Close Menu
مجله تخصصی فینیکسمجله تخصصی فینیکس

    Subscribe to Updates

    Get the latest creative news from FooBar about art, design and business.

    What's Hot

    یک پنجره برای دیدن؛ کلاسیک‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها | به بهانۀ ۷۵ سالگی فیلم «جنگل آسفالت»

    نگاهی به داستان «گل‌ها» نوشته‌ی «آلیس واکر»

    عباس نعلبندیان با تفاوت آغاز می‌شود!

    Facebook X (Twitter) Instagram Telegram
    Instagram YouTube Telegram Facebook X (Twitter)
    مجله تخصصی فینیکسمجله تخصصی فینیکس
    • خانه
    • سینما
      1. نقد فیلم
      2. جشنواره‌ها
      3. یادداشت‌ها
      4. مصاحبه‌ها
      5. سریال
      6. مطالعات سینمایی
      7. فیلم سینمایی مستند
      8. ۱۰ فیلم برتر سال ۲۰۲۴
      9. همه مطالب

      سکوت به مثابه‌ی عصیان | درباره‌ی «پرسونا»ی برگمان

      ۱۸ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      «گناهکاران»؛ کلیسا، گیتار و خون‌آشام

      ۱۲ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      رئالیسم اجتماعی یا موعظه‌گری در مذمت فلاکت | نگاهی به فیلم «رها»

      ۱۰ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      حافظه در برابر استبداد | از سازه‌ی روایی تا زیبایی‌شناسی مقاومت

      ۲۰ فروردین , ۱۴۰۴

      برلیناله ۲۰۲۵ | گفتگو با نادر ساعی‌ور

      ۶ اسفند , ۱۴۰۳

      «هیچ حیوانی این چنین درنده نیست»؛ برهان قربانی و روایت امروزی شکسپیر

      ۳ اسفند , ۱۴۰۳

      برلیناله ۲۰۲۵ | گزارش فیلم ماه آبی به کارگردانی ریچارد لینکلیتر

      ۲ اسفند , ۱۴۰۳

      ماه آبی: سرود اندوهگین برای هنر، زیبایی و اشتیاق

      ۳۰ بهمن , ۱۴۰۳

      یک پنجره برای دیدن؛ کلاسیک‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها | به بهانۀ ۷۵ سالگی فیلم «جنگل آسفالت»

      ۲۰ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      سمفونی خون و گلوله | یادداشتی بر فیلم جنگاوری به کارگردانی ری مندوزا و الکس گارلند

      ۱۸ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      یک پنجره برای دیدن؛ ایرانی‌ها | نرگس

      ۱۷ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      پذیرفته شدن فیلم «زن و بچه» به کارگردانی سعید روستایی در کن ۲۰۲۵ جنجال‌برانگیز شد

      ۱۶ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      من با نینو بزرگ شدم | گفتگو با فرانچسکو سرپیکو، بازیگر سریال «دوست نابغه من»

      ۱۹ فروردین , ۱۴۰۴

      اعتماد بین سینماگر و نویسنده از بین رفته است | گفتگو با شیوا ارسطویی

      ۲۴ اسفند , ۱۴۰۳

      گفتگوی اختصاصی | نانا اکوتیمیشویلی: زنان در گرجستان در آرزوی عدالت و دموکراسی هستند

      ۲۳ اسفند , ۱۴۰۳

      مصاحبه اختصاصی | پرده‌برداری از اشتیاق: دنی کوته از «برای پل» و سیاست‌های جنسیت در سینما می‌گوید

      ۱۸ اسفند , ۱۴۰۳

      تاسیانی به رنگ آبی، کمیکی که تبدیل به گلوله شد | نگاهی به فضاسازی و شخصیت‌پردازی در سریال تاسیان

      ۱۴ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      سرانجام، جزا! | یادداشتی بر سه اپیزود ابتدایی فصل دوم سریال آخرین بازمانده‌ از ما

      ۱۱ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      سریال Andor: چگونه سال‌های «گنگستری» استالین جوان الهام‌بخش مجموعه‌ی جنگ ستارگان شد

      ۸ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      بازخوانی یک سریال ماندگار | قصه‌های مجید و قصه‌های کیومرث

      ۲۰ فروردین , ۱۴۰۴

      رئالیسم اجتماعی در سینمای ایران

      ۱۷ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      گزارش کارگاه تخصصی آفرینش سینمایی با مانی حقیقی در تورنتو

      ۱۵ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      سینما به مثابه‌ی هنر | نگاهی به کتاب «دفترهای سرافیو گوبینو فیلم‌بردار سینما» اثر لوئیجی پیراندللو

      ۷ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      دیدن و دریافت در روایتِ فیلم

