

      ناشاد در غربت و وطن / جعفر پناهی و حضور در جشنواره‌های جهانی

      ۳۱ تیر , ۱۴۰۰
    • ستون آزاد

      نمایش فیلم مهیج سیاسی در تورنتو – ۳ مِی در Innis Town Hall و Global Link

      ۵ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      آنچه پالین کیل نمی‌توانست درباره‌ی سینمادوستان جوان تشخیص دهد

      ۳ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      هر کجا باشم، شعر مال من است

      ۳۰ اسفند , ۱۴۰۳

      لهجه من، هویت من: وقتی نژادپرستی زبانی خودش را پشت تمسخر پنهان می‌کند

      ۱۴ اسفند , ۱۴۰۳

      کانادا: سرزمین غرولند، چسب کاغذی و دزدهای حرفه‌ای!

      ۱۱ دی , ۱۴۰۳
    • گفتگو

      ساندنس ۲۰۲۵ | درخشش فیلم‌های ایرانی «راه‌های دور» و «چیزهایی که می‌کُشی»

      ۱۳ بهمن , ۱۴۰۳

      روشنفکران ایرانی با دفاع از «قیصر» به سینمای ایران ضربه زدند / گفتگو با آربی اوانسیان (بخش دوم)

      ۲۸ شهریور , ۱۴۰۳

      علی صمدی احدی و ساخت هفت روز: یک گفتگو

      ۲۱ شهریور , ۱۴۰۳

      «سیاوش در تخت جمشید» شبیه هیچ فیلم دیگری نیست / گفتگو با آربی اُوانسیان (بخش اول)

      ۱۴ شهریور , ۱۴۰۳

      مصاحبه اختصاصی با جهانگیر کوثری، کارگردان فیلم «من فروغ هستم» در جشنواره فیلم کوروش

      ۲۸ مرداد , ۱۴۰۳
    • درباره ما
    مجله تخصصی فینیکسمجله تخصصی فینیکس
    نقد و نظریه ادبی ادبیات

    نفرت از گذشته و غيرممکن بودن عشق در نمایشنامۀ «آخرين نوار کِرَپ» ساموئل بکت

    پرویز جاهدپرویز جاهد۲۵ مهر , ۱۴۰۳
    اشتراک گذاری Email Telegram WhatsApp
    آخرين نوار کرپ
    اشتراک گذاری
    Email Telegram WhatsApp

    «آخرين نوار کرپ» (Krapp’s Last Tape) ساموئل بکت دربارۀ پيرمرد 69 سالۀ تنها، منزوی و خسته‌ای است که در اتاقش نشسته و به مناسبت روز تولدش نوارهايی را که 30 سال قبل در سن 39 سالگی ضبط کرده از جعبه بيرون می‌کشد و با گوش دادن به آنها، خاطرات گذشته‌اش را مرور می‌کند. آنگاه او آخرين نوار خالی‌ای را که باقی مانده بيرون می‌کشد و احساس‌اش را در‌بارۀ گذشته و اکنونِ خود بيان کرده و ضبط می‌کند.

    بکت، اين نمايشنامه را در سال 1958 به زبان انگليسی و در اصل برای بازيگری ايرلندی به نام پاتريک مگی (Patrick Magee) نوشت. او وقتی صدای بم و دورگۀ مگی را از بی بی سی شنيد که بخش‌هايی از رمان مالوی (Molloy) او را می‌خواند، به شدت تحت تاثير قرار گرفت و تصميم گرفت نمايشی برای او بنويسد و حتی نام آن را ابتدا مونولوگ مگی (Magee Monologue) گذاشت و خود اين نمايش را در همان سال با شرکت پاتريک مگی در رويال کورت لندن به روی صحنه برد.

    نام کِرَپ (Krapp) که  که جناس کلمۀ Crap انگلیسی (به معنی گُه و آشغال) است، استعاره‌ای است از جسم فاسد شده و مشمئزکننده.

    تم اصلی نمايشنامه، احساس حسرت، گذرعمر، نابودی و گريزناپذير بودن مرگ است. کرپ با افسوس از سال‌های عمر هدر رفته خود ياد می‌کند و از بی‌حاصلی و بی‌معنايی آن سخت خشمگين است:

    ” شايد بهترين سال‌های عمرم که فرصتی برای شادی وجود داشت سپری شده باشد اما اکنون با اين آتشی که در درون من است، نمی‌خواهم اين سال‌ها برگردند. نه نمی‌خواهم برگردند.”

