مطالب پرونده شماره ۵

در این جشنواره انتخاب فیلم‌­های ایرانی همیشه محل نگرانی بوده. این که چه فیلم‌­هایی را می‌‌توانیم انتخاب کنیم و یا مجاز نیستیم

چرا باید جشنواره وجود داشته باشد؟ چه اهمیتی دارد که یک فیلم ستایش شود؟ آیا ارزش معنوی فیلم در گرو معیاری‌ست که جشنواره برای آن تدارک دیده؟

نوشتن درباره فیلم‌های کوتاه سهل و ممتنع است، همان‌طور که ساختن فیلم کوتاه ساده به نظر می‌رسد ولی در نهایت به مسیری سنگلاخی منتهی می‌شود

زمانی که صحبت از سینمای محمد رسول اف به میان می‌آید، در نخستین و ابتدایی‌ترین نظر و برخورد به یاد ژانر اجتماعی در سینما می‌افتیم

نمونه مورد نظر این مقاله، سه فیلم جعفر پناهی؛ پرده (کارگردانی مشترک با مرحوم کامبوزیا پرتوی/2013)، تاکسی (2015) و سه‌رخ (2018) است

اصغر فرهادی با آخرین ساخته‌ی خود یعنی فیلم قهرمان جایزه بزرگ هیأت داوران را در جشنواره‌ی کن امسال دریافت کرد

شیر طلایی ونیز در سال 2000 برای آفساید جعفر پناهی کسب‌شد. اما برخی از ایرانیان آن را به‌خاطر تمرکز بر قشر فرودست نمی‌پسندند

فیلم‌های کیارستمی که موضوعیت فرم هنری آن‌ها نمود بیشتری در جهان و جشنواره‌ها داشت یک خط فکری در سینمای ایران بنا کرد که تا سال‌ها دیده می‌شد

پیشینه‌ی حضور و درخشش نخستین فیلم کوتاه ایرانی، در جشنواره‌های برون‌مرزی به سال ۱۳۴۲ باز‌ می‌گردد؛ زمانی که فیلم بامداد جُدَی در کن حضور یافت