      ۲۷ فروردین , ۱۴۰۴

      نصرت کریمی؛ دست‌ هنرمندی که قرار بود قطع‌ شود

      ۲۹ فروردین , ۱۴۰۴

      چرا ما می­‌خواهیم باور کنیم که جیم موریسون هنوز زنده است؟

      ۱۸ فروردین , ۱۴۰۴

      هم‌آواز نبود، آوازی هم نبود | نگاهی به مستند «ماه سایه» ساخته‌ی آزاده بیزارگیتی

      ۸ فروردین , ۱۴۰۴

      نصرت کریمی، مردی برای تمام فصول

      ۲۴ اسفند , ۱۴۰۳

      یک پنجره برای دیدن؛ کلاسیک‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها | به بهانۀ ۷۵ سالگی فیلم «جنگل آسفالت»

      ۲۰ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      نگاهی به داستان «گل‌ها» نوشته‌ی «آلیس واکر»

      ۲۰ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      عباس نعلبندیان با تفاوت آغاز می‌شود!

      ۱۹ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      سینمای شخصی سام فولر؛ مردی با سیگار برگ

      ۱۹ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      یک پنجره برای دیدن؛ کلاسیک‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها | به بهانۀ ۷۵ سالگی فیلم «جنگل آسفالت»

      ۲۰ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      سینمای شخصی سام فولر؛ مردی با سیگار برگ

      ۱۹ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      سکوت به مثابه‌ی عصیان | درباره‌ی «پرسونا»ی برگمان

      ۱۸ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      سمفونی خون و گلوله | یادداشتی بر فیلم جنگاوری به کارگردانی ری مندوزا و الکس گارلند

      ۱۸ اردیبهشت , ۱۴۰۴
    • ادبیات
      1. نقد و نظریه ادبی
      2. تازه های نشر
      3. داستان
      4. گفت و گو
      5. همه مطالب

      نگاهی به داستان «گل‌ها» نوشته‌ی «آلیس واکر»

      ۲۰ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      درهم‌ریختگی زبان‌ها

      ۱۴ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      نگاهی به داستان «ویزور» نوشته‌ی ریموند کارور

      ۱۳ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      بازخوانی یک شاهکار | «مسخ» نوشته‌ی فرانتس کافکا

      ۱۱ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      نگاهی به داستان «خانواده‌ی مصنوعی» نوشته‌ی آن تایلر

      ۲ فروردین , ۱۴۰۴

      شعف در دلِ تابستان برفی | درباره «برف در تابستان» نوشتۀ سایاداویو جوتیکا

      ۲۸ اسفند , ۱۴۰۳

      رازهای کافکا | نوشتهٔ استوآرت جفریز

      ۲۴ بهمن , ۱۴۰۳

      دربارۀ رمان «آنقدر سرد که برف ببارد» نوشتۀ جسیکا اَو

      ۱۸ دی , ۱۴۰۳

      داستان‌های فینیکس | ۱۵- رفیق

      ۱۶ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      داستان‌های فینیکس | ۱۴- نمایش افسانه‌ای برای وقتی دیگر

      ۹ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      داستان‌های فینیکس | ۱۳- زمستان استخوان

      ۲ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      داستان‌های فینیکس | ۱۲- هاکلبری فین

      ۲۶ فروردین , ۱۴۰۴

      اعتماد بین سینماگر و نویسنده از بین رفته است | گفتگو با شیوا ارسطویی

      ۲۴ اسفند , ۱۴۰۳

      هر رابطۀ عشقی مستلزم یک حذف اساسی است | گفتگو با انزو کرمن

      ۱۶ اسفند , ۱۴۰۳

      زمان و تنهایی | گفتگو با پائولو جوردانو، خالقِ رمان «تنهایی اعداد اول»

      ۷ اسفند , ۱۴۰۳

      همچون سفر، مادر و برفی که در نهایت آب می‌شود | گفتگو با جسیکا او نویسندۀ رمان «آنقدر سرد که برف ببارد»

      ۲۳ بهمن , ۱۴۰۳

      نگاهی به داستان «گل‌ها» نوشته‌ی «آلیس واکر»

      ۲۰ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      داستان‌های فینیکس | ۱۵- رفیق

      ۱۶ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      درهم‌ریختگی زبان‌ها

      ۱۴ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      نگاهی به داستان «ویزور» نوشته‌ی ریموند کارور

      ۱۳ اردیبهشت , ۱۴۰۴
    • تئاتر
      1. تاریخ نمایش
      2. گفت و گو
      3. نظریه تئاتر
      4. نمایش روی صحنه
      5. همه مطالب

      گفتگو با فرخ غفاری دربارۀ جشن هنر شیراز، تعزیه و تئاتر شرق و غرب

      ۲۸ آذر , ۱۴۰۳

      عباس نعلبندیان با تفاوت آغاز می‌شود!

      ۱۹ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      او؛ اُگوست استریندبرگ است!