    کرپ آکنده از خشم، نااميدی، خود ويرانگری، تحقير و اندوه درونی است. او احساس می‌کند آدم متفرعن و خودخواهی بوده و الويت‌های احمقانه‌ای داشته است. کرپ پير با گذشته‌اش مشکل دارد و کرپ جوان را «احمق و حرامزاده» می‌خواند. گوش کردن به نوارهای ضبط شده هم برايش خوشايند و هم آزاردهنده است. بخشی از خاطرات او مربوط به عشق‌های گذشته او و رابطه‌های جنسی او با زنان مختلف است که به شکل بسيار ظريف و به صورت تلويحی در نمايش بيان می‌شود. خصوصا همبستر شدن او با دختر جوانی در قايق بر روی درياچه. او با حسرت و احساس  آميخته با اميال ارضا نشده در باره زنان حرف می‌زند. زمانی که او عشق حقيقی‌اش را می‌يابد او را به خاطر حرفۀ نويسندگی‌اش رها می‌کند اما در نويسندگی هم شکست می‌خورد و تنها 17 نسخه از « اثر بزرگش» به فروش می‌رسد.

    آخرین نوار کرپ

    نوارها، برش‌هايی کوتاه از گذشتۀ آمیخته با عشق و نفرتِ کرپ‌اند. حرف‌های مربوط به جوانی کرپ، غالبا دوپهلو، گنگ و نامفهوم‌اند و به هذيان‌های تب آلود يک بيمار شبيه اند. با اينکه نمايش برمحور يک شخصيت بنا شده و کلام در واقع يک سلی‌لوگ طولانی است اما خلاقيت بکت در اين است که با استفاده از نوارها، اين سلی لوگ را به ديالوگی جذاب بين گذشته و حال کرپ تبديل می‌کند. به علاوه با اينکه فضای صحنۀ نمايش بسيار خالی و محدود و قابليت‌های ديداری نمايش بسيار اندک است اما شنيدن خاطرات جوانی بکت بر روی نوار، کيفيت فلاش‌بک سينمايی يافته و باعث می شود تماشاگر آنها را در ذهن خو مجسم کند، ضمن اينکه واکنش‌های کرپ به آنها نيز بُعد نمايشی ديگری به آن می‌بخشد.

    درونمايۀ نمايش و حرف اصلی بکت اين است که وقتی زندگی معنايش را می‌بازد، گذشته نيز بی‌معنا می‌شود. اين معناباختگی، ذات و جوهر نمايش‌های بکت و سبک دراماتيک اوست. «آخرين نوار کرپ»، آخرين صدای پيرمرد خسته‌ای است که در جستجوی معنايی است که می‌داند هرگز نخواهد يافت.

    به علاوه تضاد و توازن نيز دو ويژگی مهم سبک نمايشی بکت‌اند.

    سکوت و سکون که معمولا بزرگترين نقطه ضعف يک نمايش به حساب می‌آيند، در نمايشنامه‌های بکت از جمله در همین نمایشنامه، کيفيت دراماتيک و تاثیرگذاری می‌یابند چون در تضاد با صدا و حرکت قرار می‌گيرند. در «آخرين نوار کرپ»، تضاد بين سکوت کشدار صحنه و صدای ضبط صوت، تضاد بين تحرک کرپ و بی تحرکی او و تضاد بين اکنون کرپ و گذشتهۀ او و خاطرات ضبط شده، و تضاد بين ميل و انزجار بسيار دراماتيک است. همينطور توازن بين جنبه‌های رقت‌آميز، کمدی و مضحک شخصیت کرپ. شخصيت‌های بکت، به‌رغم شوربختی و زندگی تلخ و بی‌ثمرشان، طنز و شوخ طبعی خاصی دارند. نِل در «دورِ آخر» می‌گويد: “هيچ چيز مسخره‌تر از بدبختی نيست.” کرپ نيز می‌گويد: “به سختی می‌توانم باور کنم که من آنقدر آدم بدی بودم.”

