مطالب مقالات

برهنگی در سینما در فیلم‌های بلند داستانی از دهه‌ی 1910 بوده‌اند و بهترینشان، معنایی فراتر از صرفا صحنه‌هایی عریان با خود به همراه دارند

فیلم داستانی «خشت و آینه»، گامی بزرگ در ایجاد سنگ بنای سینمای هنری، مدرنیستی و روشنفکرانه در ایران برداشته است

از دید آلفرد هیچکاک؛ هیچ جا امن نیست؛ نه درون خانه، نه در خیابان و نه درون قطار یا تاکسی. جرم همه جا هست و ارتکاب به جرم مثل سرماخوردگی است.

خود سوکوروف این کیفیت را به بسیاری از نقاشی‌های مذهبی نسبت می‌دهد که خاصیت دوبعدی دارند. در قاب‌هایی، درخت‌ها شخصیت‌هایی جداازهم می‌شوند

خوب بد زشت – کارگردان: سرجیو لئونه – فیلمنامه: آگه و اسکارپلی، لوچیانو وینچنزونی، لئونه – بازیگران: کلینت ایستوود، لی ون کلیف، الی والاک

فیلم یانیک ساخته کوئنتین دوپیو نیز بی‌شباهت به این گزاره‌های سیاست و تاریخ نیست؛ فیلمی که با عنوان‌بندی آغازینش، نرون را تصویر می‌کند

شطرنج باد» ساخته محمدرضا اصلانی، تریلری جنایی و نوآرگونه و داستانی پر از خدعه و نیرنگ است که با زبانی تغزلی و شاعرانه روایت می‌شود

جیب‌هایتان را خالی کنید؛ تجربه‌ای است حسرت‌برانگیز که از روزگار رفته حکایت می‌کند -چونان ترانه‌ای که با آوازی از فرامرز اصلانی شنیده می‌شود

حدود نیم‌قرن پیش، در تاریخ اول مرداد ۱۳۵۴ خورشیدی، فیلم‌برداری سریال «دایی جان ناپلئون» به کارگردانی ناصر نقوایی آغاز شد

مجموعۀ تلویزیونی «دایی جان ناپلئون» که در حقیقت اقتباسی بود از رمانی به همین نام، نوشتۀ ایرج پزشکزاد، هنوز بهترین سریال تولید شده