      ۲۸ فروردین , ۱۴۰۴

      کارل گئورگ بوشنر، پیشگام درام اکسپرسیونیستی 

      ۷ فروردین , ۱۴۰۴

      سفری میان سطور و روابط آدم‌ها | درباره نمایشنامه «شهر زیبا» نوشته کانر مک‌فرسن

      ۲۸ دی , ۱۴۰۳

      تاب‌آوری در زمانه فردگرایی | درباره نمایش «کتابخانه نیمه‌شب»

      ۱۵ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      نمایشی درباره زندگی سهراب شهید ثالث | درباره اجرای «فوگ غربت» به نویسندگی و کارگردانی نیما شهرابی

      ۱ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      نمایشی که تمام تماشاگران را از حال می‌­برد

      ۳۰ فروردین , ۱۴۰۴

      اندکی عشق و کمی بیشتر اقتدارگرایی | درباره نمایش «هارشدگی» به کارگردانی پویان باقرزاده

      ۲۱ فروردین , ۱۴۰۴

      عباس نعلبندیان با تفاوت آغاز می‌شود!

      ۱۹ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      تاب‌آوری در زمانه فردگرایی | درباره نمایش «کتابخانه نیمه‌شب»

      ۱۵ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      نمایشی درباره زندگی سهراب شهید ثالث | درباره اجرای «فوگ غربت» به نویسندگی و کارگردانی نیما شهرابی

      ۱ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      نمایشی که تمام تماشاگران را از حال می‌­برد

      ۳۰ فروردین , ۱۴۰۴
    • نقاشی
      1. آثار ماندگار
      2. گالری ها
      3. همه مطالب

      پنجاه تابلو | ۴۴- فلیکس نوسبام: نقاش هولوکاست

      ۱۵ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      پنجاه تابلو | ۴۳- مردان برهنه از نگاه سیلویا اسلی

      ۸ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      پنجاه تابلو | ۴۲- پیتر دویگ: نقاش نقاشان

      ۱ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      پنجاه تابلو | ۴۱- اریک فیشل: در جست‌وجوی حقیقت‌های پنهان

      ۲۵ فروردین , ۱۴۰۴

      فرانسیس بیکن؛ آخرالزمان بشر قرن بیستم

      ۲۱ دی , ۱۴۰۳

      گنجی که سال‌ها در زیرزمین موزۀ هنرهای معاصر تهران پنهان بود |  گفتگو با عليرضا سميع آذر

      ۱۵ آذر , ۱۴۰۳

      پنجاه تابلو | ۴۴- فلیکس نوسبام: نقاش هولوکاست

      ۱۵ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      پنجاه تابلو | ۴۳- مردان برهنه از نگاه سیلویا اسلی

      ۸ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      پنجاه تابلو | ۴۲- پیتر دویگ: نقاش نقاشان

      ۱ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      پنجاه تابلو | ۴۱- اریک فیشل: در جست‌وجوی حقیقت‌های پنهان

      ۲۵ فروردین , ۱۴۰۴
    • موسیقی
      1. آلبوم های روز
      2. اجراها و کنسرت ها
      3. مرور آثار تاریخی
      4. همه مطالب