    تکرار نيز عنصر نمايشی ديگر آثار بکت است. بکت، ارزش دراماتيک حرف‌ها و اعمال تکراری را می‌دانست و آن را در فيلم‌های صامت کمدی به ویژه کارهای باستر کیتن تحسين می‌کرد. در «آخرين نوار کرپ» نيز تکرار برخی کلمات مثل حلقه(spool) و توپ سياه(blackball) و برخی حرکت‌های تکراری کرپ مثل عقب جلو کردن نوار، خم و راست کردن سر و نگاه‌هایش به چپ و راست، همه بخشی از موتیف‌های نمایشی بکت و جزيی از ويژگی‌های سبکی آثار اوست.

    «آخرین نوار کرپ»، بارها به وسیلۀ خود بکت و کارگردان‌های دیگر در لندن و شهرهای دیگر جهان به روی صحنه رفت. علاوه بر اجرای سال 1958 در رویال کورت لندن، بکت، بار دیگر آن را در سال 1969 در آلمان اجرا کرد که مارتين هِلد، بازيگر نامدار آلمانی در نقش کرپ ظاهر شد. به علاوه بکت يک بار ديگر نیز در سال 1975 آن را با بازی پير شابر در نقش کرپ در تئاتر پتی اورسی (Petite Orsay) پاريس یه روی صحنه برد. در سال 1973 نیز آنتونی پیچ، کارگردان برجسته انگلیسی، «آخرين نوار کرپ» را با بازی آلبرت فينی در نقش کرپ در رويال کورت لندن اجرا کرد. در سال 2002 اتوم اگويان، فيلمساز ارمنی‌تبار کانادايی، نسخه‌ای تلويزيونی از اين نمايش را با بازی جان هِرت در نقش کرپ ارائه کرد. برای اگويان، تعامل انسان با تکنولوژی، مهم‌ترين موضوعی بود که او را به کارگردانی «آخرين نوار کرپ» برانگیخت. او در اين باره گفته است: « تم‌های بکت، غالبا با موضوع تکنولوژی دنيای مدرن مرتبط اند. عدم توانايی انسان برای ايجاد ارتباط، در واقع به نقطه کانونی نمايش‌های او بدل شده است.»

    هارولد پينتر و بکت

    آخرین نوار کرپ

    اما بازی هارولد پينتر، يکی از برجسته‌ترين نمايشنامه‌نويسان دنيا و از پيشگامان تئاتر ابسورد در نقش کرپ در نمايش «آخرين نوار کرپ» از مهمترين رويدادهای نمايشی بود که در سال 2007 به مناسبت صدمين سالگرد تولد بکت و پنجاهمين سالگرد تاسيس سالن تئاتر رويال کورت (Royal Court Theatre) لندن اتفاق افتاد. نمايشی در يک پرده و با يک بازيگر که بسياری از منتقدان تئاتر بريتانيا آن را يک اجرای درخشان از کار بکت خواندند و گفتند اگر بکت زنده بود حتما از ديدن آن احساس رضايت می‌کرد. نويسنده‌ای مثل جيلين هانا با ستایش از بازی پينتر، آن را ماوراء بازيگری دانست.

    پينتر، با وجود ضعفِ جسمی، با تمام جاذبه، مهارت و قدرت بازيگری‌اش در نقش کرپ ظاهر شد. يکی از مهمترين ويژگی‌های اين نمايشنامۀ بکت، پرهيز او از سانتی مانتاليسم است. بازی سرد و خشن پينتر نيز عاری از هرگونه سانتی مانتاليسم بود. به علاوه صدا، مهمترين عنصر اين نمايش است و بخش مهمی از بار نمايشی آن را به دوش می‌کشد. صدای بم، دورگه و خستۀ پينتر نیز حاوی تمام ويژگی‌هايی بود که بکت هنگام نوشتن اين نمايشنامه به آن فکر کرده بود و تحت تاثير صدای رسا و منحصر به فرد پاتريک مگی آن را نوشته بود. صدای پینتر،  فرسودگی، ويرانی، اندوه و حسرت کرپ را توامان در خود داشت و به تماشاگر منتقل می‌کرد. با اينکه بخش‌هايی از صحنه‌های پرتحرک نمايشنامه مثل راه رفتن کرپ روی صحنه، باز و بسته کردن کشوها و ليز خوردن از روی پوست موز به دليل وضعيت فيزيکی پينتر حذف شده بود (پینتر تمام مدت روی ویلچر نشسته بود) اما اين حذف‌ها لطمه‌ای به ساختار نمايشی آن نزده و حتی کم‌تحرکی پينتر و نشستن او بر روی ويلچر برقی، باعث تمرکز و دقت تماشاگر روی عناصر ديگر نمايش از جمله سکوت صحنه و مکث‌ها و واکنش‌های به موقع پينتر در برابر صدايی که از ضبط صوت پخش می‌شد، شده بود. به علاوه، پينتر، در نقش آدم بدبينی که در نظر او سياره زمين يک تاپالۀ کهنه است، بدبینی فلسفی بکت و نهيليسم سياهِ او در کرپ را به خوبی به نمایش گذاشت.

