مطالب یادداشت‌ها

در زمان انتشار فیلم مردی به نام اتو شاهد این بودیم که مدام این نسخه امریکایی را با نسخه سوئدی‌اش مقایسه می‌کنند

بعضی آثار که در زمان خود تمسخر شده‌اند، با گذر زمان جذاب می‌شوند! پدر من، وقتی یوسف و زلیخا را تماشا می‌کرد، زیرلب گفت عجب مزخرفی ساخته‌اند

به سراغ فیلم نسبتاً مهجور و کمتر دیده شده از سینمای هلند با نام «مولوخ» تولید سال ۲۰۲۲ از کارگردانی هلندی به نام نیکو ون‌دن برینک می‌رویم

کار با چند بازیگران به شکل تکراری، مثلاً با کریستین بیل در سه اثر خود تجربه کاری داشته است: «مشت‌زن»، «حقه‌باز آمریکایی» و «آمستردام»

خانواده فیلبمن در واقع الهام گرفته از زندگی خود اسپیلبرگ و خانواده اوست که البته خیلی محتاطانه و به شکل بسیار محافظه‌کارانه‌ای روایت شده است

مایکل اسنو، هنرمند کانادایی، چند روز قبل در سن 94 سالگی درگذشت، سینماگر، نقاش، عکاس، مجسمه ساز و آهنگسازی آوانگارد

بنشی‌های اینیشرین»، فیلم جدید مک دونا، یک کمدی- تراژدی تلخ درباره فروپاشی رابطه بین دو دوست قدیمی در یک روستای ساحلی در جزیره‌ای خیالی

پینوکیو دل تورو از این حیث با پینوکیویی که نسل من تماشا کرد فرق دارد که داستان آن در جریان جنگ دوم، و دوران حاکمیت بنیتو موسولینی رخ می‌دهد

سریال «انگلیسی» ساخته هوگو بلیک، یک مینی سریال جدید وسترن رویزیونیستی است که بی بی سی و آمازون استودیو آن را در یک همکاری مشترک ساخته اند

ماجرای کارگران پرولتری شیلی را در فیلم درخشان نامه‌هایی از ماروسیا روایت می‌کند که استعاره‌ای دوگانه و دو پهلو به وقایع خونین ۱۹۷۳ هست