      در فاصله‌ای دور از زمین | تحلیل جامع آلبوم The Overview اثر استیون ویلسون

      ۱۷ فروردین , ۱۴۰۴

      گرمی ۲۰۲۵ | وقتی موسیقی زیر سایه انتقادات و مصالحه قرار می‌گیرد

      ۱۲ اسفند , ۱۴۰۳

      دریم تیتر و Parasomnia:  یک ادیسه‌ی صوتی در ناخودآگاه ما

      ۲ اسفند , ۱۴۰۳

      وودستاک: اعتراضی فراتر از زمین‌های گلی

      ۲۳ دی , ۱۴۰۳

      چرا ما می­‌خواهیم باور کنیم که جیم موریسون هنوز زنده است؟

      ۱۸ فروردین , ۱۴۰۴

      زناکیس و موسیقی

      ۲۷ دی , ۱۴۰۳

      چرا ما می­‌خواهیم باور کنیم که جیم موریسون هنوز زنده است؟

      ۱۸ فروردین , ۱۴۰۴

      در فاصله‌ای دور از زمین | تحلیل جامع آلبوم The Overview اثر استیون ویلسون

      ۱۷ فروردین , ۱۴۰۴

      گرمی ۲۰۲۵ | وقتی موسیقی زیر سایه انتقادات و مصالحه قرار می‌گیرد

      ۱۲ اسفند , ۱۴۰۳

      دریم تیتر و Parasomnia:  یک ادیسه‌ی صوتی در ناخودآگاه ما

      ۲ اسفند , ۱۴۰۳
    • معماری

      معماری می‌تواند روح یک جامعه را لمس کند | جایزه پریتزکر ۲۰۲۵

      ۱۴ فروردین , ۱۴۰۴

      پاویون سرپنتاین ۲۰۲۵ اثر مارینا تبسم

      ۱۶ اسفند , ۱۴۰۳

      طراحان مد، امضای خود را در گراند پَله ثبت می‌کنند | گزارشی از Runway مد شانل

      ۹ اسفند , ۱۴۰۳

      جزیره‌ کوچک (Little Island)، جزیره‌ای سبز در قلب نیویورک

      ۲۵ بهمن , ۱۴۰۳

      نُه پروژه‌ برتر از معماری معاصر ایران | به انتخاب Architizer

      ۱۸ بهمن , ۱۴۰۳
    • اندیشه

      جنگ خدایان و غول‌ها

      ۳۱ فروردین , ۱۴۰۴

      ملی‌گرایی در فضای امروز کانادا: از سرودهای جمعی تا تشدید بحث‌های سیاسی

      ۴ فروردین , ۱۴۰۴

      ترامپ و قدرت تاریخ: بازخوانی دیروز برای ساخت فردا

      ۶ بهمن , ۱۴۰۳

      در دفاع از زیبایی انسانی

      ۱۲ دی , ۱۴۰۳

      اسطوره‌ی آفرینش | کیهان‌زایی و کیهان‌شناسی

      ۲ دی , ۱۴۰۳
    • پرونده‌های ویژه
      1. پرونده شماره ۱
      2. پرونده شماره ۲
      3. پرونده شماره ۳
      4. پرونده شماره ۴
      5. پرونده شماره ۵
      6. همه مطالب

      دموکراسی در فضای شهری و انقلاب دیجیتال

      ۲۱ خرداد , ۱۳۹۹

      دیجیتال: آینده یک تحول

      ۱۲ خرداد , ۱۳۹۹

      رابطه‌ی ویدیوگیم و سینما؛ قرابت هنر هفت و هشت

      ۱۲ خرداد , ۱۳۹۹

      Videodrome و مونولوگ‌‌هایی برای بقا

      ۱۲ خرداد , ۱۳۹۹

      مسیح در سینما / نگاهی به فیلم مسیر سبز

      ۱۵ مرداد , ۱۳۹۹

      آیا واقعا جویس از مذهب دلسرد شد؟

      ۱۵ مرداد , ۱۳۹۹

      بالتازار / لحظه‌ی لمس درد در اتحاد با مسیح!

      ۱۵ مرداد , ۱۳۹۹

      آخرین وسوسه شریدر

      ۱۵ مرداد , ۱۳۹۹

      هنرمند و پدیده‌ی سینمای سیاسی-هنر انقلابی

      ۱۲ مهر , ۱۳۹۹

      پایان سینما: گدار و سیاست رادیکال

      ۱۲ مهر , ۱۳۹۹

      گاوراس و خوانش راسیونالیستی ایدئولوژی

      ۱۲ مهر , ۱۳۹۹

      انقلاب به مثابه هیچ / بررسی فیلم باشگاه مبارزه

      ۱۲ مهر , ۱۳۹۹

      پورن‌مدرنیسم: الیگارشی تجاوز

      ۲۱ بهمن , ۱۳۹۹

      بازنمایی تجاوز در سینمای آمریکا

      ۲۱ بهمن , ۱۳۹۹

      تصویر تجاوز در سینمای جریان اصلی

      ۲۱ بهمن , ۱۳۹۹

      آیا آزارگری جنسی پایانی خواهد داشت؟

      ۲۱ بهمن , ۱۳۹۹

      سیاست‌های سینما و جشنواره‌های ایرانی

      ۳۱ تیر , ۱۴۰۰

      خدمت و خیانت جشنواره‌ها

      ۳۱ تیر , ۱۴۰۰

      اوج و حضیض در یک ژانر / فیلم کوتاه ایرانی در جشنواره‌های خارجی

      ۳۱ تیر , ۱۴۰۰

      درباره حضور فیلم‌های محمد رسول اف در جشنواره‌های خارجی

      ۳۱ تیر , ۱۴۰۰

      سیاست‌های سینما و جشنواره‌های ایرانی

      ۳۱ تیر , ۱۴۰۰

      اوج و حضیض در یک ژانر / فیلم کوتاه ایرانی در جشنواره‌های خارجی

      ۳۱ تیر , ۱۴۰۰

      درباره حضور فیلم‌های محمد رسول اف در جشنواره‌های خارجی

      ۳۱ تیر , ۱۴۰۰

      ناشاد در غربت و وطن / جعفر پناهی و حضور در جشنواره‌های جهانی

      ۳۱ تیر , ۱۴۰۰
    • ستون آزاد

      نمایش فیلم مهیج سیاسی در تورنتو – ۳ مِی در Innis Town Hall و Global Link

      ۵ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      آنچه پالین کیل نمی‌توانست درباره‌ی سینمادوستان جوان تشخیص دهد

      ۳ اردیبهشت , ۱۴۰۴

      هر کجا باشم، شعر مال من است

      ۳۰ اسفند , ۱۴۰۳

      لهجه من، هویت من: وقتی نژادپرستی زبانی خودش را پشت تمسخر پنهان می‌کند

      ۱۴ اسفند , ۱۴۰۳

      کانادا: سرزمین غرولند، چسب کاغذی و دزدهای حرفه‌ای!