    در این اجرا، جز صورت کرپ و دستگاه ضبط صوت و جعبۀ نوارهای او، بقيه صحنه در تاريکی قرار داشت. تاريکی صحنه، تمثيلی از دنيای تاريک کرپ و نشانه‌ای از مرگ قريب الوقوع او بود. عنوان نمايش نيز اشاره‌ای غيرمستقيم به مرگ است. مرگ در تاريکی و در جايی کمين کرده است. پينتر چند بار، مضطرب، از روی شانه‌اش به پشت سرش و به عمق تاريکی نگاه می کرد. انگار حضور مرگ را در اتاق حس کرده و ناخودآگاه به دنبال او می گشت.

    آخرین نوار کرپ

    پينتر چند سال قبل در گفتگو با الن ینتوب، تهیه کننده برنامه‌های فرهنگی بی بی سی، بکت را شجاع‌ترين و سنگدل‌ترين نويسنده خواند و

     گفت که هميشه تحت تاثير آثار بکت بوده است. او در باره آشنايی خود با آثار بکت گفت: ” اولين بار در ايرلند به کتاب‌های بکت برخوردم. بعد که به لندن برگشتم به کتابخانه رفتم ولی هيچ کتابی از بکت در آنجا نبود. بالاخره يکی از رمان‌های او به نام مورفی (Murphy) را در يک کتابخانه پيدا کردم و ديدم که از 1939 به بعد هيچکس آن را قرض نگرفته(سال 1953 بود). من آن را پس ندادم و تا جايی که می‌دانم اين تنها جرمی بود که در زندگی مرتکب شدم.”

    پينتر که زمان بازی در نمایش «آخرین نوار کرپ» 76 سال داشت و از بيماری سرطان مری رنج می‌برد و از نظر جسمی بسيار ضعيف و ناتوان شده بود، در باره علت قبول اين نقش با وجود ضعف جسمی‌اش گفت: ” من به وسيلۀ ای‌ينِ ريکسن (Ian Rickson) کارگردان اين نمايش به بازی در اين کار دعوت شدم. من اين نمايش را در سال 1958 به کارگردانی بکت و با بازی پت مگی که برای نخستين بار در لندن اجرا شد ديده بودم و می‌دانستم نمايشنامۀ خوبی است. ولی خيلی ترديد داشتم اين کار را بکنم چون حالم خيلی بد بود و نمی‌دانستم آيا انرژی انجام اين کار را دارم يا نه. ولی همسرم به من گفت نگو نه و من هم قبول کردم و خوشحالم اين کار را کردم.”

    پینتر در باره مشکلات اجرای اين نقش گفته بود: ” کار مشکلی بود. می‌دانيد که مجبور بودم روی ويلچر اين کار را بکنم چون از نظر فيزيکی واقعا قادر به انجام آن نبودم. به علاوه اول بايد کار با آن دستگاه لعنتی( ضبط صوت ريل) را ياد می‌گرفتم. خوب اين دستگاه‌ها امروز ديگر وجود ندارند و فقط بايد در فروشگاه‌های عتيقه‌فروشی آنها را پيدا کرد. اما خيلی مهم بود که من طرز کار آن را ياد بگيرم چون نمايش اصلا پيرامون اين دستگاه و عقب جلو کردن نوارها می‌چرخد و اين کار بخشی از بافت آن است.”