      ۱۱ دی , ۱۴۰۳
    • گفتگو

      ساندنس ۲۰۲۵ | درخشش فیلم‌های ایرانی «راه‌های دور» و «چیزهایی که می‌کُشی»

      ۱۳ بهمن , ۱۴۰۳

      روشنفکران ایرانی با دفاع از «قیصر» به سینمای ایران ضربه زدند / گفتگو با آربی اوانسیان (بخش دوم)

      ۲۸ شهریور , ۱۴۰۳

      علی صمدی احدی و ساخت هفت روز: یک گفتگو

      ۲۱ شهریور , ۱۴۰۳

      «سیاوش در تخت جمشید» شبیه هیچ فیلم دیگری نیست / گفتگو با آربی اُوانسیان (بخش اول)

      ۱۴ شهریور , ۱۴۰۳

      مصاحبه اختصاصی با جهانگیر کوثری، کارگردان فیلم «من فروغ هستم» در جشنواره فیلم کوروش

      ۲۸ مرداد , ۱۴۰۳
    • درباره ما
    مجله تخصصی فینیکسمجله تخصصی فینیکس
    سینما یادداشت‌ها

    تجربه‌های آوانگارد / برای درگذشت مایکل اسنو؛ سینماگر، نقاش، عکاس و موسیقی‌دان

    پرویز جاهدپرویز جاهد۷ بهمن , ۱۴۰۱
    اشتراک گذاری Email Telegram WhatsApp
    مایکل سنو
    اشتراک گذاری
    Email Telegram WhatsApp

    مایکل اسنو (Michael Snow)، هنرمند کانادایی که چند روز قبل در سن 94 سالگی درگذشت، سینماگر، نقاش، عکاس، مجسمه‌ساز و آهنگسازی آوانگارد و از مهم‌ترین چهره‌های هنر مدرن بود. هنرمندی که خودش را محدود به سینما یا نقاشی یا موسیقی نکرد و از ظرفیت همه این هنرها برای بیان دیدگاه‌ها و احساسات خود بهره گرفت. خودش در این مورد گفته بود: “نقاشی‌های مرا یک فیلمساز کشیده است، مجسمه‌های مرا یک آهنگساز ساخته، فیلم‌های مرا هم یک موسیقیدان ساخته و موسیقی‌های مرا یک مجسمه‌ساز… گاهی همه این‌ها با هم کار می‌کنند.”

    «زنی که گام برمی‌دارد» نام نخستین نمایشگاه نقاشی او بود که در 1962 در گالری ایزاک تورنتو به نمایش گذاشته شد. از دید او این نقاشی‌ها، نوروتیک، اروتیک و استتیک بودند. او بعدها در 1967 سوژه زن تابلوهای خود را به سوژه اصلی فیلم تجربی و آوانگارد خود یعنی «طول موج» (Wavelength) تبدیل کرد. اسنو مهمترین کارهای سینمایی و تجسمی خود را در دهه شصت و در سال‌های اوج هنر مدرنیستی در جهان خلق کرد. او در قالب‌ها و اشکال مختلف هنری‌اش به بررسی ماهیت ادراک، آگاهی، زبان و زمانمندی پرداخت. نقاشی‌ها، عکس‌ها، فیلم ها، ویدئوها و مجسمه‌های اسنو که حاصل فعالیت او در طی 60 سال کار بی وقفه بود بارها در گالری‌ها و موزه‌های شهرهای مختلف جهان از نیویورک گرفته تا استانبول؛ تورنتو، وین و بارسلونا به تماشا گذاشته شد. اما عکاسی در مرکز همه این انواع مختلف قالب های هنری قرار داشت. «فتوسنتریک»، عنوان یکی از نمایشگاه های عکس های او بود که در سال 2014 در موزه هنر فیلادلفیا برپا شد. اسنو به عنوان موسیقی‌دان، کارش را با نوازندگی در کلوپ‌های جاز شبانه تورنتو آغاز کرد و بعد به سمت موسیقی مینی‌مالیستی رفت. در پاسخ به این سوال که از چه سیستم هنری پیروی می‌کنی گفت: “من سیستمی ندارم، من خود یک سیستم‌ام.” این حرف او یادآور حرف جکسون پولاک بود که گفته بود: ” من طبیعت هستم.»

    اسنو در آثارش، پرسش‌هایی را درباره ماهیت عکاسی و سینما مطرح می‌کند. اینکه آیا عکس‌ها و فیلم‌ها واقعاً آنچه را که از جلوی دوربین می‌گذرد ثبت می‌کنند یا خیر. یک نوع حس شوخ طبعی لغزنده‌ای در زیر سطوح سخت و خشک هنر او وجود دارد. درباره شیوه کارش گفته است: “من خیلی درباره جهان تحقیق نمی کنم وقتی که موقعیت های نمایشی مختلفی را برای ساختن چیزی که واقعا در جهان وجود ندارد به کار می گیرم. من قوانین یک بازی را می سازم و با آن قوانین بازی می‌کنم. اگر ببینم که دارم می بازم، اون قوانین را تغییر می‌دهم.” مانی فاربر، منتقد فیلم آمریکایی، اسنو را  یک شخصیت برجسته و یک ابداع گر خلاق و باهوش معرفی کرد که روز به روز تأثیرگذارتر می شود. فاربر درباره او نوشت: “او نمی‌تواند یک حرکت بی‌هدف، ناشیانه و سانتیمانتال باشد بلکه یک کنجکاوی واقعی است و بیشتر به خاطر قدرت ادراک صریح و درستی است که فیلم‌های او را در یک مسیر انتزاعی کامل و تقریبا همیشه به دور از تصنع نگه می‌دارد.”

    اما با ساختن فیلم «طول موج» بود که اسنو شهرت جهانی یافت، فیلمی که تنها در یک نما و با یک زوم 45 دقیقه‌ای فیلمبرداری شده بود. فیلمی که از آن زمان تا امروز، بارها در موزه‌ها، گالری‌ها و دانشکده‌های سینمایی نمایش داده شده و همانند «سگ آندلسی» بونوئل، «کابوس های عصرگاهی» مایا درن یا «گوئرنیکا»ی الن رنه، جایگاه مهمی در تاریخ سینما کسب کرده است. این فیلم، همچنین جایزه بزرگ فستیوال بلژیک را به دست آورد. از دید جوناس مکاس، سینماگر تجربی، «طول موج»، یک نقطه عطف در تاریخ سینما محسوب می شود. اسنو درباره آن گفته بود: “می‌خواستم مجموعه‌ای از سیستم عصبی، آگاهی مذهبی و ایده‌های زیبایی‌شناختی‌ام را در فیلم‌هایم داشته باشم.”

    دهه شصت، دهه اوج سینمای آوانگارد و اکسپریمنتال است. سینمایی که ادامه دهنده راه فیلمسازان آوانگارد و تجربی مثل مایا درن، کنتا انگر، استن برکیج و اندی وارهول است. گرایشی که ادامز سیتنی، آن را فیلم “ساختارگرا” (structural film)  نامیده است که ویژگی‌های آن عبارتند از جای دوربین ثابت، نماهای سوسو زن لرزان و تکرار نماها و صحنه‌ها و استفاده از عکس. به عقیده استینی، مایکل اسنو در راس این فیلمسازان ساختارگرا قرار دارد.

    مایکل اسنو

    «طول موج» به گفته انت مایکلسون، نوعی تجلیل از آپاراتوس سینما و تایید وضعیت “سوژه” بود و تنها با فهم این موضوع است که می‌توانیم تاثیر عمیق این فیلم بر بینندگان را درک کنیم. از دید استیون هیث، نظریه پرداز ساختارگرای سینما، تم اصلی «طول موج»، پرسش از نهاد سینمایی سوژه فیلم است نه خودِ آپاراتوس سینمایی. به عقیده جن یانگ بلاد نیز «طول موج»، “فیلمی بی‌سابقه در مواجهه خالصانه با ذات سینماست و در ترسیم روابط بین توهم و واقعیت، فضا و زمان و سوژه و ابژه. این اولین فیلم پسا-وارهولی و پسا- مینیمالیستی است. یکی از معدود فیلم‌هایی که درگیر آن سلسله مراتب مفهومی (کانسپچوال) عالی است که نقاشی و مجسمه سازی مدرن را اشغال می‌کند. فیلمی که به درستی به عنوان پیروزی سینمای متفکر توصیف شده است.”