    پينتر، نمايشنامۀ بکت را نوشته‌ای زيبا و عالی در باره تنهايی محض انسان و شکست دانست و برخی قسمت‌های آن را تکان‌دهنده خواند. با اين حال او اين نمايش را به‌رغم وجود نشانه‌های بدبينانه در آن، به نحوی باورنکردنی، نشاط آور دانست. او در گفتگو با آلن ينتوب و در پاسخ به اين سوال که آيا بازی در اين نمايش در اين دوره از زندگی‌اش طنين خاصی برايش داشت گفته بود: ” در طول پنج سال گذشته من دو بار با مرگ مواجه شدم اما هنوز زنده‌ام چنانکه کرپ نيز در آخر نمايش نمی‌ميرد و هنوز زنده است.” با اين حال پينتر معتقد است که اين نمايش فقط در بارۀ مرگ نيست بلکه در باره نياز به عشق و غير ممکن بودن عشق است. در پايانِ نمايش نيز وقتی صحنه در تاريکی مطلق فرو می‌رود، هنوز بارقۀ ضعيفی از نور باقی می‌ماند که می‌تواند نشانه‌ای از اميد در دلِ سياهی باشد.

    ***

    منابع:

    • Michael Billiongton. Krapp’s Last Tape.The Guardian. 2006

    2-  James Knowlson. Krapp’s last tape: the evolution of a play, 1958-75

    آخرين نوار کرپ ساموئل بکت نمایشنامه
    اشتراک Email Telegram WhatsApp Copy Link
    مقاله قبلینمایشگاه فریز لندن؛ از پنگوئن‌ها تا رقصنده سوررئال
    مقاله بعدی تحلیل ساختار روایی نوولای «قطعه‌ی نایاب برای تعمیر ریش‌تراش» نوشته‌ی سینا دادخواه
    پرویز جاهد

    مطالب مرتبط

    مرد خانه | داستان کوتاه از فرانک اُکانر

    افشین رضاپور

    نگاهی به داستان «گل‌ها» نوشته‌ی «آلیس واکر»

    آیلین هاشم‌نیا

    داستان‌های فینیکس | ۱۵- رفیق

    Mojit
    نظرتان را به اشتراک بگذارید

    Comments are closed.

    پیشنهاد سردبیر

    دان سیگل و اقتباس نئو نوآر از «آدمکش‌ها»ی ارنست همینگوی

    داستان‌های فینیکس | ۱- فیل در تاریکی

    گچ | داستان کوتاه از دیوید سالایی

    ما را همراهی کنید
    • YouTube
    • Instagram
    • Telegram
    • Facebook
    • Twitter
    پربازدیدترین ها
    Demo
    پربازدیدترین‌ها

    هفت روز از هفت وادی عشق و شک و زندان | نگاهی به فیلم «هفت روز»، ساخته‌ی علی صمدی احدی، محصول آلمان، ۲۰۲۴

    مرد خانه | داستان کوتاه از فرانک اُکانر

    یک پنجره برای دیدن؛ کلاسیک‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها | به بهانۀ ۷۵ سالگی فیلم «جنگل آسفالت»

    پیشنهاد سردبیر

    لهجه من، هویت من: وقتی نژادپرستی زبانی خودش را پشت تمسخر پنهان می‌کند

    امیر گنجوی

    آن سوی فینچر / درباره فیلم Mank (منک)

    امین نور

    چرا باید فیلم‌های معمایی را چند بار دید؟ / تجربه تماشای دوباره فایت کلاب

    پریسا جوانفر

    مجله تخصصی فینیکس در راستای ایجاد فضایی کاملا آزاد در بیان نظرات، از نویسنده‌ها و افراد حرفه‌ای و شناخته‌شده در زمینه‌های تخصصیِ سینما، ادبیات، اندیشه، نقاشی، تئاتر، معماری و شهرسازی شکل گرفته است.
    این وبسایت وابسته به مرکز فرهنگی هنری فینیکس واقع در تورنتو کانادا است. لازم به ذکر است که موضع‌گیری‌های نویسندگان کاملاً شخصی است و فینیکس مسئولیتی در قبال مواضع ندارد.
    حقوق کلیه مطالب برای مجله فرهنگی – هنری فینیکس محفوظ است. نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

    10 Center Ave, Unit A Second Floor, North York M2M 2L3
    • Home

    Type above and press Enter to search. Press Esc to cancel.