    در «طول موج» که در یک آپارتمان فیلمبرداری شده، دوربین اسنو با حرکت زومی بسیار آرام همراه با مکث هایی طولانی به طرف یک پنجره رو به خیابان حرکت می کند که تابلویی از غروب دریا روی دیوار مقابل نصب شده و صدای موج دریا به صورت سینوسی بر روی این تصویر شنیده می شود. دوربین یک حرکت زوم به جلو ناگهانی به فاصله کم انجام می دهد، بعد متوقف می شود و قاب برای مدتی طولانی ثابت می ماند. بعد یک زوم کوتاه دیگر به جلو انجام می دهد و دوباره قاب ثابت می ماند و الی آخر و این کار چهار بار تکرار می شود و در هر بار، تغییرات ناگهانی در نسبت‌های پرسپکتیو بوجود می‌آید. در پایان فیلم، دوربین آنقدر به جلو زوم می کند تا تصویر امواج دریا در تابلوی نصب شده بر روی دیوار تمام قاب را پر کند. «طول موج»، فیلمی ضد پلات به تعبیر رابرت مکی است. به اعتقاد دیوید بوردول، “طول موج اساساً حول یک نوع حرکت قاب یعنی زوم به جلو ساختار یافته است و الگوی پیشبرد و بسط آن یک الگوی روایی نیست بلکه الگویی تحقیقی است با به کار گیری یک تمهید عمداً محدود راجع به اینکه چطور حرکت زوم فضای اتاق زیر شیروانی را دگرگون می کند.” در دل این قاب متحرک، شاهد حرکت آدم‌هایی هستیم که هیچ چیزی درباره آنها و روابط بین شان نمی دانیم، حتی درباره جنازه ای که کف اتاق افتاده است. در واقع حرکت قاب به جای اینکه فرم روایی را تقویت کند، توجه ما را از روایت منحرف می کند. دوربین اسنو با محدود کردن قاب، اطلاعات ما را از فضای خارج قاب محدود می سازد و ما نمی‌توانیم به درک کاملی از فضا و آدم‌هایی که در این فضا می‌لولند به دست آوریم. به همین دلیل تفسیرهای مختلفی  بر فیلم «طول موج» نوشته شده است. برخی آن را تلاشی برای برقراری ارتباط با جهان غیب دانسته اند چرا که احساس می‌کنیم که قرار است چیزی را ببینیم که واقعاً قابل مشاهده نیست. دیگران آن را به عنوان نقطه عطفی از فیلمسازی ساختارگرایانه تحسین کرده اند، فیلمی که به دنبال کشف ابتدایی ترین ویژگی های سینماست.  جی. هابرمن نیز آن را «یک شاهکار تکرار نشدنی»نامیده است.

    در بخش اول فیلم، زنی که کت خزی به تن دارد به همراه دو مرد که کمدی را حمل می‌کنند وارد قاب می‌شوند. زن به مردها می‌گوید که کمد را کجا بگذارند و آنها بعد از انجام این کار از قاب بیرون می‌روند. پس از آن همان زن دوباره و این بار همراه با یک زن دیگر وارد قاب می‌شود. آنها مشروبی را که با خود آورده‌اند می‌نوشند. بعد رادیو را روشن می‌کنند که ترانه «مزارع توت فرنگی برای همیشه» از گروه بیتلز پخش می‌شود. بعد از رفتن آنها صدای شکستن چیزی در خارج از قاب به گوش می‌رسد. در این هنگام مردی وارد قاب می‌شود و ناگهان بدون اینکه علت آن را بفهمیم روی زمین می‌افتد و انگار مرده است. بعد همان زن قبلی وارد قاب می‌شود و با تلفن با جایی تماس می‌گیرد و با لحن عجیبی می‌گوید که جنازه مردی در اتاق او افتاده و او این مرد را قبلا هرگز ندیده است. حرکت زوم دوربین ادامه می‌یابد و در انتهای فیلم صدای آژیر پلیس نیز از بیرون قاب شنیده می‌شود که با صدای موسیقی مینی‌مالیستی آزار دهنده‌ای ترکیب شده است. موسیقی‌ای که مثل طول موج با حرکت زوم دوربین به تدریج اوج می‌گیرد. در نهایت دوربین بعد از در قاب گرفتن تصویر امواج دریا، برای مدت کوتاهی ثابت می ماند و بعد بتدریج آرام از فوکوس خارج شده و در سفیدی فید می‌شود. به اعتقاد دیوید بوردول، «طول موج» نشان می‌دهد که چطور حرکت قاب می‌تواند دریافت ما از فضا و زمان فیلم را شکل دهد. در واقع «طول موج»، علاوه بر تعلیق روایی و برانگیختن انتظارات غیرمعمول در تماشاگر و تحریک کنجکاوی آنها درباره ماجرایی که در اتاق اتفاق افتاده یا در حال اتفاق افتادن است، دارای یک تعلیق سبکی نیز هست. یعنی حرکت زوم دوربین، تا کجا ادامه خواهد یافت و در نهایت چه چیزی را در قاب خواهد گرفت.

    فیلم دیگر مایکل اسنو، «منطقه مرکزی» (Central Region) است که در سال 1971 آن را ساخت. «منطقه مرکزی»، فیلمی سه ساعته بود که در کوهستانی در منطقه کبک کانادا فیلمبرداری شد و همان ویژگی‌های اکسپریمنتال فیلم «طول موج» را داشت. فیلم شامل 17 نماست. دوربین از ابتدا با زوم، آهسته شروع به حرکت می‌کند و بتدریج ما با محیط آشنا می‌شویم اما حرکت دوربین بتدریج سریع تر می‌شود. سبک اسنو، بیشتر مبتنی بر برداشت‌های بلند بود و جنبه ای ضد روایی داشت. فیلم «کورپوس کالوسم» (Corpus Callosum) اسنو که در سال 2002 ساخت نیز همان الگوی سبکی همیشگی اسنو را دنبال می‌کند. فیلم درباره کارمندان یک اداره است و به نوشته الویس میچل منتقد نیویورک تایمز، اسنو با تکرار صحنه ها(یک شگرد مینی‌مالیستی و ساختارگرایانه) بر تکراری بودن رفتار آدم‌ها در یک محیط اداری تاکید می‌کند.

    فیلم‌های اسنو، طولانی و عمداً کشدارند و مثل اغلب فیلم‌های تجربی و آوانگارد، معمولا هیچ اتفاق مهمی در آنها نمی‌افتد و رابطه علت و معلولی بین صحنه های فیلم برقرار نیست. از این رو این فیلم‌ها، برای تماشاگران عادی به شدت آزار دهنده و غیرقابل تحمل‌اند. با این حال او هرگز حاضر نشد این سبک فیلمسازی را رها کند. خود در این باره گفته است: “حالا که یک شمایل هنری شده‌ام، تماشاگران تمایل دارند حتی در طولانی‌ترین فیلم‌های من با احترام در سالن بمانند، برخلاف روزهای قدیم که برخی از افراد تنها پس از چند دقیقه تماشای فیلم‌های من، صبر خود را از دست داده و ناگهان و گاهی اوقات با سر و صدای زیاد از سالن خارج می‌شدند.”

    مایکل اسنو

    مایکل اسنو
    اشتراک Email Telegram WhatsApp Copy Link
    مقاله قبلیدر جستجوی فرم / قسمت ۱: فرم – تکنیک – تعادل
    مقاله بعدی سینه‌فیلی کم ‌مایه اسپیلبرگ در «خانواده فیبلمن»
    پرویز جاهد

    مطالب مرتبط

    یک پنجره برای دیدن؛ کلاسیک‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها | به بهانۀ ۷۵ سالگی فیلم «جنگل آسفالت»

    سحر عصرآزاد

    سینمای شخصی سام فولر؛ مردی با سیگار برگ

    محمد عبدی

    سکوت به مثابه‌ی عصیان | درباره‌ی «پرسونا»ی برگمان

    مهرداد پارسا
    نظرتان را به اشتراک بگذارید

    Comments are closed.

    پیشنهاد سردبیر

    دان سیگل و اقتباس نئو نوآر از «آدمکش‌ها»ی ارنست همینگوی

    داستان‌های فینیکس | ۱- فیل در تاریکی

    گچ | داستان کوتاه از دیوید سالایی

    ما را همراهی کنید
    • YouTube
    • Instagram
    • Telegram
    • Facebook
    • Twitter
    پربازدیدترین ها
    Demo
    پربازدیدترین‌ها

    یک پنجره برای دیدن؛ کلاسیک‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها | به بهانۀ ۷۵ سالگی فیلم «جنگل آسفالت»

    نگاهی به داستان «گل‌ها» نوشته‌ی «آلیس واکر»

    عباس نعلبندیان با تفاوت آغاز می‌شود!

    پیشنهاد سردبیر

    لهجه من، هویت من: وقتی نژادپرستی زبانی خودش را پشت تمسخر پنهان می‌کند

    امیر گنجوی

    آن سوی فینچر / درباره فیلم Mank (منک)

    امین نور

    چرا باید فیلم‌های معمایی را چند بار دید؟ / تجربه تماشای دوباره فایت کلاب

    پریسا جوانفر

    مجله تخصصی فینیکس در راستای ایجاد فضایی کاملا آزاد در بیان نظرات، از نویسنده‌ها و افراد حرفه‌ای و شناخته‌شده در زمینه‌های تخصصیِ سینما، ادبیات، اندیشه، نقاشی، تئاتر، معماری و شهرسازی شکل گرفته است.
    این وبسایت وابسته به مرکز فرهنگی هنری فینیکس واقع در تورنتو کانادا است. لازم به ذکر است که موضع‌گیری‌های نویسندگان کاملاً شخصی است و فینیکس مسئولیتی در قبال مواضع ندارد.
    حقوق کلیه مطالب برای مجله فرهنگی – هنری فینیکس محفوظ است. نقل مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

    10 Center Ave, Unit A Second Floor, North York M2M 2L3
    • Home

    Type above and press Enter to search. Press Esc to cancel.